Gut-Stapińska Aniela z Orawców (29 VII 1898 Poronin - 6 IX 1954 Zakopane,
poch. na starym cment.). Podh. pisarka lud., w czasie II wojny świat. czynna w
tajnym nauczaniu. Od 1925 ogłaszała w czasopismach wiersze, nowele i artykuły na
tematy podh. i tatrz., przeważnie w gwarze podh. Niektóre jej wiersze ukazały
się w antologii Poezja Młodego Podhala (1937), zbiór swych nowel i gawęd
opublikowała pt. Inksy świat (Wa. 1949), a obszerniejszy zbiór ukazał się
pośmiertnie pt. Krokusy (Wa. 1956). Jest także autorką regionalnych sztuk
teatralnych, np. Janosik .
Pisywała również na tematy etnogr., np. Zwyczaje i zabobony ludu
podhalańskiego w okresie świąt Bożego Narodzenia ("Kur. Lit.-Nauk. 1928, nr
53), Wesele góralskie (tamże 1933, nr 5), Burso, nieznany zabytek
folklorystyczny na Podhalu (tamże 1933, nr 41), O strój i gwarę
podhalańską ("Zagon" 1938, nr 1). Poetycką apoteozę Tatr ogłosiła prozą w
gwarze podh. pt. Tatry, granica Polski ("Naokoło Świata" 1938, nr
173).
Jej pierwszym mężem był (1923-42) Władysław Stapiński, artysta malarz, a
drugim (od 1945) był prawnik Jan Gut, góral z Poronina, działacz podhalańskiego
ruchu regionalnego.
