Dłuska Helena (IV 1892 Paryż - IX 1922 Chicago),
córka Bronisławy i Kazimierza Dłuskich. Jedna z najwybitniejszych
taterniczek sprzed I wojny światowej.
Mieszkała w Zakopanem i od wczesnej młodości chodziła
dużo po Tatrach, gł. w towarzystwie swej kuzynki, Ireny Pawlewskiej (-Szydłowskiej). Obie należały do pierwszych
samodzielnych taterniczek, gdyż chodziły na drogi tatern. również i bez
mężczyzn, we dwójkę, już w wieku 16 lat. W 1908 dokonały I wejścia z Hlińskiej Doliny nową drogą na Szczyrbski Szczyt, co było pierwszym problemem
tatern. rozwiązanym przez same kobiety. Ponadto, w towarzystwie Tadeusza Pawlewskiego i Tadeusza Świerza, D. w 1909 dokonała I wejścia
na Świstowy Róg oraz I wejścia nowymi
drogami na Zach. Rówienkową Turnię i Graniastą Turnię. Już od 1908 była czł. STTT.W
październiku 1909, podczas samotnej wspinaczki na Kominach Strążyskich miała wypadek i odtąd z
powodu kalectwa stopy uprawiała w Tatrach już tylko turystykę. Zajmowała się też
żywo ochroną przyrody i była czł. Sekcji
Ochrony Tatr TT
od jej powstania w 1912.
Od 1920 mieszkała w Chicago, pracując w redakcji "Dziennika Ludowego". W 1921
zrobiła wycieczkę w okolice Longs Peak, co opisała: Wycieczka w Góry Skaliste
(amer. "Kalendarz Lud." 1922, częściowy przedruk w "Tat." 1922).