| Bartłomiejczyk Edmund Ludwik (Ludzie) |
| |
Bartłomiejczyk Edmund Ludwik (5 XI 1885 Warszawa - 2
IX 1950 Tamże).
Grafik, ilustrator. Studia w ASP w Krakowie 1906-09 i Warszawie 1910-13. Od 1930
prof. w warsz. ASP.Uprawiał głównie grafikę użytkową i artyst. oraz
projektowanie dla rzemiosła artystycznego. Zajmował się m. in tematyką
rodzajową, także z życia górali...
|
|
| Bartman-Czecz Barbara (Ludzie) |
| |
Bartman-Czecz Barbara (17 VIII 1934 Kraków). Absolwentka Wydz. Grafiki
ASP Kraków, od 1965 pracowała w Wytwórni Filmów Oświat. w Łodzi, od 1975 jako
samodzielny reżyser filmów krótkometrażowych, zwł. przyrodniczych, także o
tematyce tatrz., np. W turniach (1966), W Tatrzańskim Parku
Narodowym (1971), Podhale (1975),...
|
|
| Bartoszewicz Kazimierz (Ludzie) |
| |
Bartoszewicz Kazimierz (19 XI 1852 Warszawa - 20 I
1930 Kraków).
Literat, historyk, publicysta, satyryk, wydawca, działacz społ., osiadły
w Krakowie.O sprawach zakop. i tatrz. pisał często w swych felietonach
i kronikach tygodniowych w czasopismach "Kraj" (1888-89, tu pod krypt. Średnik)
i "Słowo Pol." (1902-03), m.in. o...
|
|
| Barwiński Adam (Ludzie) |
| |
Barwiński Adam (1937 - 29 XI 1974 Kraków). Turysta,
taternik, przewodnik tatrz., działacz
Koła Przewodników Tatrz w Krakowie.;
fizyk, starszy asystent i wykładowca Inst. Fizyki i Techniki Jądrowej AGH w
Krakowie.
|
|
| Baryła Janusz (Ludzie) |
| |
Baryła Janusz (9 X 1937 Czeladź, woj. katowickie).
Inż. rolnik (WSR w Krakowie), botanik (UJ), taternik, także jaskiniowy.
Taternictwo uprawiał od 1955, uczestniczył w pierwszych przejściach (np.
wariantu na pn.-wsch. ścianie Mnicha), wspinał się również w górach...
|
|
| baryt (Geologia) |
| |
Minerał siarczan baru, występujący m.in. w piaskowcach i skałach węglanowych, a niekiedy
i w skałach krystalicznych jako żyły
barytowo-kwarcowe, np. w Ornaku, w Lejowej Dolinie,
|
|
| basy (Nie okreslony) |
| |
basy . Na Podhalu forma tego instrumentu strunowego (smyczkowego)
przypomina wiolonczelę, zaś wielkość bywa różna: od wielkości altówki dochodzi
niemal do wielkości kontrabasu. Według tego rozróżniano b. duże i b. małe. W
jednych zespołach muzycznych występowały tylko jedne, w innych - jedne i drugie.
Basy były wyrabiane ze świerka...
|
|
| Baszt, Grań (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Baszt, Grań lub po prostu Baszty; S.
Odgałęzienie długiego, bocznego grzbietu Tatr, biegnącego od Cubryny poprzez Koprowy Wierch, Hlińską Turnię i Hruby Wierch aż po
|
|
| baszta (Terminologia) |
| |
Turnia o kształcie przypominającym basztę zamku lub
twierdzy. Jest to tatrz. termin topogr., a występuje też w tatrz. nazwach
geogr., np. Orla Baszta, Grań Baszt, Zadnia Baszta
. Podobnie słow. bašta, niem....
|
|
| Baszta (Wydawnictwo) |
| |
"Baszta" . Czasopismo ("zeszyty szkoleniowe do
użytku wewnętrznego"), wydawane przez Klub Wysokogórski Trójmiasto w Gdańsku.
Zeszyty 1-4 w 1987-89. Red.: Jan Babicz.
|
|
| Baszta, Mała (Szczyty) |
| |
Baszta, Mała ; S. W pd.-wsch. kierunku jest to
przedostatni szczyt w Grani Baszt, między Pośrednią Basztą a Skrajną Basztą. Na szczyt ten
wchodzono od b. dawna, ale pierwsza konkretna wiadomość o wejściu jest
późniejsza:
|
|
| Baszta, Pośrednia (Szczyty) |
| |
Baszta, Pośrednia , dawniej niewłaściwie Przednia
Baszta ; S. Jeden ze szczytów w Grani Baszt,
między Szatanem a Małą Basztą. Pierwsze znane wejście:
Kornel Schmör i Karl Wünschendorfer w
1877....
|
|
| Baszta, Skrajna (Szczyty) |
| |
Baszta, Skrajna ; S. Końcowy (pd.-wsch.) szczyt w Grani Baszt. Pd. stok S.B. przechodzi
w dole w długi lesisty grzbiet: » Drygant. Ze wsch.
zbocza S.B. wyrasta »Basztowa Igła.
Przed 1530 na wsch. (?) stokach S.B. istniały...
|
|
| Baszta, Zadnia (Szczyty) |
| |
Baszta, Zadnia ;
S. jeden z najwybitniejszych szczytów w Grani Baszt, w jej pn.-zach.
części, między Capimi Turniami a Diablowiną. Z.B. ma trzy wierzchołki, z których południowy jest najwyższy. Pierwsze
wejście:
|
|
| Basztowa Igła (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Basztowa Igła ; S.
