| Orłowski Witold (Nie okreslony) |
| |
Orłowski Witold (28 VII 1909 Essentuki na Kaukazie - 14 XI 1968 Durban,
Afryka Pd.), brat » Tadeusza Orłowskiego. Taternik i alpinista, chemik.
Turystykę w Tatrach uprawiał od 1922, taternictwo od 1927, od 1930 dokonując też
pierwszych wejść.
W 1939 walczył w kampanii wrześniowej (w baterii artylerii przeciwlotniczej,
która zestrzeliła pierwszy niem. samolot nad Polską), potem służył w wojsku pol.
we Francji, Szkocji, Egipcie i Iraku,...
|
|
| Ormicki Wiktor Rudolf (Nie okreslony) |
| |
Ormicki Wiktor Rudolf, do 1924 Nusbaum (1 II 1898 Kraków lub Staroniwa k.
Rzeszowa - 17 IX 1941 Mauthausen). Geograf (studia na UJ 1926, dr), zajmował się
zwł. geografią gospodarczą wsi i rolnictwa oraz demografią. Od 1923 asystent, a
od 1935 adiunkt Inst. Geogr. UJ, w 1930 doc., od 1927 współpracownik Komisji
Geogr. PAU. Od 1925 współred., a od 1929 red. "Wiadomości Geogr."O. jest autorem
ok. stu publikacji geogr., dotyczących całej Polski lub...
|
|
| Ornaczańska Przełęcz (Nie okreslony) |
| |
Ornaczańska Przełęcz (1795, 1795 m). P.Najgłębiej wcięta przełęcz
w grzbiecie Ornaku, między Zadnim Ornakiem a Pośrednim Ornakiem. Leży niżej od
pobliskiej Siwej Przełęczy, która ogranicza Ornak od pd. Spod O.P. ku pn.-wsch.
zbiega wielki Ornaczański Żleb.
|
|
| Ornaczańska, Wielka Polana (Nie okreslony) |
| |
Ornaczańska, Wielka Polana (ok. 1100-1140 m). P. Duża polana w
dolnej części Pyszniańskiej Doliny nad zach. brzegiem Pyszniańskiego Potoku,
nieco powyżej jego połączenia z Tomanowym Potokiem, u stóp wsch. zboczy góry
Ornak. Przez jej dolny (pn.) kraniec przechodzi znakowany szlak tur. wiodący na
Iwaniacką Przełęcz. Wielka Polana Ornaczańska była gł. polaną dawnej Hali Ornak;
stały na niej szałasy i szopy pasterskie.
Nazwa...
|
|
| Ornaczański Potok (Nie okreslony) |
| |
Ornaczański Potok (ok. 1600-1110 m). P. Lw. dopływ Pyszniańskiego
Potoku powstający ze źródeł na wsch. stokach Pośredniego Ornaku i spływający
Ornaczańskim Żlebem ku pn.-wsch. Na znacznych odcinkach woda O.P. ginie pod
powierzchnią.
|
|
| Ornaczański Żleb (Nie okreslony) |
| |
Ornaczański Żleb (ok. 1150-1500 m). P. Wielki żleb na wsch.
stokach góry Ornak, który spod Ornaczańskiej Przełęczy spada ku pn.-wsch., w
kierunku górnego (pd.) końca Wielkiej Polany Ornaczańskiej. Żlebem tym płynie
Ornaczański Potok.
|
|
| Ornaczańskie, Wyżnie (Nie okreslony) |
| |
Ornaczańskie, Wyżnie (ok. 1360 m). P. Płaśnia mn.w. w połowie
odległości między Wielką Polaną Ornaczańską a Ornaczańską Przełęczą, po orogr.
lewej stronie Ornaczańskiego Żlebu. Stały tu niegdyś past. budynki Hali
Ornak.
|
|
| Ornak (Nie okreslony) |
| |
Ornak (1867 m). P. Wyniosła góra między Starorobociańską a
Pyszniańską Doliną; jej długi grzbiet ciągnie się od Siwej Przełęczy ku pn. do
Iwaniackiej Przełęczy. Trzy gł. wierzchołki Ornaku kolejno od pd. ku pn. to
Zadni Ornak (1867 m, najwyższy), Pośredni Ornak (1853, 1854 m) i Skrajny Ornak
lub Suchy Wierch Ornaczański (1832 m, najniższy). Między Zadni Ornak a Pośredni
Ornak wcina się dość głęboko » Ornaczańska...
