Czok Andrzej (11 XI 1948 Zabrze - 11 I 1986 w
Himalajach). Taternik (od 1970), jeden z czołowych alpinistów pol., technik
elektryk. Czł. Klubu Wysokogórskiego Gliwice.
W Tatrach osiągał wybitne wyniki przechodząc nowe drogi, np. na ścianach
Młynarczyka (w 1973) i Ramienia Krywania (1976) oraz dokonując I wejścia zim.
drogą Kurczaba na Wielką Jaworową Turnię (1974).
Wspinał się w Dolomitach (1977) i w Alpach Zach. (1978, zim. wejście pn.
ścianą Eigeru). Brał udział w wyprawach w Pamir w 1975 i 1978 (m.in. rekordowo
szybkie wejście na Szczyt Komunizmu 7483 m, w trzy dni wejście i zejście). W
Himalajach w 1976 przy próbie wejścia nową drogą na K2 (8611 m) dotarł do wys.
8000 m, w 1979 wszedł na Lhotse (8516 m) bez aparatu tlenowego, a w 1980 nową
drogą na Mount Everest (8848 m). W 1981 był w Andach, gdzie dokonał trudnych
wejść ścianami na Yerupajá i Ninashanca.
Znowu w Himalajach w 1982 samotnie i jako pierwszy wszedł zach. ścianą na
Makalu (8463 m), a w 1985 brał udział w II wejściu zim. na Dhaulagiri (8167 m).
W 1986 w czasie próby I wejścia zim. na Kangczendzengę (8586 m) doszedł z
towarzyszami do obozu IV (7800 m), tam zasłabł, a wycofując się zmarł na obrzęk
płuc w obozie III (7400 m), koło którego pochowano go w szczelinie lodowej.
