|
| nawigacja: Z-ne.pl » Portal Zakopiański |
 Spacery po Zakopanem
|
W stronę Tatr...
Krupówki - Wielka Skocznia - Kuźnice
strona: 3/5
 1 2 3 4 5  |
|
Spacerowa trasa na pół dnia, prowadząca z centrum w kierunku południowym, obok najważniejszych obiektów sportowych miasta, do dawnego ośrodka hutniczego w Kuźnicach, gdzie rozpoczyna się wiele atrakcyjnych wycieczek górskich.
|
Po prawej stronie ulicy Piłsudskiego regionalna brama i odpowiednie napisy oznajmiają miejsce (Piłsudskiego 28a), gdzie znajduje się popularna regionalna restauracja "Bąkowo Zohylina - Wyżnia" (od przydomku właściciela - Włodzimierza Gąsienicy-Gładczana "Bąka" i gwarowego słowa zohylina, oznaczającego kryjówkę). Stylowy budynek projektowała arch. Teresa Korn, Lokal został otwarty 13 grudnia 1996 r., o godzinie 13:13, zaś w czasie uroczystości, w której wzięli udział nawet przedstawiciele centralnych władz, grało 13 muzykantów... Bardzo smaczne dania regionalne, interesujący wystrój wnętrza, związany z myśliwską pasją właściciela i jego rodziny, muzyka góralska - wszystko to sprawia, że w sezonie trudno tu o miejsce, szczególniej wieczorami, jako że w "Zohylinie" często odbywają się oficjalne przyjęcia, organizowane przez rozmaite zakopiańskie instytucje, także z udziałem oficjalnych osobistości z kraju i z zagranicy.
| |
 |
TOPR
ul. Piłsudskiego 63a
(fot. Andrzej Samardak) |
|
Naprzeciwko "Zohyliny" uwagę zwraca nawiązujący do stylu regionalnego duży budynek, w którym mieści się Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (Piłsudskiego 63a). Siedziba TOPR-u, wybudowana wg projektu Kazimiery Gajewskiej, została oddana do użytku w 1985 r. Tutaj właśnie urzęduje naczelnictwo TOPR-u, tu też znajduje się centralna stacja ratownicza, i stąd wyrusza większość wypraw ratowniczych i poszukiwawczych. Pogotowie, założone w 1909 r. przez Mariusza Zaruskiego - pierwszego naczelnika TOPR, funkcjonowało początkowo tylko w Tatrach, po II wojnie zostało przekształcone w GOPR - Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe i objęło swoim zasięgiem inne góry, działając w grupach - tatrzańskiej, beskidzkiej, podhalańskiej, krynickiej, karkonoskiej, wałbrzysko-kłodzkiej i bieszczadzkiej. W 1984 r. Grupa Tatrzańska wystąpiła z GOPR-u, a jej członkowie reaktywowali TOPR, jako samodzielną jednostkę ratowniczą. Obecnie do Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego należy przeszło 250 członków, w tym - 25 ratowników zawodowych. Co roku liczba wypraw przekracza 400, a przeszło 100 z nich to wielodniowe akcje ratunkowe i poszukiwawcze. Rocznie ginie w Tatrach kilkanaście osób. Naczelnikami i kierownikami Pogotowia byli: TOPR - Mariusz Zaruski, Józef Oppenheim, Zbigniew Korosadowicz, Witold H. Paryski, Wojciech Wawrytko, Tadeusz Pawłowski, Grupa Tatrzańska GOPR - Tadeusz Pawłowski, Zygmunt Wójcik, Eugeniusz Strzeboński, Michał Gajewski, Ryszard Drągowski, Michał Jagiełło, Tadeusz Ewy, Stanisław Janik, Ryszard Szafirski, Jerzy Klimiński, Jan Komornicki, Stanisław Łukaszczyk Zbójnik, Piotr Malinowski, ponownie TOPR - Piotr Malinowski, Robert Janik i Jan Krzysztof.
 |
"Koszysta",
dom rodziny Sztaudyngerów
ul. Piłsudskiego 69
(fot. Andrzej Samardak) |
|
|
Idąc dalej w górę, mijamy po lewej stronie drewniany dom rodziny Sztaudyngerów (Piłsudskiego 69), gdzie m.in. mieszkał słynny poeta i fraszkopisarz Jan Sztaudynger (1904-1970). Coraz wyraźniej rysuje się przed nami sylwetka największej skoczni narciarskiej w Polsce - Wielkiej Skoczni na Krokwi.
