Hołub-Pacewiczowa Zofia (1895 - 20 III 1979 Londyn).
Geografka (UJ, dr), narciarka (turystka i zawodniczka). Prowadziła rozległe
badania nad pasterstwem, gł. w Tatrach , na
Podtatrzu i w Tatrach Niżnich, ale
także w Alpach i Pirenejach.
Zaraz po I wojnie świat. należała do Sekcji Narc. AZS w
Krakowie i na pierwszych narc. mistrzostwach Polski w 1920 została mistrzynią
Polski w biegu kobiet. W 1919-20 była sanitariuszką w » Kompanii Wysokogórskiej i w tym czasie
(w sierpniu 1919) uczestniczyła w wyprawie ratunkowej TOPRu
w Czerwone Wierchy.
W 1922 wyszła za mąż za Kazimierza Pacewicza (1895-1974), oficera WP i
malarza.
Jako geografka wzięła udział w szeroko zaplanowanych
badaniach nad pasterstwem karp., zainicjowanych przez jej profesora, Ludomira Sawickiego
. Jako
teren badań przypadły jej Tatry z Podtatrzem. W wyniku badań ogłosiła najpierw
szereg prac wstępnych: Kilka słów o szałaśnictwie w Tatrach polskich
("Prz. Geogr." 2, 1920-21, druk 1922), Sprawozdanie z pracy nad
szałaśnictwem w Tatrach ("Wierchy " 4, 1926), Z badań nad pasterstwem
karpackim i alpejskiem (tamże 8, 1930) i in., i wreszcie obszerne dzieło
Osadnictwo pasterskie i wędrówki w Tatrach i na Podtatrzu (Kr.1931). Jest
to w tej dziedzinie klasyczne dzieło, które nadal stanowi podstawę do wszelkich
dalszych badań geogr., etnogr. i hist. nad pasterstwem tatrz., a ze względu na
bogactwo zawartych materiałów jest też przydatne w in. badaniach tego regionu.
Swoje badania rozciągnęła następnie na sąsiedni region Tatr Niżnich i
ogłosiła pierwsze gruntowne opracowania ich pasterstwa: Pastierstvo v Nízkych
Tatrách ("Sbor. Muz. Slov. Spol." 27-28, 1933-34). Dalsze jej prace związane
z pasterstwem górskim dotyczą Alp i Pirenejów oraz porównań kultury past. w
różnych regionach (także w Tatrach), np. Sur la transformation de lhabitat
temporaire en habitat permanent et de lhabitat permanent en habitat temporaire
dans les montagnes du syst_me alpin en Europe (w: "Résumés des
Communications du Congr_s Int. de Géogr., Varsovie 1934"), Przez Pireneje od
morza do oceanu ("Wierchy" 14, 1936, z porównaniem krajobrazu i kultury
past. w Pirenejach i Tatrach), Sur les rapports entre les mouvements
migratoires de la population dune vallée alpine et la transformation du paysage
pastoral-agricol pendant les cent derni_res années (w: "Comptes rendus du
Congr_s Int. de Géogr., Amsterdam 1938").
Wybuch II wojny świat. zastał ją w Paryżu. W 1940 wraz z mężem przedostała
się do Wielkiej Brytanii, gdzie uczyła przez wiele lat w ang. szkołach średnich
i była prof. geofizyki na Polskim Uniwersytecie w Londynie. Po śmierci męża
ofiarowała wiele jego obrazów do muzeów w Polsce. Zamierzała wrócić do
kraju.
