Warteresiewicz Jerzy

Warteresiewicz Jerzy, "Dziurek" (I 1930 Poznań - 1998 Warszawa), taternik, alpinista z zaw. inż. elektryk (studia w Politecjnice Łódzkiej i Warszawskiej).

Taternictwo uprawiał od 1954. Wraz z L. Utrackim pierwsi położyli ogromny nacisk na szybkość wspinania (w 1955 przejście grani od Siedmiu Granatów do Opalonego bez żadnych opuszczeń w 5 godz.) i uzyskali przydomek "Ścigantów". Największe osiągnięcia w Tatrach: I przejście zimowe pn.wsch. ścianą Mnicha, I p.zim. pn-wsch. filara Żabiej Turni Mięg. (1956) i I p.zim. l.cz. ściany Kazalnicy Mięg.(1958). W Alpach wspinał się w 1956, 1957, 1962, 1965 (m.in.) I w. pn.-zach grzędą Aiguille du Gouter, II całkowite przejście grani Peuterey, II p. filara narożnego Mt. Blanc. W Kaukazie (1964) nowa droga na pn.zach. ścianie Kosztantau. Wyprawy Spitsbergen (1959) i w Hindukusz (1963). W roku 1966 publikuje b. ważny artykuł w "Taterniku": Himalaje z nami czy bez nas. Artykuł miał b. istotny wpływ na dalsze dzieje polskiego alpinizmu. W 1968 ulega wypadkowi w skałkach i do końca życia jest sparaliżowany mimo dwóch operacji

---