Trzy jaskinie na pn.-zach. stokach Nowego
Wierchu (w skalistych zach. stokach Kominów
Zdziarskich), wysoko ponad dnem środkowej i górnej części Nowej Doliny. Ich ogromne otwory są widoczne
nawet z Podhala. Są to:
Niżnia Nowa Jaskinia, Jaskinia w Nowym I (1409 m, otwór 13 x 12 m, dług. 33,5
m).
Pośrednia Nowa Jaskinia, Jaskinia w Nowym II (1548 m, otwór 23 x 14 m, dług.
55 m).
Wyżnia Nowa Jaskinia, Jaskinia w Nowym III (1792 m, otwór 8 x 12 m, dług. 118
m).
W N.J. poszukiwali dawniej skarbów górale z Jurgowa i in. okolicznych wsi. Istnieją
góralskie opowiadania o przygodach, jakie tam spotkały poszukiwaczy, a znaki
wyryte przez nich na ścianach Wyżniej Nowej Jaskini odkrył w 1910 i opisał István Győrffy.
Badania naukowe N.J. przeprowadził pierwszy Samuel Roth w 1879, następnie, w 1913 A. Żmuda, a potem Josef Sekyra w 1950 i 1951.
Znaleziono w tych jaskiniach kości zwierząt z epoki lodowej i polodowej, a z
nowszych czasów ślady przebywania tam kozic, koziorożców, jeleni, niedźwiedzi, sów
i in.
