Fudakowski Józef (23 II 1893 Warszawa - 19 II 1969
Kraków).
Zoolog, doc. (1934) i prof. nadzw. UJ (1960), czł. PROP (od 1951), od 1920
przez wiele lat pracownik i potem kustosz Muzeum Fizjogr. PAU w Krakowie. W
1939-40 wraz z profesorami UJ był więziony w niem. obozie koncentr. w
Oranienburgu-Sachsenhausen.
W 1908 był pierwszy raz w Tatrach , w których prowadził później badania, gł.
nad ważkami. Od 1923 ogłosił szereg prac nauk., m.in. Fauna ważek (Odonata)
Tatr polskich ("Spraw. Komis. Fizjogr." 1930), Nowy ssak dla fauny
Polski, polnik karpacki (Chionomys ulpius Miller) ("Ochr. Przyr." 1933),
O jeleniu tatrzańskim ("Chrońmy Przyr. Ojcz." 1947, nr 10),
Spostrzeżenia ornitologiczne ("Wszechświat" 1959, nr 5). Jest również
autorem artykułów pop.-nauk. o faunie tatrz.: Życie owadów wśród śniegów
("Kur. Lit.-Nauk." 1927, nr 7), Z życia ssaków wysokogórskich (tamże
1932, nr 14), O tatrzańskim niedźwiedziu brunatnym ("Wszechświat" 1952,
nr 3-6), Świstak w Tatrach (tamże 1960, nr 11), oraz książki Świat
zwierzęcy Tatr (Wa.1951, 1965, 1969).
Pisał też o organizacji badań nauk. w Tatrach: Badania zoologiczne
("Wiad. Geogr." 1929, nr 9-10) i W sprawie naukowych stacji biologicznych na
Podhalu i w Tatrach ("Wszechświat" 1953, nr 2-3). Zawsze zajmował się żywo
sprawami ochrony przyrody, zwł. tatrzańskiej, pisząc o nich w swych artykułach
zool., a także osobno: Les Parcs Nationaux et les Réserves en Pologne
("Mémoires de la Société de Biogéographie", Paris 1937). Pozostawił w rękopisie
swoje wspomnienia z Tatr (druk fragmentów w "Rocz. Podh." 4, 1987).
