Domin Karel (4 V 1882 Kutná Hora, Czechy - 10 VI
1953 Praga).
Jeden z czołowych botaników czes., od 1916 prof. na uniw. czes. w Pradze, od
1919 badacz flory Tatr , wybitny działacz w
dziedzinie ochrony przyrody, czł. ČAVU.
Po 1919 ogłosił liczne prace nauk. i pop.-nauk. oraz artykuły i notatki o
tematyce tatrz. z dziedziny botaniki (florystyka, geobotanika itd.) i ochrony
przyrody, ale także na in. tematy. Z jego większych tatrz. prac pierwszą była
książka Tatranské obrazy (Pr. 1926), o różnorodnej tematyce. W dziele Otakara Štáfla
Vysoké Tatry (Pr. 1928) D. jest autorem rozdziału
Tatranská květena, wydanego też osobno.
D. był współredaktorem dużej monografii zbior. o Tatrach: Naše Tatry
(Pr. 1931); umieścił w niej swoją obszerną pracę Květena našich
Tater, w której
omawia też projekt Tatrz. Parku Narodowego
. Jest
współautorem (z Jánem Futakiem) dzieła Bibliografia k flóre ČSR do r. 1952 (Br.1960).W redagowanym przez siebie
czasopiśmie "Věda Přírodní" (1920-45) D. umieścił liczne drobne przyczynki do
flory Tatr, ale zarówno tam jak i gdzie indziej ogłosił też większe bot. prace
tatrz., np.: Květena horského kotle mezi ždárskou Vidlou a Havranem v
Bielských Tatrách (Pr. 1925), Festucetum carpaticae v Bielských Tatrách
("Rozpr. ČAVU" 1925), O vztazích vegetace tatranské k podmínkám
stanoviště ("Věda Přírodní" 1926, nr 1-7, też po ang. w 1928), Příspěvek
k poznání vegetačních poměrů a květeny Malého Havranu v Bielských Tatrách
(Pr. 1929), Zur Soziologie der chionophytischen Pflanzenassoziationen des
Tatragebirges (Bern 1930), Poznámky o vegetaci Bielských Tater
("Carpatica
" 1940). Wiele wzmianek o florze tatrz. znajduje się w pracach D. o
szerszym zasięgu.
Zaraz po I wojnie świat. D. był gorącym bojownikiem o
przyłączenie Jaworzyny Spiskiej i Tatr Jaw
. do Czechosłowacji i w jego artykułach z tego okresu
znajdują się poza zwykłą polemiką również i akcenty antypolskie, jednakże po
załatwieniu sporów o granicę państw. w Tatrach (na korzyść Czechosłowacji) D.
stał się wielkim zwolennikiem utworzenia wspólnego czechosł.-pol. Tatrzańskiego
Parku Nar. i był jednym z najbardziej zasłużonych bojowników o tę ideę, walcząc
o jej realizację wsp. z Polakami (podobnie w staraniach o utworzenie
Pienińskiego Parku Nar.).
W sprawie tych dwóch parków nar. oraz w bardziej ogólnych sprawach ochrony
przyrody opublikował on w latach międzywoj. bardzo liczne artykuły w
czasopismach czes. i słow. Ogłosił też Projekt přírodního parku
tatranského (Pr. 1926), nie jest to jednak projekt samego D. (jak błędnie
piszą niektórzy), lecz - jak słusznie podaje D. - projekt opracowany wsp. przez
delegatów pol. i czechosł. i uchwalony na konferencji w Krakowie w 1925.
Z inicjatywy D. powstała Karpacka Unia Geobotaniczna,
jednocząca botaników czechosł., pol. i rum. w pracach badawczych nad
roślinnością Karpat . W 1933 D. został hon.
czł. PTT. W celu uczczenia D. próbowali botanicy czes. wprowadzić do czes. i
słow. nazewnictwa Tatr nazwę Dominův důl (słow. Dominov kotol lub Dominova
dolina) na miejsce nazwy lud. » Hawrania Dolina
.
