Czerwony Żleb (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
|
Czerwony Żleb
Długi, głęboko wcięty żleb w Grani
Baszt, spadający z Przełęczy nad Czerwonym
Żlebem na wsch. (ku Mięguszowieckiej
Dolinie); wysokość jego wynosi ok. 500 m. Wejście tym żlebem poprzez jego14
progów jest b. trudne i ryzykowne z powodu kruchych skał i spadających kamieni;
jest ono opisane w książce Mariusza
Zaruskiego
Na
bezdrożach tatrzańskich (w...
|
|
Czerwonym Żlebem, Przełęcz nad (Przełęcze) |
|
Czerwonym Żlebem, Przełęcz nad
Między Szatanem a Pośrednią Basztą. Z Przełęczy nad Czerwonym
Żlebem ku wsch. spada » Czerwony Żleb.
Pierwsze wejście (przy przejściu granią): Jan Gwalbert Pawlikowski i przew. Maciej Sieczka ok. 1880. Zimą: Alfred Martin
w 1906.
|
|
Czeżowski Adam (Ludzie) |
|
Czeżowski Adam (22 I 1892 Gorlice - 5 VII 1957
Krościenko nad Dunajcem, poch. w Krakowie), brat » Tadeusza Czeżowskiego. Taternik, narciarz, alpinista, podróżnik, z
zawodu inż. dróg i mostów (Politechn. Lwow. 1914).
Przed I wojną świat. uprawiał turystykę najpierw w Karpatach Wsch., w lecie i
zimie, a w 1910 uczestniczył w wyprawie w Karpaty Pd. (» Czeżowski Tadeusz). W
II 1913 brał udział w narc. przejściu grani Gorganów. Był czł. i...
|
|
Czeżowski Tadeusz (Ludzie) |
|
Czeżowski Tadeusz (26 VII 1889 Wiedeń - 28 II 1980
Toruń). Taternik, narciarz i alpinista,
wybitny filozof i logik (Uniw. Lwow. 1914, dr), prof. uniw. w Wilnie (1923-39) i
Toruniu (1945-60), autor wielu prac nauk. i podręczników. W czasie okupacji
niem. uczestniczył w tajnym szkolnictwie średnim i wyższym w Wilnie.
W czasie studiów uprawiał turystykę i narciarstwo w
Karpatach Wsch. (był czł. AKT i KTN), a w Tatrach turystykę i tatarnictwo...
|
|
Czirbesz Andreas Jonas (Ludzie) |
|
Czirbesz Andreas Jonas (11 XI 1732 Podegrodzie
Spiskie - 12 I 1813 Nowa Wieś Spiska). Spiskoniem. pastor ewang. w Nowej Wsi
Spiskiej (od 1757), senior 13 miast spiskich (od 1791), przyrodnik (mineralog),
historyk, numizmatyk. Miał zbiór minerałów, m.in. z Karpat (z Tatr?).
Związane z Tatrami są jego dwie cenne prace, które ogłosił w wiedeńskim
czasopiśmie. Pierwsza z nich, Kurzgefasste Beschreibung des karpatischen
Gebirges...
|
|
Czok Andrzej (Ludzie) |
|
Czok Andrzej (11 XI 1948 Zabrze - 11 I 1986 w
Himalajach). Taternik (od 1970), jeden z czołowych alpinistów pol., technik
elektryk. Czł. Klubu Wysokogórskiego Gliwice.
W Tatrach osiągał wybitne wyniki przechodząc nowe drogi, np. na ścianach
Młynarczyka (w 1973) i Ramienia Krywania (1976) oraz dokonując I wejścia zim.
drogą Kurczaba na Wielką Jaworową Turnię (1974).
Wspinał się w Dolomitach (1977) i w Alpach Zach. (1978, zim....
|
|
Czok Piotr (Ludzie) |
|
Czok Piotr (1952 - 4 II 1976 w Tatrach), brat » Andrzeja Czoka. Taternik (od 1970), alpinista
(w 1973 wspinał się w Kaukazie), czł. Klubu Wysokogórskiego Gliwice.
