| Koszary, Dolina pod (Doliny) |
| |
Koszary, Dolina pod, dawniej czasem też Tokarska
Dolina lub Kobylarska Dolina; Doliną pod Koszary płynie Tokarski Potok . Główne (górne) odnogi Doliny
pod Koszary to Dolina Wielkiego Koszaru (z kotłem Wielki Koszar ), Dolina Małego Koszaru (z
kotłem Mały Koszar ) i Jagnięca Dolina .
Dolina pod Koszary należała dawniej do miasta Biała Spiska , która miała
szałas w dolnej części tej doliny; wypasano tu owce i krowy corocznie aż...
|
|
| koszarzysko (Terminologia) |
| |
koszarzysko, gwarowo kosarzysko. Miejsce gdzie poprzednio stał » koszar. W Tatrach Słow., gdzie koszar oznaczał
zarówno zagrodę dla owiec jak i szałas, słowo koszarzysko było czasem
równoznaczne ze słowem szałasisko.
|
|
| Koszarzyskowy Potok (Woda) |
| |
Koszarzyskowy Potok; .Płynie Koszarzyskowym Żlebem i wpada od lw. strony do
Salatyńskiego Potoku w jego dolnym biegu,
już na dnie Zuberskiej Doliny
.
|
|
| Koszarzyskowy Żleb (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Koszarzyskowy Żleb, dawniej Koszarzysko; Strumyk
płynący dnem K.Ż. jest lw. dopływem Salatyńskiego Potoku , w jego dolnej części.
Nad zach. brzegiem górnej części K.Ż. stoi zrekonstruowany szpitalik partyzancki z czasów II wojny
światowej.
|
|
| koszatka (Zwierzęta) |
| |
koszatka (Dryomys nitedula), z rodziny pilchowatych
(Muscardinidae). Zwierzątko ssące, długości ok. 10 cm, z
puszystym ogonkiem tejże długości co ciało, barwy jasnobrunatnej z białawym
brzuszkiem. Należy do gryzoni, żywi się
nasionami leśnymi, orzechami, buczyną itp. Jest zupełnie
nieszkodliwa.
|
|
| Koszysta (Szczyty) |
| |
Koszysta; W pn. grani K. (już po jej skręceniu na
pn.-wsch.) wznosi się Mała Koszysta (2014, 2014 m). Mimo wspaniałego widoku z
wierzchołka, K. jest rzadko odwiedzana przez turystów.
Znaczna część stoków K. stanowiła dawniej teren
pasterski. Pierwsze znane wejście: Ludwik
Zejszner
i towarzysze w 1838.
Zimą: Henryk Bednarski , Józef Lesiecki , Mariusz Zaruski i Stanisław Zdyb w 1910.
Pochodzenie...
|
|
| Kościelcowa Przełęcz (Przełęcze) |
| |
Kościelcowa Przełęcz, dawniej Przełęcz w
Kościelcu.
|
|
| Kościelcowy Kocioł (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościelcowy Kocioł; Duży kocioł u stóp wsch.
ściany Kościelca i pn.-wsch. ściany Zadniego Kościelca , wysoko ponad pd. brzegiem
Czarnego Stawu Gąsienicowego , ku któremu
jest podcięty urwistymi skałami.
|
|
| Kościelec (Szczyty) |
| |
|
|
| Kościelec, Mały (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościelec, Mały; Skaliste partie M.K. służą
często taternikom jako szkółka wspinania.
Na wsch. stokach M.K. zginął Mieczysław
Karłowicz w lawinie śnieżnej w 1909.
|
|
| Kościelec, Zadni (Szczyty) |
| |
Kościelec, Zadni; Dawniej uważano, że Z.K. to
tylko pd. wierzchołek Kościelca, ale w rzeczywistości jest on szczytem
samodzielnym.
Pierwsze wejście: Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys
w
1905.
