| Hińczowy Staw, Wielki (Woda) |
| |
Hińczowy Staw, Wielki lub po prostu Hińczowy
Staw, a dawniej czasem Wielki Ignacowy Staw i Wielki Lulkowy Staw;
Pomiary Franza Stummera z 1929: pow. 18,1947 ha, 726 x 330 m, głęb. 53,2 m,
pojemność 4 138 698 m3.
Pomiar Juraja Pacla z 1954 (przy wysokim
stanie wody): pow. 17,87 ha. Pomiary pracowników TANAPu z 1961-67: pow. 20,08 ha, 740 x 370 m,
głęb. 53,7 m. Jest to trzecie co do głębokości jezioro w Tatrach (najgłębsze po...
|
|
| Hirszowski Jerzy (Ludzie) |
| |
Hirszowski Jerzy (1937 - 4 lub 5 IX 1992 w Tatrach,
poch. w Warszawie).
Taternik , zawodowy wojskowy (płk),
specjalista techniczny od ciężkiego sprzętu bojowego.
Wspinał się od 1958, początkowo b. intensywnie, także na
nowych drogach, np. na Małym Młynarzu .
Przez wiele lat był b. czynnym instruktorem tatern. i działaczem w organizacjach
tatern., w zarządzie PZA i w warsz. Klubie
Wysokogórskim . Zginął razem z trójką...
|
|
| historia (Nie okreslony) |
| |
historia (głównie dzieje osadnictwa i zmiany granic państwowych).
Okres pradziejowy (do r. 1000).
W czasach pradziejowych osadnictwo posuwało się ku pustemu jeszcze Podtatrzu
i ku Tatrom przede wszystkim dolinami rzek: Dunajca, Popradu, Wagu i Orawy, ale
także przez niskie przełęcze otaczających pasm górskich i poprzez niskie
wododziały, np. z dorzecza Hornadu do dorzecza Popradu.
Z doliny Wisły osadnictwo posuwało się w głąb...
|
|
| Hlina, Dolina (Doliny) |
| |
Hlina, Dolina lub po prostu Hlina; dolina Hlina.
Dolną częścią Doliny Hliny i jej gł. odnogą płynie Hliński Potok . Na dnie tej gł. odnogi, gdzie
ona powtórnie się rozdwaja, znajduje się Rówienka pod Hlinikiem, zwana też
krótko Pod Hlinik (ok. 1350 m), przy górnej
granicy lasu . Stał tu dawniej szałas pasterzy z Wychodnej , którzy tu bywali aż do 1953.
Wcześniej, w czasie II wojny świat., mieli tu gdzieś swe...
|
|
| Hlina, Grzbiet (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Hlina, Grzbiet lub po prostu Hlina; Końcowe
(pd.) wzniesienie tego grzbietu to Hliński Wierch (1883 m, Hlinov
vrch).
|
|
| Hlinik (Szczyty) |
| |
Hlinik;Oddziela środk. część » Doliny Hliny od Cichej Doliny Liptowskiej .
|
|
| Hlińska Dolina (Doliny) |
| |
Hlińska Dolina; W dawnych latach była
ulubionym terenem kłusowników podh.,
polujących tu na kozice .
Pochodzenie nazwy H.D. nie jest znane, choć wyrażano różne
przypuszczenia.
|
|
| Hlińska Przełęcz (Przełęcze) |
| |
Hlińska Przełęcz
; Stanowi mało uczęszczane przejście z Hlińskiej Doliny do Mięguszowieckiej Doliny . Nazwa przełęczy
pochodzi od Hlińskiej Doliny
.
|
|
| Hlińska Przełęcz (Przełęcze) |
| |
|
|
| Hlińska Turnia (Szczyty) |
| |
Hlińska Turnia; U stóp H.T. leżą trzy doliny: Mięguszowiecka , Młynicka i Hlińska Dolina .
H.T. jest najczęściej odwiedzana przez taterników przy przechodzeniu Grani Baszt . Pierwsze wejście: Günter O. Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt w 1907. Zimą: Lajos Rokfalusy w 1913.
Nazwa H.T. pochodzi od Hlińskiej Doliny.
|
|
| Hliński Potok (Woda) |
| |
Hliński Potok; Płynie Hlińską Doliną , spod Koprowej Przełęczy , a w Ciemnych Smreczynach przez spływ z Ciemnosmreczyńskim Potokiem (ok. 1385 m) daje
początek Koprowej Wodzie
.
|
|
| Hliński Potok (Woda) |
| |
Hliński Potok; potok Hlina.
|
|
| Hliński Rów (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Hliński Rów. Olbrzymi rów ciągnący się na gł. grani Tatr Zach . na Hlińskiej Przełęczy i na
sąsiadujących z nią odcinkach grani Smreczyńskiego Wierchu i Kamienistej ; dług. 720 m, głęb. 31 m, szer.
prawie 100 m.
Ze wszystkich » rowów grzbietowych w Tatrach ten jest największy.
|
|
| Hnátková-Kysilková Sylva (Ludzie) |
| |
Hnátková-Kysilková Sylva (1931 Litomierzyce =
Litoměřice, pn. Czechy).
