turzyce

turzyce (Carex ). Rośliny trawiastokształtne, ale nie trawy, od których różnią się m.in. trójgraniastą łodygą bez kolanek, owocami w pęcherzykach, kwiatami często jednopłciowymi, zebranymi w kłosy, bądź to oddzielnie pręcikowe i oddzielnie słupkowe, bądź część kłosa stanowią kwiaty żeńskie, część zaś męskie. Turzyc w Tatrach jest ogromna liczba gatunków. Wiele z nich wchodzi w skład tzw. traw kwaśnych, po góralsku sýwaru. Rosną często w miejscach wilgotnych lub nad wodą, ale także i na suchych zboczach górskich. Najbardziej typowe i charakterystyczne w Tatrach są: t. czarniawa (C. atrata ) o kilku dużych, zwisłych, prawie czarnych kłosach, roślina wysokogórska; t. zawszezielona (C. sempervirens ) o gęstych zbitych kępach, długich zimotrwałych liściach, rośnie na podłożu bezwapiennym, zaś jej podgatunek, t. tatrzańska (C. semperviren s ssp. tatrorum ), o nieco węższych niż poprzednia liściach, występuje tylko na wapieniu; t. mocna (C. firma ) tworzy niewielkie, b. zbite i twarde darnie o sztywnych i krótkich liściach, rośnie tylko na wapieniu, woli wystawę pn.; t. pęcherzykowata (C. vesicaria) jest rośliną wysoką, dochodzi blisko metra, ma długie i grube kłosy, pęcherzyki wydłużone, a podobna do niej t. dzióbkowata (C. rostrata ) ma pęcherzyki krótkie, pękate, obie one rosną nad wodami, czasem nawet w wodzie stawów, w zastoiskach potoków, tworząc dość gęste szuwary, np. nad Niżnim Toporowym Stawem, nad Smreczyńskim Stawem, nad Litworowym Stawem Gąsienicowym, poniżej Morskiego Oka po brzegach zastoiska Rybiego Potoku (Małe Morskie Oko).

---