Smukła igła skalna na wsch. zboczu Skrajnej Baszty,
wysoko ponad Mięguszowiecką Doliną. Pierwsze
wejście: Vlasta Štáflová i Alexander Škarvan w
1929.
...
|
|
| Basztowa Przełęcz (Przełęcze) |
| |
Basztowa Przełęcz ;
S. Wąska, głęboko wcięta przełęcz między Hlińską Turnią a Wielką Capią Turnią
w Grani Baszt.
|
|
| Basztowa Przełęcz, Wyżnia (Przełęcze) |
| |
Basztowa Przełęcz, Wyżnia
; S. Jedna z wybitnych przełęczy w Grani Baszt, między Małą Capią Turnią a
Zadnią Basztą.
|
|
| Batkowski Stanisław (Ludzie) |
| |
Batkowski Stanisław (10 VII 1907 Nowy Sącz - 21 III
1991 Zakopane, poch. w Nowym Sączu). Elektromechanik z zawodu, z zamiłowań
entomolog. Od 1935 do 1969 (z przerwą wojenną) był pracownikiem
Pol. Kolei Linowych, najpierw na
Myślenickich Turniach, potem na
|
|
| Batyżowce (Miejscowość) |
| |
Batyżowce ; Wieś na Spiszu, na pd.-zach. od Gierlachowa, a na pd.-wsch. od wylotu
Batyżowieckiej Doliny, przy drodze
jezdnej ze Świtu do Tatrz. Polanki. Mieszk.: 806 (w
1869), 896 (1890), 752...
|
|
| Batyżowiecka Dolina (Doliny) |
| |
Batyżowiecka Dolina ; Walna dolina po pd.
stronie Tatr Wys., otoczona Gierlachem, Batyżowiecką Granią i Kończystą. Na dolnym (pd.) brzegu
górnej części doliny...
|
|
| Batyżowiecka Grań (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Batyżowiecka Grań;
Tatern. przejście B.G. należy do piękniejszych graniówek tatrz. o
średnich trudnościach.
Lit. opis tego przejścia ogłosił Stefan Komornicki.
Nazwa B.G. pochodzi od Batyżowieckiej Doliny i Batyżowieckiego
Szczytu.
|
|
| Batyżowiecka Przełęcz (Przełęcze) |
| |
Batyżowiecka Przełęcz ;
Przejście przez B. P.
odkrył Klimek Bachleda w czasie wycieczki z
Januszem
Chmielowskim i in. w 1903.
|
|
| Batyżowiecki Potok (Woda) |
| |
Batyżowiecki Potok lub Batyżowiecka Woda;
Na niektórych mapach B.P. ma nazwę Kahul lub Kahule, umieszczaną czasem przy
jego górnym biegu, a kiedy indziej przy jego środk. lub dolnym biegu. Nazwa
Kahul odnosi się też do okolicy (920 m) leżącej nad lw. (wsch.) brzegiem B.P.,
na pn.-wsch. od Niżnich Hag....
|
|
| Batyżowiecki Staw (Woda) |
| |
Batyżowiecki Staw;
Pomiary pracowników TANAPu z 1961-67
oraz (w nawiasach) Josefa Schaffera z 1928: pow. 3,480 (2,7792) ha, 288 x 160
(234 x 160) m, głęb. 8,7 (11,2) m.
|
|
| Batyżowiecki Szczyt (Szczyty) |
| |
Batyżowiecki Szczyt;
Pierwsze wejście na B.S.: Karol Jurzyca i przew. Jozef Galko-Rusnák w 1900.
Wiadomość o wejściu Olivera Gömöryego w 1890 jest błędna, gdyż Gömöry wszedł
wtedy na Zmarzły Szczyt,
a na B.S. nie był.
Pierwsze wejście zim. na B.S.:
|
|
| Batyżowieckie Spady (Woda) |
| |
Batyżowieckie Spady;
|
|
| Batyżowieckie Wodospady (Woda) |
| |
Batyżowieckie Wodospady;
|
|
| Baur E. (Ludzie) |
| |
Baur E. Niem. taternik i
narciarz, lekarz (dr) z Wrocławia (pochodził ze Szwabii).
W Tatrach był jednym z pierwszych narciarzy wysokogórskich, gdyż w I i III
1906 wraz z Alfredem Martinem w znacznej części na nartach dokonał wejść zim. na
|
|
| Bazovský Miloš Alexander (Ludzie) |
| |
Bazovský Miloš Alexander (11 I 1899 Turany, okres
Martin - 15 XII 1968 Trenczyn).
Jeden z czołowych słow. malarzy. Do 1916 mieszkał na Orawie w Dolnym
Kubinie. W jego obfitej twórczości jest dużo obrazów o tematyce orawskiej i
lipt., łącznie z Tatrami, np. dwa obrazy pt. Tatry
|
|
| bażyna górska (Rośliny) |
| |
bażyna górska (Empetrum nigrum ssp. hermaphroditum), z rodziny
Bażynowatych (Empetraceae). Niska, pokładająca się po ziemi krzewinka
o drobniutkich zimnozielonych listkach ciasno na łodyżkach ustawionych. Kwiatki
czerwonawe, malutkie, mało widoczne, kwitną wczesną wiosną. Owoc: czarna
nibyjagoda. Na
|
|
