Kiedy mówi się: Makuszyński, Brzechwa, Tuwim - skojarzenia nasuwają się same. "Awantura o Basię", "Kaczka-dziwaczka", "Lokomotywa". Podobnie, gdy ktoś wspomni Kochanowskiego - dopowiada się: "Fraszki", z Boyem-Żeleńskim łączy się "Słówka".

Ze Sztaudyngerem już trudniej. A przecież jego miniatury literackie, krótkie, zwarte, łatwe do zapamiętania, operujące żartem, satyrą i groteską - to świetna zabawa intelektualna. "Zwrotki dla Dorotki", pisane dla wnuczki - Dorotki, zna niejeden maluch, nawet gdy nie pamięta autora. Starszym też nieobce są utwory Sztaudyngera - "Piórka", "Wiórki" i "Supełki". Jego fraszki cytuje się często, choć ich autorstwo, zwykle na skutek luk w pamięci, nierzadko przypisuje się innym poetom. Olbrzymią popularnością cieszą się do dziś sztaudyngerowskie parafrazy klasyków i urocze wierszyki frywolne.

Rzekł ktoś rzucając chudą żonę:

- Kości zostały rzucone!

Kiedy mnie rozpierają żądze

Zuchwałą ręką po twych kształtach błądzę.

Daruj mi nadto śmiały gest

Errare - wszak - humanum est.

Nie umrę wszystek,

Zostanie po mnie figowy listek.

Każda jej pozycja -

To już propozycja ...

Dziewczyno, jeszcze ci nie pora,

Boję się Boga i prokuratora!...

Kolumb, jak wiemy, odkrył Amerykę,

Historia wspomina go czule.

Jam więcej odkrył, odkrywszy Ludwikę,

Bo naraz obydwie półkule.

 

Dwaj starcy ujrzeli

Zuzannę w kąpieli,

Chcieli ją postraszyć,

Ale czym - ni mieli.

 

Myjcie się dziewczyny,

Nie znacie dnia ani godziny!

 

Pani - to jak groch przy drodze

Skubię - wielekroć przechodzę.

 

Mąż działa mi bez przerwy

Raz na zmysły, raz na nerwy ...

 

To jest największą tragedią zapewne,

Ojcowie są niepewni, bo matki niepewne.

 

Dniem czcić kobiety, po co?

Ja czczę kobiety - nocą ...

 

Kiedy kobietę w własne łoże złożę,

Spokojny jestem, że nie cudzołożę.