|
|
| Ornak, Hala (Nie okreslony) |
| |
Ornak, Hala. P. Dawna hala past. w Kościeliskiej Dolinie zajmująca
dolną (pn.) połowę Pyszniańskiej Doliny, przeważnie po jej zach. stronie, u stóp
góry Ornak i na jej wsch. stokach. Polany tej hali to Wielka Polana Ornaczańska
i Mała Polanka Ornaczańska, a budynki past. stały też na płaśni zwanej Wyżnie
Ornaczańskie.Istniały ścisłe powiązania gosp. Hali Ornak z sąsiednią Smytnią
Halą, może nawet stanowiły kiedyś jedną...
|
|
| Orolín Michal (Nie okreslony) |
| |
Orolín Michal (1 X 1943 Kravany, Spisz). Słow. taternik i alpinista, w
Czechosłowacji jeden z czołowych; z zawodu mechanik lotniczy.
W Tatrach przeszedł liczne nowe drogi o wielkich trudnościach: na pn.-wsch.
ścianie Pośredniej Grani (w 1967 i zimą w 1968), na Żółtej Ścianie (1968), na
pn. ścianie Małego Kiezmarskiego Szczytu (1974) i wiele in., w lecie i
zimie.
Dokonał też licznych przejść wielkich dróg (częściowo nowych) w...
|
|
| Oružinský Ján (Nie okreslony) |
| |
Oružinský Ján (13 II 1895 - 28 IX 1961). Słow. taternik i alpinista, w
1929-33 sekr. JAMESu, a w 1949 jego wiceprezes. W latach 1930. był jednym z
najlepszych słow. taterników. Prowadził szkolenie przewodników w Tatrach Słow.
oraz szkolenie wspinaczkowe w skałkach na Słowacji i w Czechach. W Alpach w 1933
był na Matterhornie.
|
|
| orzechówka (Zwierzęta) |
| |
orzechówka (Nucifraga caryocatactes), z rodziny Krukowatych
(Corvidae). Ptak wielkości kawki, o upierzeniu brunatnym w białe perełkowate cętki na
piersiach i brzuchu. Gnieździ się gł. w górach, rzadko i nielicznie w niektórych
okolicach niżowych. Masywny dziób ułatwia orzechówce rozbijanie orzechów
laskowych i wydobywanie nasion buków i limby, a także świerka i jodły. Przenosząc szyszki limbowe i gubiąc ich
nasiona przyczynia...
|
|
| orzeł przedni (Nie okreslony) |
| |
orzeł przedni czyli skalny (Aquila chrysaëos
), z rodziny sokołów (Falconidae ). Wspaniały ptak żyjący w górach,
ale również i na niżu. Rozpiętość jego skrzydeł dochodzi do 230 cm. Dziób ma
silny, zakrzywiony, u nóg po 4 palce opatrzone mocnymi szponami. Ubarwienie
brunatne, w okolicy ogona białawe lub popielate.
Orły, niegdyś b. pospolite ptaki w Tatrach, dziś są ogromnie rzadkie, w
Tatrach...
|
|
| orzesznica (Nie okreslony) |
| |
orzesznica (Muscardinus avellanarius ), z rodziny pilchowatych
(Muscardinidae ). Mały gryzoń, do 8 cm dług. ciała, z włochatym ogonem
dług. do 7 cm. Sierść ma jasnorudawą, pierś i podgardle białe. Żyje w strefie
lasów i kosodrzewiny, zamieszkuje zarośla, podszyt leśny, niekiedy dziuple; żywi
się nasionami, owocami leśnymi, pąkami drzew i krzewów. Na zimę zapada w
sen.Spotyka się ją do ok. 1700 m, np. na Uhrociu Kasprowym,...
|
|
| Oscypek (Nie okreslony) |
| |
"Oscypek". Czasopismo tatern., wydawane nieregularnie w Poznaniu w
1951-56 (razem 18 numerów powielanych z fotografiami) przez Koło Poznańskie
Klubu Wysokogórskiego. Kolejni redaktorzy: Przemysław Kuleszyński (1951, nr 1),
Ryszard W. Schramm (1952-54, nry 2 -13), Antoni Gąsiorowski (1955-56, nry
14-18)."Oscypek" był zbliżony charakterem do "Taternika" i częściowo wypełniał
lukę spowodowaną nieukazywaniem się "Taternika" w owym czasie. Stał się...
|
|
| Osiecki Stanisław (Nie okreslony) |
| |
Osiecki Stanisław (20 V 1875 Ciechanów - 12 V 1967 Warszawa).
