Naukowcy dopiero w przyszłym roku rozpoczną badania archeologiczne w Jaskini Obłazowej nad Białką, a nie - jak planowali - tego lata.

Jest to spowodowane opóźnieniem, jakiemu uległy prace w jaskini. Grożąca zawaleniem grota powinna bowiem być zabezpieczona w specjalistyczny sposób przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac. Zajmą się tym specjaliści z Akademii Górniczo-Hutniczej, którzy wykonywali zabezpieczenia m.in. w Kopalni Soli w Wieliczce oraz w Smoczej Jamie na Wawelu. Zespół z AGH zabezpieczyć ma rozwarstwioną i popękaną skałę poprzez wprowadzenie kotw wykonanych z mas tężejących oraz specjalistycznych włókien. Przestrzenie pomiędzy warstwami skalnymi spojone zostaną z kolei wtłoczoną pod ciśnieniem substancją klejącą. - Niestety, nie potoczyło się to tak szybko, jakbym chciał. Badania naukowe zostaną opóźnione. Jeśli w tym roku coś zaczniemy robić, będą to jedynie wstępne prace rozpoznawcze, przygotowujące grunt do tych właściwych, które rozpoczną się w przyszłym roku - mówi koordynujacy prace naukowe w jaskini prof. Paweł Valde-Nowak.

Badania archeologiczne w Jaskini Obłazowej prowadzone były podczas ośmiu kampanii wykopaliskowych w latach 1985-1995. Najcenniejsze znaleziska to najstarszy na świecie bumerang, wykonany z ciosu mamuta, oraz kości ludzkich palców, a także przedmioty o znaczeniu magicznym dla człowieka prehistorycznego, takie jak amulety z muszli i przewierconych kłów pieśca. Ich obecność w jaskini oraz układ, w jakim były ułożone, a także ślady czerwonawego barwnika (ochry) świadczą, że prawdopodobnie znajdowało się tam prehistoryczne sanktuarium. Pochodzenie przedmiotów datowane jest na około 30 tys. lat wstecz.

Powrót naukowców do jaskini będzie możliwy dzięki 200-tysięcznemu grantowi przyznanemu przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Otrzymał go zespół, który prowadził wcześniejsze badania: prof. Paweł Valde-Nowak, prof. Adam Nadachowski, prof. Teresa Madeyska.

Głównym celem badań będzie dotarcie do skalnego dna jaskini. Naukowcy zamierzają badać kolejne, coraz starsze osady. Pierwszym zadaniem będzie przedostanie się przez najbliższą powierzchni warstwę namuliska, którą stanowią osady świadczące o prehistorycznej powodzi. Być może pod nią zalegają jeszcze starsze, sięgające ponad 100 tys. lat w przeszłość, ślady osadnictwa człowieka.

(AGN)