zapamiętaj numer alarmowy w górach!!! 0 601 100 300 |
|
nawigacja: Z-ne.pl » Portal Zakopiański |
Muzea
|
Muzeum Kornela Makuszyńskiego
Willa "Opolanka"
|
Lokalizacja: | ul. Tetmajera 15, tel. (+48) 18-20-122-63; oddział Muzeum Tatrzańskiego |
Dostępność: | środa - sobota 9:00 - 16:00, niedziela 9:00 - 15:00 |
Bilety: | bilet normalny 6,00 zł, bilet ulgowy 4,50 zł |
Ekspozycja: | Muzeum biograficzne, pamiątki osobiste, księgozbiór dzieł Makuszyńskiego, wyposażenie mieszkania. |
Oficjalna strona WWW: | www.muzeumtatrzanskie.pl |
|
|
Muzeum Kornela Makuszyńskiego (fot. Andrzej Samardak) |
|
strona: 1/2
1 2
Muzeum im. Kornela Makuszyńskiego jest drugim w Zakopanem muzeum biograficzno-literackim po Kasprowiczowskiej Harendzie. Mieści się w willi "Opolanka", gdzie państwo Makuszyńscy mieszkali w czasie niemal corocznych letnich i zimowych pobytów w Zakopanem, a po drugiej wojnie osiedlili się na stałe. Wiele cennych przedmiotów oraz duża biblioteka Makuszyńskich zostały zniszczone w czasie II wojny w Warszawie. To, co dzisiaj znajduje się w Muzeum, jest zaledwie cząstką dorobku pisarza - kolekcjonera dzieł sztuki i przyjaciela wielu wybitnych artystów. Muzeum powstało w roku 1966 ze zbiorów ofiarowanych społeczeństwu przez Janinę Gluzińską-Makuszyńską (1896-1972) wdowę po pisarzu.
|
Kornel Makuszyński (fot. archiwum MT) |
|
|
Kornel Makuszyński (1884-1953) pisarz, publicysta, krytyk teatralny, jeden z najpopularniejszych pisarzy dla dzieci, urodził się w Stryju, a młodość spędził we Lwowie. Tu kształcił się w gimnazjum i studiował w Uniwersytecie im. Jana Kazimierza na Wydziale Filozoficznym. Tutaj przed I wojną światową pracował jako kierownik literacki Teatru Miejskiego. Lata wojny rzuciły Makuszyńskiego i jego pierwszą żonę, Emilię z Błażeńskich, w głąb Rosji. Zwolniony z zesłania za poręką przyjaciół powrócił do kraju, by po kilku miesiącach pracy artystycznej w Teatrze Miejskim we Lwowie ponownie i już ostatecznie opuścić to miasto. Do roku 1918 mieszkał w Kijowie i pracował jako kierownik literacki Teatru Polskiego Stanisławy Wysockiej oraz pełnił funkcję prezesa miejscowego Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy. W okresie kijowskim powstały jego pierwsze powieści.
|
|
Kornel Makuszyński z żoną Janiną Aleja Róż 14, Warszawa (fot. archiwum MT) |
|
Wraz z odzyskaniem niepodległości zaczął się nowy, warszawski okres w życiu pisarza. W latach trzydziestych powstały najbardziej poczytne książki dla dzieci i młodzieży: "Przygody Koziołka Matołka", "O dwóch takich co ukradli księżyc", "Przyjaciel wesołego diabła", "Skrzydlaty chłopiec", "Wielka brama", "Wyprawa pod psem", "Szatan z siódmej klasy", "List z tamtego świata". Praca pisarska przeplatała się z wytężoną działalnością dziennikarską. Niemal we wszystkich poczytnych czasopismach ogłaszał felietony i recenzje, stając się jedną z najbardziej znanych postaci w polskim życiu artystyczno-towarzyskim Warszawy. Od roku 1934 drugim domem Makuszyńskiego i jego żony Janiny Gluzińskiej stało się Zakopane.
|
|
Karykatura K. Makuszyńskiego mal. Kazimierz Sichulski (fot. archiwum MT) |
|
Tak jak w Warszawie, również i tutaj Kornel Makuszyński uczestniczył czynnie w bujnym życiu artystycznym, towarzyskim i sportowym. Sławne były spotkania z wieloma znakomitościami ówczesnymi w zakopiańskiej kawiarni Karpowicza, której bywalcy zostali uwiecznieni przez malarza Kazimierza Sichulskiego w znakomitych karykaturach. Owocem tych spotkań były liczne felietony i książki o sprawach zakopiańskich. Wprawdzie Pan Kornel nie uprawiał sportów, nie chodził po górach, ale uczestniczył i patronował wielu komitetom organizacyjnym zawodów narciarskich, konnych, samochodowych. Swoim patronatem objął klub "Wisła" i z jego inicjatywy najbiedniejsza młodzież góralska dostawała narty, aby mogła ćwiczyć się w konkurencjach narciarskich. Tę piękną działalność przyjaciela dzieci przypominają dziś dziecięce zawody narciarskie rozgrywane o memoriał Kornela Makuszyńskiego. Zakopane pojawiło się w twórczości Makuszyńskiego już w latach dwudziestych; jego felietony drukowała warszawska i zakopiańska prasa. Pan Kornel od początku lubił Zakopane, choć nie szczędził mu często ostrych i zjadliwych ocen. Stopniowo jego spojrzenie na miasto pod Giewontem złagodniało, a Zakopane odwzajemniło się i w roku 1931 nadało pisarzowi tytuł Honorowego Obywatela.
|
Honorowy Obywatel Miasta Zakopanego (fot. archiwum MT) |
|
|
|
|
Zakopane, lata 30-te XX w. (fot. archiwum MT) |
|
|
|
|
Honorowy Obywatel Miasta Zakopanego (fot. archiwum MT) |
|
|
strona: 1/2
1 2
|
|
żródło:
Muzeum Tatrzańskie im. Dra Tytusa Chałubińskiego - www.muzeumtatrzanskie.pl
|
|
|
Jeżeli znalazłeś/aś błąd, nieaktualną informację lub posiadasz materiały (teksty, zdjęcia, nagrania...), które mogą rozszerzyć zawartość tej strony i możesz je udostępnić - KLIKNIJ TU »» |
|