|
Zdjęcie, gdyby zostało zamieszczone kilka miesięcy wcześniej, mogłoby stanowić pewne ułatwienie w percepcji poznawania istotnego fragmentu drogi wariantowej do Wrót. Mam tu na myśli pewien "burzliwy" wątek, rozgrywany na przestrzeni czasowej: wrzesień - listopad ubiegłego roku, a zatytułowany "Trudność czy łatwizna".
Na zdjęciu, w grani biegnącej od lewej w stronę Wrót widać: dolne fragmenty płn-zach. ściany Cubryny, Przełączkę pod Zadnim Mnichem, Zadniego Mnicha, Ciemnosmreczyńską Przełączkę, Ciemnosmreczyńską Turnię, dwa siodła Przełęczy nad Wrotami oraz Kopę nad Wrotami. U podstawy tej grani biegnie wyraźny pas śniegu, wyznaczający długi fragment, początkujący możliwość obejścia na wypadek zalodzenia żlebu.
Obrazuje ono mianowicie poniższy fragment tekstu z mojego postu:
>Znajduje się tu Zadnim Mnichowy Stawek - najwyżej położony staw w polskich Tatrach.
Stąd, równolegle do podstawy grani, biegnącej od Zadniego Mnicha do Turni nad Wrotami, rozciąga się tarasowaty teren, podcięty od strony doliny urwistym pasem skałek. Terenem tym, w pobliżu uskoku, czyli jego prawą stroną, aż do żlebu opadającego z Wrót.
Dno żlebu osiągamy wygodnym zachodem schodzącym skosem w dól, już niedaleko przełęczy, po ominięciu najtrudniejszych (zalodzonych) jego fragmentów.<
Ponieważ zdjęcie wykonano z dużej odległości, sam zachód sprowadzający na dno żlebu jest ledwo widoczny, ale to oczywiście nie jest już wina autora foty.
|
