Jan Długosz, ps. „Palant”, to legenda polskiego alpinizmu, człowiek, który przełamał kolejne bariery w podejściu do gór wysokich. Był to jeden z najwybitniejszych polskich wspinaczy lat 50. i 60., trwale związany ze środowiskiem krakowskim (od młodości mieszkał w Krakowie). Lista wytyczonych przez niego nowych dróg i pierwszych przejść w Tatrach, Alpach i górach Kaukazu jest długa, ale znaczenie jego wspinaczek polega przede wszystkim na spowodowaniu przełomu jakościowego w świadomości polskich taterników. Był osobowością. Był postacią, która przeszła do tatrzańskiej legendy. Lubił ludzi i oni Go lubili. Świetnie pisał o Górach. Jan Długosz zginął 2 lipca 1962 r. wskutek upadku z grani Zadniego Kościelca w Tatrach Wysokich, kiedy kontrolował kursy wspinaczkowe na łatwej drodze. Pochowany został na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku, gdzie przez kilka dni górale w odświętnych strojach pełnili wartę przy jego grobie.

Na prezentacji multimedialnej pokażemy wielkość talentu alpinistycznego genialnego outsidera, którym był Długosz. Jego wielkie drogi, dokonania publicystyczne i wpływ na kolejne pokolenia polskich wspinaczy. „Palant” jest też potwierdzeniem starej maksymy, że „prawdziwi bohaterowie umierają młodo”. Czy jeszcze jego postać lśni tak, jak przed laty? Jeżeli chcesz się dowiedzieć, nie może Cię zabraknąć tego wieczoru...