olcha szara

olcha szara lub olsza szara (Alnus incana), z rodziny Brzozowatych (Betulaceae). Drzewo dorastające 20-25 m, występuje w krainie uprawy i w piętrze regla dolnego, także na podobnych wysokościach na pd. Tatr, najwyżej nad Szczyrbskim Jeziorem 1350 m. Podobna jest nieco do olchy czarnej, tylko owalne jej liście nie są lepkie, pod spodem białawo-szaro owłosione (stąd nazwa), na szczycie wydłużone i zaostrzone, brzegiem gęsto i dość ostro ząbkowane. Kwitnie w marcu, dosyć długo przed rozwinięciem się liści, jest rozdzielnopłciowa, ale jednopienna. Kwiaty męskie mają postać długich, szczupłych bazi, kwiaty żeńskie, drobniutkie szyszeczki z purpurowymi znamionami, mieszczą się na tych samych gałązkach. Owoce w postaci małej zdrewniałej "nibyszyszki" zawierają nasiona - oskrzydlone orzeszki.

Drewno o.sz. jest pomarańczowoczerwone, używane na wyroby tokarskie. O.sz. nadaje się znakomicie na obsadzanie rzek i potoków jako ochrona przeciwpowodziowa, bo doskonale się rozkrzewia i odznacza się dużą siłą ssącą. Korzenie o.sz. współżyją w glebie z bakteriami (promieniowce, Actinomycetes).

---