Zimą: Stefan Jaworski, Józef Lesiecki ,
Leon Loria , Jan Małachowski i Stanisław Zdyb w 1911.
|
|
| Kościeliska Brama, Niżnia (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościeliska Brama, Niżnia lub Kościeliska Brama, także Brama Kantaka; W
1887 - w celu uczczenia swego zasłużonego członka » Kazimierza Kantaka - TT nadało Kościeliskiej Bramie nazwę Brama
Kantaka i wmurowało tablicę pamiątkową po jej zach. stronie.
|
|
| Kościeliska Brama, Pośrednia (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościeliska Brama, Pośrednia, także Brama
Kraszewskiego; W 1877 - aby uczcić pisarza Józefa Ignacego Kraszewskiego - TT nadało
Pośredniej Kościeliskiej Bramie nazwę Brama Kraszewskiego i w 1879 wmurowało tu
tablicę pamiątkową po wsch. stronie potoku.
|
|
| Kościeliska Brama, Wyżnia (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościeliska Brama, Wyżnia, także Raptawicka Brama; Od
wsch. ogranicza ją m.in. Pisana Skała , a
od zach. - Raptawicka Turnia
.
|
|
| Kościeliska Dolina (Doliny) |
| |
Kościeliska Dolina; Kościeliską Dolinę od zach. otaczają: Kościeliskie Kopki , Kominiarski Wierch i Ornak ; od pd.: Błyszcz (i Bystra ), Kamienista , Smreczyński Wierch i Tomanowy Wierch Polski; od wsch.: Czerwone Wierchy , Kończysta Turnia i Mały Regiel (pomijając tu boczną odnogę, Miętusią Dolinę ).
Dolina Kościeliska posiada szereg bocznych odnóg; najważniejsze z nich: Miętusia Dolina, Wąwóz...
|
|
| Kościeliska, Stare (Hala - Polana) |
| |
Kościeliska, Stare; W Starych Kościeliskach
istniał niegdyś ośrodek górn. (» górnictwo
); pozostały ślady po starych przykopach i hucie. Stała tu też leśniczówka i
karczma, w której zatrzymywali się w dawnych czasach podróżnicy w Tatry (np. Wincenty Pol , Jan Nepomucen Głowacki ).
Rosnące tu lipy ,
klony i daglezje (choiny) (te ostatnie są
podobne do świerków
, ale mają trochę dłuższe igły) były sztucznie...
|
|
| Kościeliski Potok (Woda) |
| |
Kościeliski Potok; Część wód K.P. przepływa
przez Pisaną Jaskinię . Koło wylotu Kościeliskiej Doliny , od Kir , K.P. przybiera nazwę Kirowej Wody .
|
|
| Kościeliski Rów (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościeliski Rów; Część » Podtatrzańskiego Rowu ciągnąca się spod Orawskiej Bramy ku wsch. aż po Nędzowski Dział we wsi Kościelisko , między Tatrami a Gubałowskim Pasmem .
|
|
| Kościeliskie Kopki (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościeliskie Kopki, zwane też krótko Kopkami; Na
grzbiecie między środk. a pn. szczytem była dawniej Hala Kopka . Skalisty czubek najwyższego (pd.)
szczytu nazywa się Świńską Turnią (1333
m).
|
|
| Kościelisko (Miejscowość) |
| |
Kościelisko lub Kościeliska (-sk); Ośrodek wsi
stanowią leżące koło siebie osiedla: Szeligówka (965 m), Pitoniówka i
Wojdyłówka. Liczne domy wypoczynkowe i wczasowe, gł. z okresu po II wojnie
światowej.
Mieszk.: 708 (w 1880), ok. 900 (w 1910), ok. 3000 (w 1970), ok. 3800 (w
1980).
Stałe zasiedlenie nastąpiło stopniowo na polanach użytkowanych pierwotnie
tylko sezonowo przez mieszkańców kilkunastu wsi podhalańskich....
|
|
| Kościołek (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościołek;Pierwsze wejście: Janusz Chmielowski i przew. Jędrzej Marusarz-Jarząbek w 1905.
Zimą: Gyula A. Hefty i Siegfried Neumann w 1912. Na zach. ścianie K. zginął w
1933 słynny taternik Wiesław Stanisławski i
jego towarzysz Witold Wojnar.
Nazwa K. pochodzi od jego kształtu.
|
|
| Kościoły (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościoły; W długiej grani, którą Pośrednia Grań wysyła ku pd.-wsch., między Doliną Małej Zimnej Wody a Staroleśną Doliną , są to dwie najwybitniejsze
turnie na pd.-wsch. od Ciemniastej Turni .
Kościoły są dwa: » Wielki Kościół i » Mały Kościół .
|
|
| Kościół, Mały (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościół, Mały; Niższy (pd.-wsch.) z dwóch » Kościołów .
Pierwsze wejście: Antonina Englischowa ,
Karol Englisch i przew. Johann Hunsdorfer sen. w 1902.