Czes. taterniczka i alpinistka, z zawodu
pielęgniarka. W latach 1960-tych i 1970-tych była jedną z czołowych taterniczek
i alpinistek czechosłowackich.
W Tatrach , w
zespołach mieszanych uczestniczyła w przejściach wielu dróg o najwyższych
trudnościach, także nowych dróg, np. I wejście środk. depresją pn.-wsch. ściany
Pośredniej Grani w 1962, IV...
|
|
| Hochberger Ernst (Ludzie) |
| |
Hochberger Ernst (1927 Arnau = Hostinné, okres
Trutnov, u stóp Karkonoszy). Inż. budownictwa, autor przewodników.
Do gimnazjum uczęszczał w 1938-45 w Kiezmarku , gdzie pod kierunkiem prof. Alfreda Grosza stał się taternikiem
i narciarzem wysokogórskim. Już wtedy
interesował się zabytkami sztuki. Po wojnie osiadł w Niemczech, początkowo w
Dillenburgu w Hesji, potem w Sinn tamże.
Po licznych podróżach po Słowacji...
|
|
| Hoesick Ferdynand (Ludzie) |
| |
Hoesick Ferdynand (16 X 1867 Warszawa - 12 IV 1941
tamże).
Literat, historyk literatury pol., publicysta, księgarz, wydawca, wielki
miłośnik i częsty bywalec Zakopanego i Tatr , turysta i taternik .
W 1883, mając lat 16, był pierwszy raz w Zakopanem. Swoje
pierwsze wycieczki tatrz. odbył wtedy ze słynnym później przew. Klimkiem Bachledą
, który i w nast. latach
był jego najczęstszym przewodnikiem. H. był...
|
|
| Hoff Bogumił (Ludzie) |
| |
Hoff Bogumił (6 VI 1829 Radom - ok. 1 III 1894 wieś
Wisła).
Krajoznawca, etnograf, malarz amator (lud. typy i ubiory), z zawodu
administrator i dzierżawca majątków ziemskich, potem urzędnik kolejowy.
Jeszcze jako uczeń gimnaz., zaciekawiony przeczytanym w
bibliotece szkolnej jakimś fantastycznym pol. opisem Tatr , z kolegą Mikułowskim w 1848 odbył
wycieczkę z Raciborza w Tatry, pieszo w obie strony, o czym wzmiankuje w swej...
|
|
| Hohenlohe Christian (Ludzie) |
| |
Hohenlohe Christian, właśc. Christian Kraft, Fürst
zu Hohenlohe-Öhringen, Herzog von Ujest (21 III 1848 Öhringen, Niemcy - 14 V
1926 Somogy- szobb, Węgry, poch. 22 V 1926 w Jaworzynie Spiskiej).
Książę niem., gen.-major, właściciel rozległych dóbr na Śląsku (wtedy
pruskim) i w głębi Węgier oraz w Tatrach (w
ich części węg., potem słow.).
W Tatrach był po raz pierwszy w 1878, zwiedzając Tatry Jaworzyńskie i Morskie Oko . W...
|
|
| Hokejka (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Hokejka; W środk. partiach zach. ściany Łomnicy , w linii spadku jej
wierzchołka, znajduje się wybitna formacja skalna, której lewy bok i dolny brzeg
(oba podcięte) przypominają wspólnie kształt kija hokejowego i stąd nazwa tej
formacji, Hokejka, nadana jej przez taterników słowackich.
Drogę tatern. wiodącą poprzez ową formację nazywa się "drogą przez Hokejkę",
a potocznie w skrócie także po prostu "Hokejką". W 1932-46 liczne...
|
|
| Holly Ján (Ludzie) |
| |
Holly Ján (24 III 1785 Borský Mikuláš, okres Senica -
14 IV 1849 Dobrá Voda, na pn.-zach. od Tyrnawy).
Ksiądz kat., pierwszy wybitny poeta słowacki. Pisał swe utwory w słow. języku
lit. stworzonym przez A. Bernoláka.
W poezji H., zwł. w epopei Svatopluk (Trnava 1833) Tatry są uważane za
kolebkę wszystkich Słowian oraz za symbol i syntezę słowiańskości, skąd też ma
wyjść natchnienie do zjednoczenia całej...
|
|
| Hołub-Pacewiczowa Zofia (Ludzie) |
| |
Hołub-Pacewiczowa Zofia (1895 - 20 III 1979 Londyn).
Geografka (UJ, dr), narciarka (turystka i zawodniczka). Prowadziła rozległe
badania nad pasterstwem, gł. w Tatrach , na
Podtatrzu i w Tatrach Niżnich, ale
także w Alpach i Pirenejach.
Zaraz po I wojnie świat. należała do Sekcji Narc. AZS w
Krakowie i na pierwszych narc. mistrzostwach Polski w 1920 została mistrzynią
Polski w biegu kobiet. W 1919-20 była sanitariuszką w » Kompanii...
|
|
| Homolacs (Ludzie) |
| |
Homolacs (rodzina). Węg. rodzina ziemian i
przemysłowców, która z Węgier przeniosła się na Morawy, a stamtąd do Zakopanego .
