Rozmus, słynął też, wraz z Mückenbrunnem, ze słynnych szusów narciarskich w stromych żlebach w Tatrach. Aby go zaliczyć, szus musiał się odbyć bez upadku. Dawni skoczkowie, trenując w zimie w Tatrach, często szusowali np. Żlebem Wściekłych Wężów do Doliny Jaworzynki. Taki trening wyrabiał odwagę, co przydawało się w czasie zawodów. Zaręczam, z własnego doświadczenia, że taki szus był bardzo trudny.

Tymczasem Rozmus trenował coraz więcej. W 1923 r. na zakończenie kursu Bildsteina Rozmus był 3. w skokach, 3. w slalomie na Mistrzostwach Polski. Ponadto wicemistrzem kraju był czterokrotnie, w latach: 1923, 1925, 1928 i 1930, a także był wicemistrzem Polski w kombinacji klasycznej (bieg złożony) w 1925 r., a w roku 1922 zdobył w tej konkurencji trzecią lokatę. Wielokrotnie reprezentował barwy Polski na zawodach międzynarodowych: w 1923 był 19. w skokach na Mistrzostwach Szwajcarii w Grindelwaldzie, 3. w skokach i 29. w biegu na 22 km w Luchon (Coupe de France) i 22. w skokach w Semmeringu. Były to jedne z pierwszych międzynarodowych debiutów polskich skoczków poza granicami Polski, nie licząc startów za miedzą, w Czechosłowacji. W 1924 r. był 6. w skokach na zawodach w Szumawie (Czechosłowacja). W 1925 startował w Jańskich Łaźniach, gdzie był 39. w skokach. Warto dodać, że Rozmus był czterokrotnym rekordzistą Polski w długości skoku: 1921 - 22 m (Jaworzynka), 1922 - 27 m (Jaworzynka), 1923 - 30,5 m (Jaworzynka) i 1928 - 56,5 m (St. Moritz). W 1925 r. startował w zawodach FIS w Jańskich Łaźniach: 35. w biegu na 18 km w I klasie, 39. w skokach.

W 1927 r. startował w zawodach FIS w Cortina d' Ampezzo; w kombinacji norweskiej był 24. i 25. w skokach. W styczniu 1928 r. podczas eliminacji przedolimpijskich, rozgrywanych w ramach mistrzostw Zakopanego, Aleksander Rozmus zajął drugie miejsce i został zakwalifikowany do polskiej reprezentacji na Igrzyska Zimowe w St. Moritz. Był już wówczas zawodnikiem Sekcji Narciarskiej "Wisła" Zakopane (od 1927 r.). W Szwajcarii startował w dniach 17 i 18 lutego w kombinacji klasycznej, w której to konkurencji był 22., wśród 35 zawodników z 14 krajów (29. w biegu na 18 km i 10. w skokach, w których skokiem na odległość 56,5 m ustanowił nowy rekord Polski) oraz 18 lutego w konkursie skoków, zajmując w nim 25. miejsce z notą 13.166 wśród 38 konkurentów z 13. krajów. Miał skoki o długości 41 i 53 m. Niestety nierówność tych skoków, z których pierwszy był zdecydowanie słabszy, spowodowała, że nie zajął lepszej pozycji. O starcie olimpijskim Rozmusa czytamy: "Rozmus był w St. Moritz w dobrej formie. Po południu skakał nieco słabiej niż w porannym konkursie, w każdym jednak razie na poziomie dobrej klasy reprezentowanej na zawodach. Prawdę powiedziawszy, to opanowanie wychylenia i zwiększenie długości pojawiły się u Rozmusa dopiero w St. Moritz" (Narciarstwo Polskie, t. 3, s. 78). W 1929 r. Rozmus startował na zawodach FIS w Zakopanem. Narciarstwo Polskie, t. 3, podaje na stronie 172 informację: "Natomiast Rozmusowi i Sieczce nie powiodło się, gdyż mieli po jednym skoku z upadkiem". Rzeczywiście w konkursie 10 lutego 1929 r., przy prawie 30 stopniach mrozu, na Krokwi Rozmus miał skoki na 48 i 49 metrów, z czego pierwszy zakończył upadkiem i w związku z tym zajął odległą 37 lokatę.

W sierpniu 1939 r. Rozmus został zmobilizowany do Wojska Polskiego i uczestniczył kampanii wrześniowej, a następnie w czasie okupacji niemieckiej działał w polskim ruchu oporu. Wkrótce po roku 1940 udało mu się przedostać do Francji i tam działał przeciwko okupantom niemieckim we francuskim ruchu oporu. Po zakończeniu II wojny światowej nie powrócił już do Polski i na stałe zamieszkał we Francji pracując tam, między innymi, jako instruktor narciarski w Chamonix. Zmarł 18 kwietnia 1986 r. w Paryżu i został pochowany na paryskim cmentarzu Per-Lachaise.

Aleksander Rozmus - wyniki. Narciarz (skoczek narciarski, biegacz i dwuboista) klubów zakopiańskich: SN PTT, Sokoła i Wisły osiągnął największe sukcesy w latach dwudziestych. 4-krotny rekordzista kraju w długości skoku (od 22 m w 1921 do 56,5 m w 1928), 2-krotny uczestnik mistrzostw świata (1925 - Jańskie Łaźnie, 1927 - 25 m. w skokach), 2-krotny mistrz Polski w skokach (1921, 1922) i 5-krotny wicemistrz (1923, 1925, 1928, 1930 w skokach i 1925 w kombinacji klasycznej). Uczestnik kampanii wrześniowej 1939. Podczas okupacji - kurier tatrzański. Bibliografia.: Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 180; Głuszek, Leksykon 1999, s. 311 (tu brak daty śmierci); Pawlak, Olimpijczycy , s. 217 (jak wyżej); Kapeniak, Tatrzańskie diabły, s. 8 i dalsze; Kronika sportu, s. 952; Porada, Igrzyska, s. 816. 1928 - ZIO - St. Moritz: skoki - 25 m. na 38 start. , skoki 41 i 53 m z notą 13.166 (zw. Norweg A. Andersen - skoki 60 i 64 m z notą 19.208); kombinacja norweska - 22 m. na 34 start. z notą 8.781 (zw. Norweg J. Gröttumsbraaten - 17.833). W biegu Rozmus zajął 29 m. z czasem 2:12.26,0, a w skokach 10 m. - skoki 49 i 56,5 m.

żródło:
Wojciech Szatkowski - Muzeum Tatrzańskie