Zimą: Gyula A. Hefty i Gyula Komarnicki
w 1911.
|
|
| Kościół, Wielki (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kościół, Wielki; Wyższy (pn.-zach.) z dwóch » Kościołów .
Pierwsze wejście: Karol Englisch i
przew. Johann Hunsdorfer sen. w 1901;
wejście to było niesłusznie kwestionowane.
Zimą: Jadwiga Pierzchalanka i Jerzy Pierzchała w 1937.
|
|
| Kotański Zbigniew Janusz (Ludzie) |
| |
Kotański Zbigniew Janusz (1928). Geolog, pracownik
nauk. UW.
W Tatrach prowadził badania nauk. od
1953, zwł. z zakresu stratygrafii, paleogeografii i tektoniki, gł. w Tatrach Zachodnich .
Najwcześniejsze jego prace tatrz. to Próba genetycznej klasyfikacji
brekcji na tle badań wierchowego triasu Tatr ("Rocz. Pol. Tow. Geol." 1954,
nr 1) oraz Wapienie robaczkowe środkowego triasu serii wierchowej Tatr
("Acta Geol. Pol."...
|
|
| Kotarba Adam (Ludzie) |
| |
Kotarba Adam. Geograf (doc.), geomorfolog, kier.
Zakładu Geografii Fizycznej Inst. Geogr. PAN w Krakowie, opiekun nauk. Stacji
Naukowej Inst. Geogr. PAN na Gąsienicowej Hali
.
Zajmuje się badaniem współczesnych procesów geomorf.
(morfogenetycznych) w Tatrach
i od 1967 ogłosił z tej dziedziny ponad 30 prac, m.in. Żłobki krasowe
w Tatrach ("Zeszyty Nauk. UJ" nr 166, 1967), Powierzchniowa denudacja
chemiczna w...
|
|
| Kotarbińska Anna (Ludzie) |
| |
Kotarbińska Anna (26 VII 1920 Warszawa - 2 V 1944
tamże), córka malarza » Janusza Kotarbińskiego
, a siostra taternika » Przemysława .
Wychowana w Zakopanem , zdała tam maturę
w 1939 w liceum "Szarotka", potem wstąpiła do Warsz. Szkoły Pielęgniarek, którą
ukończyła podczas okupacji niemieckiej.
Od lutego 1941 działała (pseud. Regina) w pol. konspiracji wojsk. w Warszawie
jako łączniczka pułku "Baszta" AK; szkoliła też...
|
|
| Kotarbiński Janusz (Ludzie) |
| |
Kotarbiński Janusz (30 VIII 1890 Gołonóg k. Będzina -
13 I 1940 Zakopane).
Malarz (studia w warsz. SSP) i literat, osiadły w Zakopanem od ok. 1919, czł. stowarzyszenia
"Sztuka Podhalańska". W czasie I wojny świat. walczył w Legionach Polskich.
Od przybycia do Zakopanego malował głównie pejzaże tatrz. (np. Potok
górski w Zakopanem, Skarb pod Pisaną ) i portrety, także górali, np. Baca
Jan Tyrała, Baca Wojtek Duch,...
|
|
| Kotarbiński Przemysław (Ludzie) |
| |
Kotarbiński Przemysław (ok. 1920 - 20 IX 1946 w
Alpach, poch. w Chamonix), syn malarza » Janusza Kotarbińskiego .
Taternik , grotołaz, narciarz,
alpinista.
Uczęszczał do gimnazjum w Zakopanem , należał do grupy "Makolągwy " i uprawiał taternictwo w 1937-39,
m.in. z braćmi Wrześniakami . Jeszcze 17 I
1940 ze Zdzisławem Dziędzielewiczem dokonał
wejścia zim. Żlebem Kirkora na Giewont
, ale...
|
|
| kotelnica (Nie okreslony) |
| |
kotelnica. Słowo gwarowe kotelnica i nazwa
geogr. Kotelnica występują w Karpatach Pol. i na Podkarpaciu od Sądecczyzny po
Beskid Śląski, m.in. w Tatrach, na Podhalu, w Gorcach i Pieninach.
W literaturze podaje się dwa zasadnicze znaczenia słowa gwarowego (już
zanikającego) kotelnica : 1) kotlina lub inna depresja w terenie; 2)
miejsce kocenia się (i zimowania) owiec. Wydaje się, że pierwsze znaczenie...
|
|
