Główny zakopiański cmentarz komunalny nazywany Nowym Cmentarzem, powstał pod koniec 1907 roku na skutek przepełnienia Starego Cmentarza. Na Nowym Cmentarzu pochowane są również osoby zasłużone dla Zakopanego i Polski, których groby warto odwiedzić.

Aleja z grobem Tadeusza Brzozowskiego (fot. Andrzej Samardak)

Grób J. Kotarbińskiego (fot. Andrzej Samardak)

Grób Tadeusza Brzozowskiego (fot. Andrzej Samardak)

    Dochodzimy do końca alejki i przed ogrodzeniem cmentarnym skręcamy w prawo, w stronę Tatr. Idąc kilka kroków dalej tą aleją dochodzimy do znajdującego się po lewej stronie grobu wielkiego malarza Tadeusza Brzozowskiego. Okazały nagrobek upamiętnia jego działalność artystyczną i pedagogiczną. W tym samym grobie pochowany jest wuj Brzozowskiego, także malarz, ale i oficer Wojska Polskiego - Tadeusz Koniewicz. Naprzeciwko znajduje się grób innego malarza - Janusza Kotarbińskiego, autora polichromii zakopiańskiego kościoła.

Grób Heleny Sikorskiej (fot. Andrzej Samardak)

    Przy najbliższym skrzyżowaniu skręcamy w prawo i po kilku krokach dochodzimy do ocienionego tujami grobu rodziny Zubczewskich (po lewej stronie). Pochowana jest w nim Helena Sikorska - wdowa po generale, naczelnym wodzu i premierze rządu polskiego. Mijamy jedno skrzyżowanie, a na drugim skręcamy w lewo, w stronę Tatr. Przechodzimy ponownie obok pomnika Małkowskich i niebawem po prawej stronie dochodzimy do nagrobka Wojciecha Roja - cieśli i jednego z najbardziej znanych przewodników tatrzańskich. Przy końcu tej alei, ale z lewej (wschodniej) strony mijamy spory grobowiec rodziny Pawliców, gdzie pochowany jest m.in. Franciszek Pawlica, działacz ruchu podhalańskiego i jego syn, wybitny mineralog - Władysław Pawlica.

Grobowiec rodziny Pawliców (fot. Andrzej Samardak)

Grób Wojciecha Roja (fot. Andrzej Samardak)

Grób Józefa Oppenheima (fot. Andrzej Samardak)

    Za grobowcem Pawliców skręcamy w lewo i obok kaplicy cmentarnej dochodzimy do kwatery, gdzie chowali byli niegdyś innowiercy. Usytuowany tu jest grób Józefa Oppenheima, fotografika, narciarza i ratownika tatrzańskiego, drugiego po Mariuszu Zaruskim naczelnika Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.

    Powracamy do głównej alei i nią idziemy do bramy wejściowej przez nową część cmentarza. Powstawała ona od lat sześćdziesiątych i obecnie została niemal całkowicie zapełniona. Średnio rocznie umiera w Zakopanem około 300 osób - od 119 w 1908 r. do 557 w 1979, kiedy to umieralność była najwyższa. Dotychczas przy ul. Nowotarskiej pochowano przeszło 24 tys. osób.

Część cmentarza przy głównej alei, zapełniana od lat sześćdziesiątych (fot. Andrzej Samardak)