| ostrożeń głowacz (Nie okreslony) |
| |
ostrożeń głowacz lub krótko głowacz (Cirsium eriophorum ), z
rodziny Złożonych (Compositae ). Jest to roślina pokaźna, osiągająca
nieraz ponad 1,5 m wys., o grubej, sztywnej łodydze, w górnej części zwykle
rozgałęzionej. Liście w zarysie podługowate, głęboko pierzastodzielne, o
odcinkach wydłużonych, dwu- lub trójdzielnych, zakończonych twardymi dużymi
kolcami, boleśnie raniącymi. Ponadto wierzchem liście są gęsto...
|
|
| ostróżka tatrzańska (Nie okreslony) |
| |
ostróżka tatrzańska (Delphinium oxysepalum ), z rodziny
Jaskrowatych (Ranunculaceae ). Roślina o b. pięknych szafirowobłękitnych
kwiatach, zebranych w gruby szczytowy kłos-grono, o liściach dłoniasto
powcinanych i wyzębionych. Jest to endemit zach.-karp. (do niedawna uważana za
endemit tatrz.), a zarazem prawdopodobnie relikt trzeciorzędowy. Kwitnie w lipcu
i sierpniu, na wapieniu i granicie, gł. w piętrze kosówki i hal. Najniżej...
|
|
| ostróżka wyniosła (Nie okreslony) |
| |
ostróżka wyniosła (Delphinium elatum ), z rodziny Jaskrowatych
(Ranunculaceae ). Roślina górska reglowa, podobna do ostróżki
tatrzańskiej, ale od niej znacznie wyższa i większa. Różni się też "płatkami"
(działkami) zaokrąglonymi, gdy tamta ma zaostrzone.W Tatrach nie jest rzadka,
ale występuje zwykle w nielicznych okazach; jest w zasadzie wapieniolubna, ale
pojawia się i na granicie. Maks. w obu siedliskach 1700 m, min. 750 m....
|
|
| Ostry Szczyt (Nie okreslony) |
| |
Ostry Szczyt (2356, 2360 m), pierwotnie Śpiczasty Szczyt; Ostrý štít,
dawniej Končitá veža i Končistá veža; Spitzer Turm; Hegyes-torony. S.
Wznosi się między Jaworowym Szczytem a Małym Lodowym Szczytem, nad Jaworową
Doliną i Staroleśną Doliną. Jest to stosunkowo niewielki, ale urwisty
szczyt.
Zrazu uchodził za niedostępny i w dziejach taternictwa odegrał przełomową
rolę. Po wielu próbach różnych taterników został...
|
|
| Ostry Szczyt, Mały (Nie okreslony) |
| |
Ostry Szczyt, Mały; Malý Ostrý štít, dawniej Malá Končitá veža; Kleiner
Spitzer Turm; Kis-Hegyes-torony. S. Zach. (niższy) wierzchołek Ostrego
Szczytu, stanowiący samoistną turnię; I wejście: Karol Englisch w
1902.
|
|
| Ostry Wierch Kwaczański (Nie okreslony) |
| |
Ostry Wierch Kwaczański (1125, 1128 m) lub krótko Ostry Wierch; Ostrý
vrch. S. Najdalej na zachód wysunięte wzniesienie Tatr, na pn.-wsch. od
Kwaczan. Nie leży w gł. grani Tatr, lecz na końcu bocznego grzbietu,
odchodzącego od Białej Skały na pd.-zach.
|
|
| Ostry Wierch Waksmundzki (Nie okreslony) |
| |
Ostry Wierch Waksmundzki (1475, 1475 m) lub krótko Ostry Wierch.
P. Regiel między Sołtysimi Kopami a Waksmundzką Polaną, wznoszący się nad
górną częścią Doliny Filipki. Od Gęsiej Szyi oddziela go Suchy Wierch
Waksmundzki.
|
|
| Osturnia (Nie okreslony) |
| |
Osturnia (ok. 750 m); Osturňa; Osthorn; Oszturnya. S.Wieś w słow.
części Zamagurza Spiskiego, między Magurą Spiską a Łapszańskimi Wierchami
(grzbietem tych ostatnich biegnie granica pol.-słow.). Wieś ciągnie się wzdłuż
Osturniańskiego Potoku, zwanego też Osturnianką (Osturniansky potok,
Osturňanka), na zach. od wsi Wielka Frankowa. Mieszk. 1244 w 1970, 863 w 1980.
Kościół prawosławny.
Jest to najdalej na zachód wysunięta...
|
|
| osty i ostrożnie (Nie okreslony) |
| |
osty i ostrożnie (Carduus i Cirsium
), z rodziny Złożonych (Compositae ). Zarówno przez górali jak i
laików niebotaników nie są rozróżniane, nazywane ogólnie "osty". Różnice między
jednym a drugim rodzajem występują przede wszystkim we włoskach puchu owocków: u
ostów (Carduus ) włoski te są szczecinkowate, pojedyncze, u ostrożni
(Cirsium ) pierzaste, rozgałęzione.I jeden, i drugi...
|
|
| oszczypek (Terminologia) |
| |
oszczypek (w gwarze podh. ozscypek ). Twardy, podpuszczkowy wędzony ser owczy, kształtu baryłkowatego o zwężonych końcach
(długość ok. 18 cm), wyrabiany przez pasterzy w Karpatach Zach., m.in. w Tatrach.
