Ciołek Gerard (24 IX 1909 Wyżnica, Bukowina - 15 II
1966 w Tatrach, poch. w Warszawie).
Architekt (dr inż. na tajnej Politechn. Warsz. 1944), konserwator zabytków,
planista krajobrazu i ogrodów zabytkowych, ochroniarz przyrody, krajobrazu i
swojszczyzny. W czasie II wojny świat. uczestniczył w kampanii wrześniowej i
Powstaniu Warsz.
Od 1954 był prof. Politechn. Krak. Czł. PROP, Rady
Pienińskiego Parku Narod. i Komitetu
Zagospodarowania Ziem Górskich PAN . Był propagatorem zakładania muzeów
budownictwa wiejskiego na wolnym powietrzu i inicjatorem utworzenia takiego
muzeum m.in. na Podhalu (w Zakopanem
).
Wśród jego licznych prac o różnorodnej tematyce niektóre dotyczą także
Podhala i Tatr, np. Dach w polskim budownictwie wiejskim ("Pol. Sztuka
Lud." 1947, nr 1-2 i 1948, nr 1), Piękno przyrody i piękno sztuki w
planowaniu przestrzennym w Polsce ("Ochr. Przyr." 1948), Wpływ środowiska
geograficznego na formy osadnictwa i budownictwa wiejskiego w Polsce ("Lud"
39, 1948-51), Zagadnienie ochrony budownictwa ludowego ("Ochrona
Zabytków" 1952, nr 4), Zarys ochrony i kształtowania krajobrazu (Wa.
1964).
C. był zamiłowanym turystą tatrz. i narciarzem. Zmarł w
Tatrach (na atak serca), zjeżdżając na nartach z Gąsienicowej Hali
.