W Tatrach od 1972 przeszedł szereg nowych dróg, m.in.
ścianą Kotła Kazalnicy (w 1972), drogą
uważaną za jedną z najtrudniejszych w Tatrach. W zimie, po I wejściu zim. od pn.
na Zadnią Bednarzową Ławkę w Grani Hrubego,
przy schodzeniu Doliną Niewcyrką...
|
|
Czołowski Aleksander (Ludzie) |
|
Czołowski Aleksander (27 II 1865 Bakończyce k.
Przemyśla - 17 VII 1944 Lwów). Historyk, archiwista. Współpracował z prof. Oswaldem Balzerem w obronie praw pol. do Morskiego Oka
. Jest autorem cennej pracy Sprawa sporu
granicznego przy Morskiem Oku (Lw. 1894).
|
|
czołówka (Nie okreslony) |
|
czołówka . Latarka elektr. noszona na kasku lub wprost na czole,
połączona kabelkiem z pojemnikiem z baterią w kieszeni lub w plecaku. Czołówki
używają taternicy i alpiniści podczas wspinania się w nocy, a także grotołazi w
jaskiniach. Zob. też ściana czołowa.
|
|
czosnek (Nie okreslony) |
|
czosnek (Allium ), z rodziny Liliowatych (Liliaceae ). W
Tatrach i u ich pd. podnóża występują głównie dwa gatunki czosnku: cz. skalny
(A. senescens ssp. montanum ) i cz. syberyjski (A. sibiricum
). Oba są zbliżone wyglądem do pospolitego cz. hodowanego; pierwszy ma
liście płaskie, wąskie a kwiaty w baldaszkach barwy jasno-różowolila, drugiego
liście są obłe, rurkowate, podobnie jak u szczypiorku; kwiaty...
|
|
czuba (Nie okreslony) |
|
czuba . Szczyt, wierzchołek, kopa. Występuje często w nazwach geogr. w
Tatrach, np. Goryczkowa Czuba.
|
|
Czubata Turnia (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
|
Czubata Turnia
Kształtna, trójzębna turnia między Sępią
Turnią a Małym Durnym Szczytem.
Pierwsze wejście: Janusz Chmielowski i Klimek Bachleda z towarzyszami w 1904.
Pol. nazwa Cz.T. pochodzi od jej wyglądu i podobnie nazwa słow. (strapatý,
rozczochrany). Nazwą niem. i węg. została
uczczona taterniczka węg.: » Teréz
Egenhoffer
.
|
|
Czubek Jan (Ludzie) |
|
Czubek Jan (12 V 1849 Baczków k. Bochni - 14 VII 1932
Kraków). Filolog, polonista, bibliotekarz, czł. PAU. Był jedną z powszechnie
znanych i typowych postaci dawnego Zakopanego, do którego przybył po raz pierwszy
w 1872.
W nast. latach był jednym z ostatnich kuracjuszy zakop.,
którzy przyjeżdżali leczyć się tak popularną dawniej żentycą, ale Cz. leczył
sobie nią żołądek, a nie tak jak inni płuca. Kurację przeprowadzał w...
|
|
Czubik (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
|
Czubik, na niektórych mapach mylnie Czubek.
Wzniesienie w grani oddzielającej Jarząbczą
Dolinę od Starorobociańskiej Doliny,
mn.w. w połowie odległości między wierzchołkiem Kończystego Wierchu nad Jarząbczą a Trzydniowiańskiego Wierchu.
|
|
Czubiński Zygmunt (Ludzie) |
|
Czubiński Zygmunt (24 VI 1912 Kielce - 1 II 1967
Poznań). Botanik, wybitny działacz ochrony przyrody i znawca zagadnień parków
nar. i rezerwatów przyrody. Prof. uniw. w Poznaniu (od 1954), czł. koresp. PAN
(1961), wieloletni czł. PROP, przewodniczący rady nauk. Zakładu Ochrony Przyrody
PAN, czł. rady Tatrz. Parku Narodowego.
