Choć górale nie wierzą, statystyki GUS-u są nieubłagane. W Zakopanem od lat mniej rodzi się mieszkańców niż ich umiera i niestety, więcej wyjeżdża niż przyjeżdża do miasta.

Bardzo długo liczba mieszkańców kształtowała się na stałym poziomie: przekraczała 28 tysięcy. Ale od kilku lat sukcesywnie spada. W ubiegłym roku zakopiańczyków było już trochę ponad 27 tys. Zarówno przyrost naturalny, jak i saldo migracji (liczba przyjeżdżających i odjeżdżających) są ujemne. - Nie może to w żadnym razie być prawda! Rodzi się dużo, tyle ile trza! - oburza się pan Jan, fiakier z Zakopanego. - A wyjeżdżają to chyba tylko przybłędy, bo nie zakopiańczycy. Ja nie znam takiego, coby chciał stąd jechać.

Jednak pan Jan przyznaje, że choć miasto ładne i wesołe, to żyje się tu ludziom trudno, zwłaszcza młodym. - Moja wnuczka zdaje teraz maturę i nie stać jej na kształcenie. Musi szukać roboty. Dostanie na rękę 600 zł i jeszcze ją oszukają - tłumaczy fiakier.

Jego kolega Andrzej Stasik dodaje, że ludzie w Zakopanem nie głodują, roboty, owszem jest, ale bieda co odłoży się z tego. - Nie dziw - mówi - że młodzi wyjeżdżają za granicę. - Nie tak jak w innych wsiach w Polsce, że co drugi to kawaler, bo panny powyjeżdżały - analizuje drugą przyczynę zmniejszającej się liczby zakopiańczyków pan Andrzej. - U nas naród inny. Do żeniaczki się garną, nie można powiedzieć! Żyją potem dość tak, rozwodów jest mało. Ale dzieci mają po jednym, dwoje, nie tak jak dawniej, że ośmioro po chałupie latało. Teraz wszystko do roboty chodzi, patrzą na pieniądze, a dziecko kosztuje. Ale tak źle nie jest!

(hak)