| Gierlach, Zadni |
| |
Gierlach, Zadni
Potężny szczyt należący do masywu Gierlachu, a wznoszący się w gł.
grzbiecie Tatr. U stóp Z.G. od pn.-zach. leży Kacza Dolina, od wschodu Wielicka Dolina, a od pd.-zach. znajduje się
górne piętro Batyżowieckiej Doliny. W Zadnim
Gierlachu odgałęzia się od gł. grzbietu Tatr boczna grań biegnąca ku pd.-wsch.;
wznosi się w niej gł. wierzchołek Gierlachu. Pierwsze wejście na Z.G.: Janusz Chmielowski i przew. Jędrzej...
|
|
| Giewont |
| |
W kształcie G. fantazja ludzka upatrzyła postać Śpiącego Rycerza; głowę ma
tworzyć Wielki Giewont, a tułów - Długi Giewont. Jedno podanie głosi, że w
jaskini w skałach G. śpią rycerze króla Bolesława Śmiałego, a wg innego podania
w G. jest jaskinia, w której mnich strzeże wielkich skarbów.
Na samym wierzchołku Wielkiego Giewontu stoi wyniosły,
z dala widoczny krzyż o szpetnej żelaznej konstrukcji kratowej, postawiony przez...
|
|
| Giewont, Długi |
| |
Giewont, Długi, dawniej Długi Wierzchołek.
Wsch. wierzchołek » Giewontu, oddzielony
od jego gł. wierzchołka głębokim wcięciem Szczerby.
|
|
| Giewont, Mały |
| |
Giewont, Mały (1733, 1728, 1728 m), dawniej także Giewoncik. P.
Uwieńczony kilkoma turniami szczyt
wznoszący się między gł. wierzchołkiem Giewontu (tj. Wielkim Giewontem) a
Przełęczą Bacuch. Mały Giewont jest oddzielony od Wielkiego Giewontu głęboko
wciętym Żlebem Kirkora i Giewoncką Przełęczą.
|
|
| Giewont, Wielki |
| |
Giewont, Wielki
Gł. wierzchołek » Giewontu (z
krzyżem).
|
|
| Gładki Wierch |
| |
Gładki Wierch;
Pierwsze
znane wejście tur.: Teodor Eichenwald , Ferdynand Rabowski oraz przewodnicy Jan Bachleda-Tajber i Wojciech Tylka-Suleja w 1902. Pierwszy
na G.W. w zimie był Józef Grabowski z
towarzyszami w 1912.
Nazwa G.W., podobnie jak Gładkiej Przełęczy , pochodzi od zbocza
zwanego Gładkie
.
|
|
| Golica |
| |
Golica lub Golica Huciańska, błędnie Holica; W
poprzek pn. i pn.-zach. stoków G. biegnie nowa szosa prowadząca z Wyżniej Huciańskiej Przełęczy przez Kwaczańską Przełęcz do Matiaszowiec Liptowskich .
|
|
| Gombosi Wierch |
| |
Gombosi Wierch , błędnie Gąbosi Wierch; Nazwa
G.W. i inne podobne (Gombosia Polana, Gombosia Przełęcz ) pochodzą od nazwiska
Gombos, które występuje u kilku rodzin w pobliskim Jurgowie .
|
|
| Goryczkowa Czuba |
| |
Goryczkowa Czuba
Nazwa G.Cz. pochodzi od » Goryczkowej Hali , a ta od nazwiska Goryczka. Nie
jest prawdą, że na tym szczycie szczególnie obficie rosną goryczki i że nazwa od
nich pochodzi.
|
|
| Granacka Turnia |
| |
Granacka Turnia, Wielka lub krócej Granacka
Turnia; W pn.-zach. grani W.G.T. wyodrębnia się dość samoistna Mała Granacka Turnia (Malá Granátová veža;
Kleiner Granatenwandturm; Kis-Gránátfal-torony).
Pierwsze wejście na W.G.T.: Karol Englisch
i przew. Johann Hunsdorfer jun . w
1901.
Nazwa W.G.T. pochodzi od Granatów Wielickich.
|
|
| Granaty |
| |
Granaty (2239, 2240 m); Granáty; Granatenspitze; Granaty, Gránát-csúcsok.