 |
Wielka Skocznia na Krokwi,
widok od ul. Piłsudskiego
(fot. Andrzej Samardak) |
|
Wybudowano ją z inicjatywy towarzystwa "Park Sportowy" (z księdzem Janem Humpolą na czele), jako element opracowanego przez Karola Stryjeńskiego planu rozwoju sportu w Zakopanem. W 1923 roku hrabia Władysław Zamoyski ofiarował na rzecz Towarzystwa teren północnego stoku Krokwi na warunkach bardzo dogodnej dzierżawy. Projekt ogólny wykonał Stryjeński, projekt techniczny - Szwed Sellstroem. Skocznię oddano do użytku w 1925 r., a w czasie pierwszych zawodów - 20 marca 1925 r. zwyciężył Stanisław Gąsienica-Sieczka, ustanawiając pierwszy rekord skoczni - 36 m, co nawet jak na tamte czasy było kiepskim rezultatem. Obecny rekord (z lutego 2001 r.) należy do Austriaka Stefana Kaisera i wynosi 135,5 m. Nieoficjalny rekord - podczas treningu - ustanowił 19.01.2002 Niemiec Martin Schmitt, skacząc na odległość 136 m. Od 1989 r. skocznia nosi imię wielkiego polskiego narciarza - Stanisława Marusarza. Obecnie Wielka Krokiew pokryta jest igielitem, co umożliwia organizację zawodów również latem. Na wybiegu skoczni 6 czerwca 1997 papież Jan Paweł II odprawił mszę świętą z udziałem kilkudziesięciu tysięcy wiernych.
 |
Ulica Piłsudskiego,
zakręt w ul. Bronisława Czecha
(fot. Andrzej Samardak) |
|
|
|
 |
Koniec ulicy Piłsudskiego,
zakręt w ul. Bronisława Czecha
(fot. Andrzej Samardak) |
|
|
Skręcamy w lewo, w ulicę, noszącą imię wielkiego polskiego narciarza i taternika - Bronisława Czecha (1908-44). Urodzony w Zakopanem, od siódmego roku życia mieszkał w niewielkim domku przy zakopiańskim Rynku (dziś pl. Niepodległości). Od 1928 r. był jednym z czołowych zawodników w narciarstwie klasycznym i alpejskim (bieg płaski i zjazdowy, skoki). Trzykrotnie reprezentował Polskę na olimpiadach zimowych. Był także jednym z czołowych taterników. W 1940 r. aresztowany przez Niemców i wywieziony do Oświęcimia, gdzie został zmarł. Na Starym Cmentarzu znajduje się jego grób symboliczny.
| |
 |
Polana Bogówka,
zespół mniejszych skoczni narciarskich
oraz ściany kamieniołomu
ul. Bronisława Czecha
(fot. Andrzej Samardak) |
|
Po prawej stronie rozciąga się wielka polana Bogówka, sięgająca aż po zbocza Krokwi. Dobrze widoczny jest zespół mniejszych skoczni narciarskich usytuowanych w północnym stoku. Średnią Skocznię wybudowano w latach w 1961-62 przed Mistrzostwami Świata FIS, później obok stanęły treningowe skocznie Mała i Maleńka. Wszystkie trzy są pokryte igielitem, co umożliwia organizację zawodów także latem.
Na lewo od Średniej Skoczni dobrze widać wyeksploatowane ściany kamieniołomu, gdzie w latach 1903-34 eksploatowane były złoża kamienia numulitowego. Roboty prowadziło przedsiębiorstwo hr. Zamoyskiego, a potem założonej przezeń Fundacji Kórnickiej. Kamieniołom zamknięto na skutek protestów opinii publicznej (niszczenie przyrody, zanieczyszczenie powietrza, hałas). W czasie okupacji Niemcy uruchomili kamieniołom ponownie, zatrudniając w nim m.in. Żydów, więzionych w położonym opodal obozie pracy.
Przecinamy ulicę Żeromskiego i dochodzimy do terenów, zajmowanych przez Centralny Ośrodek Sportowy. Po lewej stronie ulicy Czecha widzimy hotel "Sport-Zakopane" wraz z ośrodkiem, wykorzystywanym na zgrupowania sportowe i obozy kondycyjne. Po prawej stronie - zespół stadionów (lekkoatletyczny i piłkarski oraz lodowy), korty tenisowe, hala sportów siłowych.
strona: 3/5
1 2 3 4 5
|
|
 
|
|
 |
Jeżeli znalazłeś/aś błąd, nieaktualną informację lub posiadasz materiały (teksty, zdjęcia, nagrania...), które mogą rozszerzyć zawartość tej strony i możesz je udostępnić - KLIKNIJ TU »» |
|
)
)
)
)
)
)