Krajoznawca, taternik, działacz turystyczny. Od 1905 b. czynny działacz ruchu
lud. i polityk, w 1919-27 poseł i 1919-22 wicemarszałek Sejmu, w 1923 min.
reform rolnych, w 1925-26 min. przemysłu i handlu, w czasie II wojny świat.
członek kierownictwa konspiracyjnego ruchu lud. ROCH, po wojnie działacz PSL,
poseł do Krajowej Rady Nar. i Sejmu Ustawodawczego.
Był krajoznawcą i...
|
|
| Osiecki Stefan (Nie okreslony) |
| |
Osiecki Stefan (23 II 1902 Warszawa - 7 V 1977 Londyn), syn » Stanisława
Osieckiego. Taternik, alpinista, narciarz, inż. architekt (Politechn. Warsz.
1929), grafik, filmowiec. Walczył w Wojsku Pol. w 1920 i w 1939 (w obronie
Lwowa), po czym przez Węgry i Francję przedostał się do Anglii.
Lata szkolne spędził częściowo w Zakopanem (do końca 1916) i już wtedy
chodził w Tatry na wycieczki tur. (od 1909) i tatern. (od 1916), początkowo z...
|
|
| Osobita (Nie okreslony) |
| |
Osobita (1687, 1687 m); Osobitá. S. Szczyt w bocznej grani Tatr
Zach. nad Orawicami, między Doliną Bobrowiecką, Mihulczą, Błotną i Zuberską.
Jest dobrze widoczny z Zakopanego ku zach., na krańcu Tatr.
W gwarze podh. osobity = oddzielny, osobny, a w języku słow.
osobitý = swoisty, indywidualny, osobliwy, odrębny. Widziana z wielu
stron Osobita rzeczywiście robi wrażenie jakby wznosiła się oddzielnie od reszty...
|
|
| Ossowski Godfryd (Nie okreslony) |
| |
Ossowski Godfryd (8 XI 1835 Kozarynówka, Ukraina - 16 IV 1897 Tomsk,
Syberia). Geolog, archeolog i speleolog, jeden z pierwszych badaczy jaskiń
tatrz. (także jaskiń Ałtaju). Członek Komisji Antropologicznej AU od 1878. W
1879-93 przebywał w Krakowie.W 1879-86 badał jaskinie Jury Krakowskiej i Ojcowa,
a w1881 i 1882 również jaskinie Tatr Pol., o czym pisał w kilku swych pracach:
Jaskinie gór naszych i wypadki osiągnięte z ich badań ("Pam....
|
|
| Osterwa (Nie okreslony) |
| |
Osterwa (1984 m); Ostrva; Osterwa, Osterva; Oszterva. S. Wierch
wznoszący się bezpośrednio ponad Popradzkim Stawem od pd.-wsch. strony, jako
zakończenie pd.-zach. grani Tępej. Dobry punkt widokowy na otoczenie
Mięguszowieckiej Doliny i zwł. Doliny Złomisk. Magistrala Tatrz. przechodzi tuż
popod wierzchołkiem O., przez Przełęcz pod Osterwą. U podnóża O. od strony zach.
leży Tatrz. Cmentarz Symboliczny.
Nazwa Osterwa (Ostrva)...
|
|
| Osterwą, Przełęcz pod (Nie okreslony) |
| |
Osterwą, Przełęcz pod ( 1959 m); Sedlo pod Ostrvou, Sedlo Ostrvy;
Osterva-Sattel; Oszterva-nyereg. S.Szeroka, płytka przełęcz między Tępą a
Osterwą, tuż koło wierzchołka tej ostatniej. Przez Przełęcz pod Osterwą
przechodzi Magistrala Tatrz. wiodąc z Batyżowieckiej Doliny do Popradzkiego
Stawu.
|
|
| Osterwie, Igła w (Nie okreslony) |
| |
Osterwie, Igła w (ok. 1890 m); Ihla v Ostrve; Elisenturm; Erzsike-torony.
