Pietsch Andrzej

Pietsch Andrzej (13 VIII 1932 Kraków). Grafik (krak. ASP 1958), prof. ASP w Krakowie (od 1986 prof. zwycz.); wystawy indywidualne od 1962 w kraju (m.in. w Zakopanem 1962, 1965) i za granicą. Taternik i alpinista.

W latach 1950 należał do najbardziej czynnych taterników i uczestniczył w takich czołowych wówczas osiągnięciach jak I wejście pr. filarem pd. ściany Zamarłej Turni (w 1951 z Tadeuszem Strumiłłą), I wejście środkiem pn.-wsch. ściany Mnicha ("wariantem R", w 1955 z Janem Długoszem), I wejście zimowe pn.-wsch. ścianą Kazalnicy Mięguszowieckiej (drogą Łapińskiego i Paszuchy, w marcu w 1957 z Janem Długoszem, Czesławem Momatiukiem i Marianem Własińskim).

W lecie 1957 brał udział w wyprawie Klubu Wys. w Alpy i w wejściu Granią Peutérey na Mont Blanc. Wkrótce po tej wyprawie i po napisaniu b. kontrowersyjnego artykułu Czy Groński i Żuławski musieli zginąć? ("Echo Krakowa" 1957, nr 199), P. z różnych zresztą powodów zrezygnował z przewodniczenia Komisji Szkoleniowej Klubu Wys. i z członkostwa w tymże klubie.

W twórczości artyst. P., zwł. wcześniejszej, tematyka tatrz. zajmuje ważną pozycję. Swoje tatrz. prace graficzne zaprezentował m.in. w lutym 1973 na zakop. wystawie poświęconej pejzażowi górskiemu. W książce M. Jagiełły i J. Woźniakowskiego Tatry w poezji i sztuce polskiej (Kr. 1975) znajdują się reprodukcje górskich prac graficznych P.: Zejście w dolinę (1964) i Pejzaż (1973). Rysunki P. o tematyce górskiej pojawiły się też (częściowo anonimowo) w "Tat." 1957 i 1958.

Lit. - Danuta Jakubiec: Andrzej Pietsch, szkic do portretu. "Dz. Pol." 1978, nr 160.

---