Oszczypki są ozdobione ornamentem wyciskanym przy wyrobie sera przez nałożenie
obrączkowatej, drewnianej, rzeźbionej foremki. Taki sam rodzaj sera
wyrabia się też czasem w kształcie zwierząt: kaczka, jeleń, owca itp.; są one
mniejsze...
|
|
| Ośrodek Turystyki Górskiej, Centralny (Nie okreslony) |
| |
Ośrodek Turystyki Górskiej, Centralny (COTG), pierwotnie Centralny
Ośrodek Turystyki Górskiej i Narciarskiej, istnieje od 1979 jako organ Zarządu
Głównego PTTK. Mieści się w odremontowanej i częściowo zupełnie odtworzonej
kamienicy zabytkowej w Krakowie przy ul. Jagiellońskiej 6. Jest tu również
siedziba Komisji Turystyki Górskiej ZG PTTK wraz z jej agendami, podkomisjami i
Centr. Biblioteką Górską.
Zob. też Ośrodki Kultury (i...
|
|
| Ośrodki Kultury (i Historii) Turystyki Górskiej PT (Nie okreslony) |
| |
Ośrodki Kultury (i Historii) Turystyki Górskiej PTTK, tworzone od 1966,
podlegają Podkomisji Kultury i Historii Turystyki Górskiej, która istnieje w
ramach » Komisji Turystyki Górskiej ZG PTTK, z siedzibą w Krakowie. Ośrodki te
prowadzą w różnym stopniu działalność popularyzacyjną i badawczą, dotyczącą
turystyki i krajoznawstwa w danym regionie, czasem także różnych dziedzin nauki
(zwł. historii regionalnej). Prawie we wszystkich...
|
|
| Otargańce (Nie okreslony) |
| |
Otargańce; Otrhance. S. Długa, częściowo skalista grań między
Raczkową Doliną a Jamnicką Doliną. Od zbiegu tych dwóch dolin ciągnie się w górę
ku pn. poprzez kilka wyodrębniających się wzniesień i kulminuje w Raczkowej
Czubie.
|
|
| Otto August (Nie okreslony) |
| |
Otto August (28 IX 1851 Albendorf = Wambierzyce, Dolny Śląsk - 15 II 1929
Wrocław). Turysta i taternik niem. z Wrocławia, autor popularnych przewodników
tatrz. i map. Wielki propagator turystyki tatrz. w społeczeństwie niem., zwł. na
Śląsku. Przed I wojną świat. był jednym z najbardziej aktywnych działaczy Sekcji
Śląskiej Węg. Tow. Karp. (MKE). Po studiach przyr. na Uniw. Wrocł. (dr filoz.)
był nauczycielem języka niem., łaciny i matematyki...
|
|
| owady (Zwierzęta) |
| |
Najliczniejsza z gromad zwierzęcych w Tatrach. W
związku z klimatem górskim istnieją u o.
różne przystosowania specjalne, np. dłuższy okres rozwojowy, pojawianie się w
ciągu roku tylko jednej generacji u takich o., które na niżu wykształcają dwie
generacje (m.in. motyle bielinki), późniejsze
pojawianie się po okresie zim. większości o., zjawisko jajożyworodności,
melanizm czyli ciemniejsze ubarwienie górskich o. w porównaniu z takim...
|
|
| owce (Zwierzęta) |
| |
Owce podh. należą do rodzimej rasy owcy górskiej,
tzw. cakli. Niekiedy bywają podrasowane owcą siedmiogrodzką lub fryzyjską. W
nowoczesnym ujęciu hodowl. nie chodzi jednak właściwie o podrasowywanie, ale
raczej o mieszańce z ras miejscowych, posiadające korzystne w hodowli cechy,
oraz o wybór dla tych mieszańców najbardziej odpowiedniego chowu, wyżywienia,
pielęgnacji itd.
Przy zmarnowaniu - z powodu przepasienia - pastwisk
tatrz., a...
|
|
| Owcza Przełęcz (Nie okreslony) |
| |
Owcza Przełęcz (2038 m); Ovčie sedlo; Schäferscharte; Juhász-csorba.
PS. Przełęcz wcięta na kształt wrótek w pd. grań Niżniego Żabiego
Szczytu, między Marusarzową Turnią a Białczańską Przełęczą. Od tej ostatniej
Owcza Przełęcz jest oddzielona Owczymi Turniczkami. Przejście przez O.P. stanowi
dogodne połączenie górnej części Doliny Rybiego Potoku z Żabią Doliną
Białczańską.Na zach. stokach O.P. wypasano dawniej owce i...
|
|
| Owcze Turniczki (Nie okreslony) |
| |
Owcze Turniczki; Ovčie vežičky. PS. Szereg niewysokich turniczek w
grani między Owczą Przełęczą a Białczańską Przełęczą. Nazwa pochodzi od Owczej
Przełęczy.
|
|
| Owczy Żleb (Nie okreslony) |
| |
Owczy Żleb; Ovčí žlab. P.Zbiega z Owczej Przełęczy ku zach., w
stronę Morskiego Oka. W jego trawiastej górnej części i po bokach na upłazkach
wypasano dawniej owce.
|
|
| Ozielec (Nie okreslony) |
| |
Ozielec (1040 m); Oželec; Selzblösse. S.Niewielka polana leżąca
tuż pod stromym pd. zboczem Tokarni w Tatrach Biel., na wsch. stokach Tokarskiej
Przełęczy, ponad Doliną za Tokarnią.
Zarówno polska jak i obcojęzyczne nazwy tej polany są nieraz przesunięte
omyłkowo na Tokarską Przełęcz. Pochodzenie nazwy pol. czy słow. jest nieznane
(Rozdzielec?). Nazwa niem. Selzblösse (poprawnie chyba Salzblösse) jest zapewne
omyłkowo...
|
|
