Główny zakopiański cmentarz komunalny nazywany Nowym Cmentarzem, powstał pod koniec 1907 roku na skutek przepełnienia Starego Cmentarza. Na Nowym Cmentarzu pochowane są również osoby zasłużone dla Zakopanego i Polski, których groby warto odwiedzić.

Grób ks. proboszcza Jana Tobolaka (fot. Andrzej Samardak)

    Za pomnikiem Małkowskich skręcamy w lewo i doszedłszy do skrzyżowania - ponownie w lewo. Zatrzymujemy się przy grobie kolejnego proboszcza zakopiańskiego Jana Tobolaka - zapobiegliwego gospodarza tutejszej parafii, inicjatora wykonania kolorowej polichromii w kościele przy Krupówkach.

    Na kolejnym skrzyżowaniu alejek skręcamy w prawo i po przejściu kilku kroków w stronę Gubałówki wchodzimy między mogiły po prawej stronie. Z łatwością odnajdziemy niewielki grób z napisem "Bartuś Obrochta". Gdy znakomity przewodnik tatrzański i muzyk zmarł, w Zakopanem utworzono komitet budowy pomnika Bartłomieja Obrochty, z Karolem Szymanowskim na czele. Skończyło się na wybudowaniu niewielkiego nagrobka ozdobionego rzeźbą gęśli (złóbcoków), skrzyżowanych ze smyczkiem. Bartuś Obrochta nigdy nie grał na złóbcokach, tylko na skrzypcach....

Grób Bartłomieja Obrochty (fot. Andrzej Samardak)

    W kwaterze naprzeciwko, w skromnym grobowcu przykrytym tatrzańskim kamieniem pochowany jest jeden z najznakomitszych przewodników tatrzańskich czasów powojennych, świetny krajoznawca i wieloletni działacz PTTK - Kazimierz Dziób. Przez wiele lat kierował komisją krajoznawczą zakopiańskiego oddziału PTTK i organizował niezwykle popularne wycieczki po terenach Podhala, Spisza, Orawy, a także Beskidów i Pienin, w których brali udział głównie zakopiańczycy. Był także wykładowcą kursów przewodnickich i przez wiele lat członkiem komisji egzaminacyjnych na tych kursach.

    Powracamy do alejki i na najbliższym skrzyżowaniu skręcamy w prawo, a na następnym - w lewo. Po prawej ręce widzimy duży pomnik ofiar II wojny światowej, a na jego zapleczu (dokąd dochodzimy skręcając w prawo przy najbliższym skrzyżowaniu) - pomnik ofiar I wojny.

Pomnik ofiar I wojny światowej (fot. Andrzej Samardak)

Pomnik ofiar II wojny światowej (fot. Andrzej Samardak)

    Od tego pomnika idziemy w kierunku wschodnim (mając Gubałówkę po lewej ręce) i minąwszy dwa skrzyżowania stajemy przed niewielką mogiłą narożną, ozdobioną dwoma identycznymi krzyżami góralskimi, z okapami. To grób jednego z najznakomitszych taterników okresu międzywojennego - Mieczysława Świerza, który zginął na Kościelcu. Obok grobowiec innych ofiar Tatr - młodziutkich sióstr Marzeny i Lidy Skotnicówien, które w tym samym co Świerz roku 1929 zginęły podczas wspinaczki na południowej ścianie Zamarłej Turni.

Pomnik ofiar II wojny światowej, widok z trasy zwiedzania (fot. Andrzej Samardak)

Grób Mieczysława Świerza (fot. Andrzej Samardak)