UWAGA -
Uprawianie sportów promowanych na tej stronie może być przyczyną kontuzji a nawet śmierci ! Przestrzegamy przed zwiedzaniem jaskiń bez odpowiedniego wyposażenia i wyszkolenia.
Niewielka jaskinia turystyczna. O jej dużej popularności decyduje głównie fakt, ze jest jedną z położonych najbliżej Zakopanego jaskiń tatrzańskich, choć kubatura podziemnej sali i otwór odpowiadający powszechnym wyobrażeniom o jaskini mogą stanowić pewną atrakcję.
opis jaskini:
Za otworem o wysokości 2 i szerokości 3 m dno jaskini opada do dość obszernego przedsionka. Przy jego końcu w stropie znajduje się drugi otwór. Dno dalej opada, a jaskinia przechodzi w obszerną komorę. W ścianach i stropie licznie występują kotły wirowe. Jaskinia powstała prawdopodobnie przy udziale ciepłych wód termalnych. Jaskinia posiada mikroklimat chłodny dynamiczny, a zimne powietrze utrzymuje się w niej przez całe lato.
Jaskinia Dziura - wnętrze (fot. Andrzej Samardak)
Jaskinia Dziura - wejście (fot. Andrzej Samardak)
historia poznania:
Jaskinia znana jest od dawna. Już w XIX wieku była masowo zwiedzana. Pierwszy plan jaskini opublikował K. Kowalski w 1953 r. Najwyższy punkt jaskini osiągnięto w wyniku wspinaczki w dniu 1995.06.23 (T. Zwijacz-Kozica, Z. Mierczak, Speleoklub Tatrzański Zakopane).
Komin we wstępnych partiach zimą (fot. D. Bartoszewski)
Jaskinia Dziura plan
Rys. Stęczyńskiego z 1851 roku
Nacieki lodowe we wstępnej części (fot. D. Bartoszewski)
W końcowej części sali (fot. D. Bartoszewski)
Główna sala (fot. D. Bartoszewski)
żródło:
Sopocki Klub Taternictwa Jaskiniowego - www.sktj.pl
Jeżeli znalazłeś/aś błąd, nieaktualną informację lub posiadasz materiały(teksty, zdjęcia, nagrania...), które mogą rozszerzyć zawartość tej strony i możesz je udostępnić - KLIKNIJ TU »»