Komorowski Piotr (ok. 1410 - 1476 Żywiec), syn
Stanisława z Komorowa w ziemi bełskiej, brat » Mikołaja .
Hrabia liptowski i orawski, zastawny dzierżawca części Nowotarszczyzny. W
1440 wraz z braćmi Mikołajem i Marcinem uczestniczył w wyprawie Władysława
Jagiellończyka po koronę węgierską. Od tego czasu przez ponad 30 lat odgrywał
ważną rolę na Spiszu , Liptowie i Orawie , popierając raz stronę polską, a raz
węgierską, i na zmianę zdradzając jedną i drugą, powodując się spodziewanymi
korzyściami. W 1441 został kasztelanem Orawskiego Zamku , od 1444 podżupanem orawskim
(w czasie, gdy żupanem na Orawie był Mikołaj Balicki), a w 1457-74 żupanem
(hrabią) orawskim. Równocześnie od 1446 był żupanem (hrabią) Liptowa i
posiadaczem zamków lipt.: Starhrad, Likawa i Gródek Lipt. Wprawdzie sejm węg. w
1453 formalnie pozbawił go tych godności i posiadłości, ale K. w 1462 przeszedł
na stronę króla węg. Macieja Korwina, który mu zatwierdził żupaństwo lipt. i
orawskie. Następnie (gdy K. znowu popierał stronę pol.) Maciej Korwin odebrał mu
Liptów i Orawę, i zmusił do oddania Orawskiego Zamku w 1474. K. wrócił wtedy do
Polski, gdzie od króla Kazimierza Jagiellończyka dostał dobra żywieckie, a także
Szaflary w Nowotarszczyźnie. Jednakże w
Nowotarszczyźnie usadowił się K. wcześniej, gdyż już w 1450 był on, obok
Mikołaja Ratułda, zastawnym posiadaczem królewszczyzny nowotarskiej z zameczkiem
w Szaflarach, a przejściowo w 1466 był też właścicielem części Nowego Targu. W
1475 odprzedał swoje posiadłości w Nowotarszczyźnie Jerzemu Ratułdowi,
zatrzymując jednak dla siebie zameczek szaflarski. W nast. roku zmarł. Jego
epitafium znajduje się w kościele parafialnym w Żywcu.
