Dariusz Taraszkiewicz wyreżyserował polską premierę sztuki niemieckojęzycznej autorki Catherine Aigner, wystawionej przez Teatr Impresaryjny Finestra na scenie Teatru Kamienica.

"Nie jest mi trudno dać się okłamać. Trudno mi jednak ukryć, że o tym wiem" - mówi motto sztuki.

Kombinacje na temat miłości, przyjaźni i zwariowanych relacji rodzinnych. Wymyślne intrygi i nierozsądne kłamstewka. Recepta na nudę i wydłużające się dni singielki, której "data ważności" minęła dawno temu. Pytania na tematy życiowe, te stawiane na początku i na końcu, a odpowiedź jedna - kłamać, ściemniać, intrygować.

W ten sposób grają, a raczej igrają ze sobą i swoim życiem dwie ekscentryczne starsze panie: Lucyna (Krystyna Sienkiewicz) i Ernestyna (Zofia Czerwińska). Udaję, że nic nie wiem - to zdanie idealnie pasujące do tego pojedynku aktorskiego dwóch gigantek polskiej sceny komediowej.

Lucyna, nieco stuknięta wiekowa emerytka, zręcznie manipuluje nielubianą, ale jednak jedyną towarzyszką mało rozsądnych gier i zabaw. Ernestyna, niestrudzenie godzi się na to zabawne "darcie kotów" (a raczej kota w tym przypadku), byleby tylko uciec od mało interesującej samotności.

I jeszcze tych dwoje młodych: znerwicowana córka Antonina i Filip - syn lekkoduch, maczający swoje nieskażone pracą rączki w brudnych interesach. Oboje sprytnie przywiązani przez Lucynę i zręcznie manipulowani. Wplątani w tę grę, sami wikłają siebie i na pozór nierozgarniętą matkę w niecodzienną przygodę. A jedynym triumfatorem w tej ostatniej rozgrywce okazuje się rzeczywistość. Rzeczywistość, która w finale zmusza Lucynę do odpalenia wraz z mężem nieboszczykiem fajerwerków Palermo na kilkanaście godzin przed nocą sylwestrową.

"Na żadnych próbach tyle się nie śmiałem - zdradza Rafał Cieszyński. - Obie panie, Krystyna Sienkiewicz i Zofia Czerwińska, są tak błyskotliwe i mają takie poczucie humoru, że czasami trudno usiedzieć cicho w kulisach. U nikogo z młodszych aktorów nie widziałem zdolności tak szybkiego i bezbłędnego wchodzenia w rolę i wyjątkowej umiejętności prowadzenia postaci w ten sposób, że jest jednocześnie bardzo śmieszna i do głębi wzruszająca."

W Polsce znane są dwie sztuki Catherine Aigner: "Meksyk" w formie próby czytanej przybliżył w 2008 roku teatr TR Warszawa w cyklu Nowa Dramaturgia. Czytanie "Zamkniętego świata" przygotował z kolei w 2009 roku warszawski Teatr Wytwórnia.

Produkcja Teatru Finestra to pierwsza w Polsce sceniczna adaptacja "Zamkniętego świata". Wystawienie sztuki wsparło Austriackie Forum Kultury w Warszawie.

Teatr Finestra to zupełnie nowa scena w stolicy, która nie ma własnej siedziby. Korzysta z gościnności innych teatrów. Twórcami Finestry są Grzegorz Smarz i Krzysztof Jakubowski. Ich zamysł jest prosty - zgromadzić w swej ofercie i przedstawić warszawskiemu widzowi najciekawsze komediowe propozycje ostatniego sezonu oraz przygotować nowe premiery.

"Zamknięty świat" Catherine Aigner; tłumaczenie: Karolina Bikont; reżyseria: Dariusz Taraszkiewicz; występują: Zofia Czerwińska, Anna Dereszowska, Krystyna Sienkiewicz, Rafał Cieszyński, Dariusz Taraszkiewicz; premiera polska (w Teatrze Kamienica): 27 listopada 2011.

Źródło: informacje prasowe, www.teatrfinestra.pl

MOK Nowy Targ, Al. Tysiąclecia 37 - sala widowiskowa, 13 marca (wtorek) 2012 godz. 17.30

cena: 80 zł; rezerwacja: 18 266 21 32, sekretariat@mok.nowytarg.pl, www.mok.nowytarg.pl