Jan Wincenty H. w 1807 kupił zakłady hutn. w Kuźnicach i Kościeliskiej Dolinie . Jego brat czy kuzyn
Emanuel (1779-1830) dziedziczył po nim te zakłady, a w 1824 z rozsprzedawanego
przez rząd austriacki Dominium Nowotarskiego nabył trzy sekcje: białczańską i
zakopiańską, które razem obejmowały znaczną...
|
|
| Homolacs Bronisław (Ludzie) |
| |
Homolacs Bronisław (1841 - 1890).
Trzeci z kolei z czterech synów » Edwarda
Homolacsa i » Klementyny ze Sławińskich
Homolacsowej . Oficer w austr. marynarce. Przebywając w kuźnickim dworze
swych rodziców chodził na wycieczki wraz z ich gośćmi. W 1863 z bratem Stanisławem , z Antonim Kocyanem i dwoma czy trzema góralami
zakop. (m.in. » Janem Gąsienicą )
uczestniczył krótko w Powstaniu Styczniowym. Ożenił się potem z Felicją...
|
|
| Homolacs Edward (Ludzie) |
| |
Homolacs Edward, senior (1808 na Morawach - 1890 w
Galicji).
Ziemianin, zarządca zakładu górn.-hutn. w Kuźnicach w Zakopanem i dóbr zakop. w 1832-69. Pochodzenia
węg. był synem Jana Wacława Homolacsa (1775-1818), a bratankiem Emanuela
Homolacsa (1779-1830), właściciela dóbr
zakopiańskich . Miał braci Wilhelma i Antoniego. Po śmierci Emanuela
Homolacsa w 1830 Edward oświadczył się wdowie po nim, Klementynie ze Sławińskich , która...
|
|
| Homolacs Edward junior (Ludzie) |
| |
Homolacs Edward junior (1835-1904). Drugi z kolei z
czterech synów » Edwarda Homolacsa i »Klementyny ze
Sławińskich Homolacsowej.
Wychował się częściowo z Kuźnicach i chodził w Tatry na polowania (także na kozice) i na
wycieczki tur., np. ok. 1860 z ks. Józefem
Stolarczykiem , przew. Jędrzejem Walą
starszym i in. był w Ciężkiej Dolinie i
wchodził stamtąd na Wagę , a w 1861
uczetniczył w pierwszym znanym przejściu tur....
|
|
| Homolacs Karol (Ludzie) |
| |
Homolacs Karol (25 I 1874 Balice k. Krakowa - 2 II
1962 Kraków), syn » Stanisława Homolacsa .
Malarz, pedagog. teoretyk sztuki, autor książek i
artykułów. Wystawiał swe obrazy od 1903 w kraju i za granicą. Wśród jego pejzaży
jest Krajobraz górski (olej) i Widok Kuźnic (olej na tekturze, 1933).
|
|
| Homolacs Stanisław (Ludzie) |
| |
Homolacs Stanisław (1846 - 1909).
Najmłodszy z czterech synów » Edwarda
Homolacsa i » Klementyny ze Sławińskich
Homolacsowej .
Dużo przebywał we dworze swych rodziców w Kuźnicach , chodził wtedy na wycieczki w Tatry , m.in. z ks. Józefem Stolarczykiem i gośćmi kuźnickiego
dworu; w 1861 brał udział w pierwszym znanym przejściu tur. przez Mięguszowiecką Przełęcz . Był zapalonym
myśliwym, również na kozice . W 1863 razem...
|
|
| Homolacsowa Klementyna (Ludzie) |
| |
Homolacsowa Klementyna ze Sławińskich (1809 - 1878).
Była żoną najpierw znacznie starszego od siebie Emanuela Homolacsa
(1779-1830); po jego śmierci odziedziczyła dobra zakop. wraz z zakładem
górn.-hutn. Emanuel i Klementyna mieli syna Aleksandra (1828-46).
Po owdowieniu Klementyna wyszła powtórnie za mąż za » Edwarda Homolacsa (1808-90),
bratanka swego pierwszego męża, a z jej przyczyny uczestnika Powstania...
|
|
| Homolacsówna Klementyna (Ludzie) |
| |
Homolacsówna Klementyna, od 1870 Grodzicka
(1837-1925).
Starsza z dwóch córek » Edwarda Homolacsa
i » Klementyny ze Sławińskich Homolacsowej
. Pisany
przez Homolacsównę Dzienniczek (rękopis) jest ważnym źródłem do dziejów Homolacsów i ich dworu w Kuźnicach ; fragmenty z lat 1860-63
opublikowała Halina Kenarowa ("Przekrój" 1983, nry 1990-1992).
|
|
| honielnik (Terminologia) |
| |
W gwarze podh. jest to młody chłopiec, który pracuje
na hali u bacy jako pomocnik juhasów.
|
|