Jego liczne prace nauk. dotyczą głównie Wielkopolski i
Pomorza Zach., był on jednak także wielkim miłośnikiem...
|
|
czucha (Nie okreslony) |
|
czucha lub cucha. Są to błędne formy słowa » cuha.
|
|
czworolist pospolity (Nie okreslony) |
|
czworolist pospolity lub jednojagoda czworolistna (Paris quadrifolia
), z rodziny Liliowatych (Liliaceae ). Niekiedy błędnie nazywany
wilczą-jagodą, którą to nazwę istotnie ma pokrzyk wilcza-jagoda (Atropa
belladonna ).Cz.p. - to oryginalna roślina, zakwitająca w czerwcu (lipcu),
która na pojedynczej łodyżce - przeciętnie 20-30 cm wysokiej - nosi 4
jajowatopodłużne listki ustawione w okółek. Nad nimi, na krótkiej szypułce...
|
|
Czymchowa (Miejscowość) |
|
Czymchowa , Czimhowa
Wieś na Orawie nad rzeką Orawicą, między Witanową a Laskiem. Mieszk. 424 w
1970. Wieś została założona w 1438 przez ziemiańską rodzinę Platthy z Paludzy na
Liptowie. W 1645 osiadł tu ks. Jan
Sczechowicz z Ratułowa i prowadził akcję rekatolizacji Orawy. Z Cz. pochodzi »
Augustín Gorek, geolog, badacz Tatr.
Mieszkańcy Cz. do 1922 prowadzili wypas w Tatrach na Hali Bobrowiec . Wg
Andreja Kavuljaka...
|
|
Czyszkowski Teofil (Ludzie) |
|
Czyszkowski Teofil (ok.1790 - 1841, nie 1848, Lwów). Rysownik i malarz
amator, z zawodu urzędnik (kancelista dóbr kameralnych we wsch. Galicji). Wśród
jego akwarel są: Zakopane, Kościelisko, Czarny Dunajec . Kiedy był w Tatrach, nie
wiadomo.
|
|
Czyżewski Oleg (Ludzie) |
|
Czyżewski Oleg (30 IX 1930 Kraków - 9 IX 1971 Genewa,
poch. w Krakowie). Krak. taternik jask. (od 1952), fizyk (fizyka wysokich
energii), pracownik Inst. Fizyki Jądrowej w Krakowie (doc.).
Po II wojnie świat. należał do czołowych taterników
jask., którzy także rozwinęli pol. alpinizm podziemny za granicą. W Tatrach
uczestniczył w kolejnych wyprawach do Zimnej
Jaskini, podczas trzeciej (II 1954) będąc w grupie szturmowej odkrył
kilkaset...
|
|
Czyżewski Tytus (Ludzie) |
|
Czyżewski Tytus (28 XII 1880 Berdychów, część wsi
Przyszowa k. Limanowej - 5 X 1945 Kraków). Malarz, poeta, krytyk artystyczny.
Dzieciństwo spędził na wsi w Beskidzie Wyspowym (nie na Podhalu ), gdzie stykał
się ze sztuką lud. i jej twórcami. Studiował w krak. ASP 1902-07 (m.in. u Józefa
Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego i Stanisława Wyspiańskiego), potem w Paryżu
1908-09 i 1911-13.
W Krakowie był współtwórcą awangardy...
|
|
Czyżewski Zbigniew (Ludzie) |
|
Czyżewski Zbigniew (28 IX 1960 Jelenia Góra?).
Taternik i alpinista z Jeleniej Góry, z zawodu robotnik wysokościowy. Wspinał
się w skałkach od 1973, uprawiał taternictwo od 1975.
W Tatrach od 1977 dokonał szeregu pierwszych przejść
dróg tatern. o najwyższych trudnościach, m.in. na ścianach Kazalnicy i Żabiego Mnicha. W tymże okresie wspinał się
też w zimie, np. I wejście zimowe wielkim kominem w urwiskach Małego Młynarza...
|
|