P. Rozłożysty szczyt,
wznoszący się na pd.-wsch. od Czarnego Stawu Gąsienicowego, nad Gąsienicową
Doliną, Doliną Pańszczycą i Buczynową Dolinką. G. mają trzy wierzchołki,
ustawione od pn. ku pd.: Skrajny Granat (2226, 2225 m), Pośredni Granat (ok.
2235, 2234 m) i najwyższy Zadni Granat (2239, 2240 m). Trzy przełęcze w masywie
G. to: Skrajna Sieczkowa...
|
|
| Graniasta Turnia |
| |
Graniasta Turnia; Nazwa G.T. została
zaproponowana przez Stanisława
Eljasza-Radzikowskiego , który ją wziął z XVII-wiecznego spisku
(przewodnika) do skarbów tatrz ., z tym że
w owym spisku nazwa ta dotyczyła in. szczytu o trudnej do ustalenia
lokalizacji.
|
|
| Hawrań |
| |
Hawrań
Najwyższy szczyt Tatr Biel .
(dawniej mylnie uważany za drugi z kolei), wznoszący się w środk. części ich
zach. połowy, na pd.-zach. od wsi Zdziar .
Widok z wierzchołka uchodzi za jeden z najpiękniejszych w Tatrach.W masywie
Hawrani znanych jest kilka jaskiń, z których największa jest Strzystarska .
Pochodzenie nazwy nie jest znane. W literaturze
najczęściej używa się jej jakby była rodzaju męskiego (np. na Hawraniu),...
|
|
| Hlinik |
| |
Hlinik;Oddziela środk. część » Doliny Hliny od Cichej Doliny Liptowskiej .
|
|
| Hlińska Turnia |
| |
Hlińska Turnia; U stóp H.T. leżą trzy doliny: Mięguszowiecka , Młynicka i Hlińska Dolina .
H.T. jest najczęściej odwiedzana przez taterników przy przechodzeniu Grani Baszt . Pierwsze wejście: Günter O. Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt w 1907. Zimą: Lajos Rokfalusy w 1913.
Nazwa H.T. pochodzi od Hlińskiej Doliny.
|
|
| Horwacki Wierch |
| |
Horwacki Wierch, dawniej mylnie Horwacki Upłaz;
Upłaziaste pn. i pn.-wsch. stoki H.W. to Horwacki Upłaz (Horvátsky úplaz). Nazwa
dawniejsza Horwacki Upłaz (dla upłazu, a nie szczytu) pochodzi od węg. rodu » Horváth-Palocsay , do którego te tereny,
łącznie z całymi dobrami jaworzyńskimi, należały w 1589-1856. Od nazwy upłazu
utworzono potem nazwę szczytu.
|
|
| Hruby Wierch |
| |
Hruby Wierch; Na szczyt ten przewodnicy pol.
prowadzili turystów już przed 1890, poznawszy go wcześniej w czasie polowań na
kozice (Jędrzej Wala starszy już przed 1857).
Pierwsze wejście zimą: taternicy węg. w 1912. Z Hrubym Wierchem i jego długą
granią wiążą się m.in.: opowiadanie Ferdynanda Goetla
Wycieczka - jak się o
niej nie pisze ("Tat." 1912, nr 3), nowela...
|
|
| Huncowski Szczyt |
| |
|
|
| Jagnięcy Szczyt |
| |
Jagnięcy Szczyt
Ostatni w pn.-wsch. kierunku szczyt w gł. grani Tatr Wys ., od Czerwonej Turni (w Tatrach Wys .) odgraniczony Kołową Przełęczą , a od Szalonego Wierchu (w Tatrach Biel .) - Przełęczą pod Kopą . Wznosi się nad Kołową Doliną , Doliną Zadnich Koperszadów, Doliną Białych Stawów i Jagnięcą Doliną ; doliny te są oddzielone od
siebie czterema graniami rozchodzącymi się z kopuły szczytowej J.S. Widok z...
|
|
| Jałowiecki Przysłop |
| |
Jałowiecki Przysłop, Wyżni Przysłop; Pierwszy
szczyt w grani biegnącej od Banówki ku pd.
Od J.P. grań ta skręca ku pd.-zach. i poprzez Jałowiecką Przełęcz dochodzi do Rosochy .
|
|