S. Wysmukła igła skalna w najwyższej części zach. urwisk Osterwy.
Wspinaczki na Igłę w Osterwie mają dla taterników charakter raczej treningowy.
Pierwsze wejście: Ernst Dubke i przew. Johann Franz sen. w 1904. Zimą: Oskar E.
Meyer z żoną w 1913.Nazwą niem. (i jej kalką węg.) zdobywca Igły w Osterwie, E.
Dubke, upamiętnił swą siostrę.
|
|
| Ostra (Nie okreslony) |
| |
Ostra (2349, 2351 m); Ostrá; Ostra, Scharfkammspitze; Osztra.
S.Drugi z kolei szczyt na wsch. od Krywania, między Krótką a Furkotem.
Długa, boczna pd. grań Ostrej oddziela Furkotną Dolinę od Suchej Doliny
Ważeckiej.
|
|
| Ostra, Mała (Nie okreslony) |
| |
Ostra, Mała (1712 m); Malá Ostrá, Malé Ostré. S. Niewielki szczyt
w pd. grani Siwego Wierchu, pierwszy na pd. od jego
wierzchołka.
|
|
| Ostra, Wielka (Nie okreslony) |
| |
Ostra, Wielka (1765, 1763 m) lub po prostu Ostra; Ostrá, Ostré. S.
Piramidalny w kształcie szczyt w pd. grani Siwego Wierchu, pierwszy na pd. od
Małej Ostrej.
|
|
| ostrewka (Nie okreslony) |
| |
ostrewka. W gwarze podh. ostrewka lub
rzadziej ostrew to pień niewielkiego świerka z krótko obciętymi
gałęziami. Wbity pionowo w ziemię służył na Podhalu do układania kopek siana, a
w Tatrach oparty luźno bywał używany przez juhasów (potem także przez turystów)
jako rodzaj drabiny do przechodzenia stromych progów skalnych, np. w Wąwozie
Kraków lub w jaskiniach.Takie samorodne ostrewki już w latach...
|
|
| ostroga (Nie okreslony) |
| |
ostroga. W taternictwie ostroga oznacza dolny koniec grzędy, żebra,
filara itp., wcinający się w piarżyska niżej od reszty ściany lub przynajmniej
od jej sąsiednich partii.
|
|
| Ostrowski Tadeusz (Nie okreslony) |
| |
Ostrowski Tadeusz (4 VII 1881 Wiedeń - 4 VII 1941 Lwów). Taternik i
alpinista, lekarz (studia na UW i w Kazaniu 1906), wybitny chirurg, od 1923
prof. Uniw. Lwow., autor licznych prac naukowych.Był jednym z pierwszych
pionierów nowoczesnego taternictwa bezprzewodnikowego. W 1903 dokonał wraz z
Władysławem Lustgartenem i Czesławem Neufeldem I wejścia na Rogatą Turnię, z
której przeszli na Staroleśny Szczyt i zeszli jego pn. ścianą; wyprawa ta...
|
|
| Ostrowski Wiktor (Nie okreslony) |
| |
Ostrowski Wiktor (16 VI 1905 Jekatierinosław, potem Dniepropietrowsk - 19
I 1992 Warszawa). Taternik, alpinista, podróżnik, inż. budownictwa lądowego
(Politechnika Warsz. 1936).
Tatry poznał w 1924, a już od 1925 uprawiał taternictwo, zwł. w 1930-35,
kiedy dokonał szeregu pierwszych wejść, np. pd. filarem Smoczego Szczytu (w 1930
z Bolesławem Chwaścińskim) i dolną połową środka pn. ściany Małego Kiezmarskiego
Szczytu (w 1932 z...
|
|
| ostrożeń głowacz (Nie okreslony) |
| |
ostrożeń głowacz lub krótko głowacz (Cirsium eriophorum ), z
rodziny Złożonych (Compositae ). Jest to roślina pokaźna, osiągająca
nieraz ponad 1,5 m wys., o grubej, sztywnej łodydze, w górnej części zwykle
rozgałęzionej. Liście w zarysie podługowate, głęboko pierzastodzielne, o
odcinkach wydłużonych, dwu- lub trójdzielnych, zakończonych twardymi dużymi
kolcami, boleśnie raniącymi. Ponadto wierzchem liście są gęsto...
|
|
