Hoyer Henryk Fryderyk sen. (26 IV 1834 Inowrocław - 3 VII 1907 Warszawa,
poch. na cment. ewang.-augsburskim). Lekarz (dr w Berlinie 1857), wybitny
histolog i embriolog, w 1860-94 prof. w Warszawie kolejno w Akad. Medyko-Chir.,
Szkole Głównej i UW. Autor licznych prac z zakresu histologii, anatomii
porównawczej itd., a także filozofii przyrody, m.in. Mózg i myśl. I.
Rozmyślania przyrodnika w turniach Tatrzańskich ("Wszechświat" 1894).
W latach 1880. bywał w Zakopanem i chodził wtedy po Tatrach z
Chałubińskimi, z ojcem i synem . W 1880 uczestniczył w wycieczce dra
Tytusa Chałubińskiego na Lodowy
Szczyt z I przejściem jego wsch. ściany (Walową Drabiną), a w 1881 z
Ludwikiem Chałubińskim i trzema
przewodnikami dokonał II wejścia z Dzikiej
Doliny na Durny Szczyt
(dopiero III wejście w ogóle na ten szczyt).