Urodził się 25 lipca 1908 r. w Zakopanem. Jak podaje dr Bogdan Tuszyński, uczył się w szkole ludowej i prywatnym gimnazjum, ale ukończył tylko trzy klasy miejscowej Państwowej Szkoły Przemysłu Drzewnego (1924-1927) i odbył dwuletnie studia w warszawskim CIWF. Po zdaniu tam matury, otrzymał dyplom nauczyciela wf. i dodatkowo tytuł instruktora narciarstwa. Jednocześnie PZN w 1932 r. obdarzył go tytułem "honorowego nauczyciela narciarstwa w stopniu trenera". Pod koniec lat 30. prowadził szkołę narciarstwa alpejskiego na Kasprowym Wierchu. Kierował przygotowaniami kadry narodowej biegaczy do igrzyska olimpijskie w Garmisch-Partenkirchen (1936). Rok później został mianowany członkiem komisji wyszkoleniowej PZN (1937-1939) i powierzono mu opiekę nad kadrą narodową klasyków podczas przygotowań do mistrzostw świata FIS w Zakopanem (1939) i IO (1940). Razem ze Stefanem Radkiewiczem prowadził sklep sportowy w Zakopanem. Był również współautorem książki: "Narciarska zaprawa biegowa i skokowa. Wskazówki dla trenerów, komendantów patroli, instruktorów i uczniów" (1934).

W ciągu 15-letniej kariery sportowej (w klubach: SN PTT Zakopane - 1925-36) i AZS Kraków - 1936-39) był 24-krotnym mistrzem Polski: w biegu na 18 km (1929, 1933), na średniej skoczni (1928, 1929, 1931, 1934), w dwuboju klasycznym (1927, 1928, 1929, 1934, 1937), w biegu zjazdowym (1929, 1937), slalomie (1936, 1937), kombinacji alpejskiej (1936, 1937) i w sztafetach 5x10 km (1927-1933) i 9-krotnym uczestnikiem zawodów FIS (nieoficjalnych, a od 1937 r. oficjalnych mistrzostw świata w latach 1929, 1930, 1933-1939). Startował z powodzeniem zarówno w konkurencjach alpejskich, jak i klasycznych.

Dużo jeździł na nartach w górach, uprawiał też lekkoatletykę (biegi) i uzyskał najwyższą klasę pilotażu jako pilot szybowca, grał doskonale w tenisa stołowego. Kilkakrotnie brał udział w sztafecie Zakopane - Morskie Oko - Zakopane, kiedy to sztafeta jego klubu SNPTT zajmowała pierwsze miejsce.

Pierwszym wielkim sukcesem Bronisława Czecha było zdobycie tytułu międzynarodowego mistrza Austrii w kombinacji norweskiej w 1927 r. Bardzo bogaty w wydarzenia w jego karierze był rok 1927, kiedy to po raz pierwszy startował w mistrzostwach Europy w Cortina d'Ampezzo (6. miejsce w skokach i 12. w biegu na 18 km) i podczas wielu innych imprez pokazał się jako świetny narciarz: zarówno skoczek, jak i alpejczyk oraz biegacz.

Stał się bardzo znany i sławny. Był symbolem pewnej epoki w historii narciarstwa, który można nazwać romantycznym. Przez ponad 10 lat utrzymywał bardzo wysoką formę sportową, dzięki żelaznemu wręcz treningowi lekkoatletycznemu i zapałowi, stając się wzorem do naśladowania dla młodych zawodników. Był pierwszym polskim narciarzem światowego formatu, który poważnie zagroził mistrzom skandynawskim.

Bronisław Czech to także wybitny taternik, ratownik górski (członek TOPR), pilot i instruktor szybowcowy, żeglarz, lekkoatleta. Dużo rzeźbił i malował na szkle. Gdy wybuchła wojna, został kurierem na Węgry. Kiedy 14 maja 1940 r. przyszło po niego gestapo, był w domu i malował. Miesiąc po aresztowaniu został wysłany do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu - dostał numer 349 i przydział do bloku IV. Zmarł z wycieńczenia 5 czerwca 1944 r. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych (1967) i Krzyżem Oświęcimskim (1987).

6 września 1985 r. w Stoczni Szczecińskiej spłynął na wodę statek "Bronisław Czech". Trzykrotny polski olimpijczyk jest od 1978 r. patronem krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Od 1946 r. organizowane są zawody o Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny, wybitnej narciarki, siostry Stanisława, także zamordowanej przez hitlerowców. W Szkole Podstawowej nr 2 w Zakopanem odbywa się tzw. mały memoriał im. Bronisława Czecha.

Projekt organizowania Memoriału Heleny Marusarzówny i Bronisława Czecha zgłosił na posiedzeniu zarządu klubu SN PTT Zakopane Ignacy Bujak. Przez pierwsze sześć lat zawody odbywały się w formie czwórmeczu: skoki, biegi, slalom i bieg zjazdowy, co stanowiło nawiązanie do wszechstronności Bronisława Czecha jako narciarza. Pierwszymi zwycięzcami memoriału byli: Anna Bujak, Stefan Dziedzic, Józef Daniel-Krzeptowski i Jan Kula.

Bronisław Czech zapytany kiedyś o istotę narciarstwa, odpowiedział: - W Norwegii ceni się nie mistrzów specjalistów w skokach, tylko tytuły "królów narciarstwa" nadaje się zawodnikom wszechstronnym. Na przykład taki Haug - przecież na olimpiadzie w Chamonix był pierwszy w biegu na 50 km, pierwszy w biegu na 18 km i trzeci w otwarty konkursie skoków... Każdy, kto narciarstwo uprawia powinien ani na chwilę nie przestawać w doskonaleniu się, ani na chwilę nie zapominać, że jeżeli jest zawodnikiem, to zawsze może osiągnąć jeszcze lepszy czas i jeszcze dłuższy skok.

Bronisław Czech pozostał w pamięci działaczy SN PTT jako symbol doskonałego sportowca. Stało się tak jak pisał jego przyjaciel, działacz SN PTT, Aleksander Schiele: - Bronek będzie stale żyć w niezatartej pamięci tych wszystkich, którzy go znali i kochali.

WOJCIECH SZATKOWSKI

ŚRODA Z JUBILATEM

W tym roku przypada jubileusz 100-lecia najstarszego istniejącego klubu narciarskiego w Polsce - SN PTT 1907 Zakopane. "Dziennik Polski" objął patronat medialny nad jubileuszowymi obchodami. W środy publikujemy artykuły, przybliżające historię klubu - od czasów pionierskich aż po współczesne, wspomnienia oraz ciekawe materiały zdjęciowe zachowane w klubowym archiwum.