Budapesti Egyetemi Turista Egyesület

Budapesti Egyetemi Turista Egyesület (Budapeszteńskie Akademickie Towarzystwo Turystyczne), w skrócie BETE.

Towarzystwo to miało swój początek w istniejącym od 1892 Oddz. Akademickim (Egyetemi Osztály) Węgierskiego Tow. Tur. (» Magyar Turista Egyesület ). Wskutek dużych różnic w poglądach na istotę taternictwa i metody jego uprawiania, jakie objawiły się w dyskusjach w następstwie katastrofy Jenő Wachtera na Żabim Koniu w 1907, ów Oddz. Akademicki wystąpił w jesieni 1908 ze swego macierzystego towarzystwa (MTE) i zorganizował się jako samodzielne Budapesti Egyetemi Turista Egyesület.

Zgrupowani najpierw w owym oddziale, a potem w BETE, węg. akademicy już od 1905 położyli duży nacisk na samodzielne taternictwo i alpinizm, bez tradycyjnej pomocy zawodowych przewodników. W 1906-14 odegrali doniosłą rolę w rozwoju taternictwa i w zdobywaniu nowych dróg w Tatrach . Mieli w swoich szeregach dobrych narciarzy, a uprawiali też alpinizm w Alpach.

Do BETE należeli znani taternicy jak: Imre Barcza , Gyula Andor Hefty, Károly Lajos Horn, Oszkár Jordán , bracia Gyula  i Roman Komarnicki , Tibor Kregczy, Dezső Reichart jun ., Hermann i Otto Schweickhart, Jenő Serényi , Tihamér Szaffka , Imre i László Teschler. BETE wydawało czasopismo »"Turistaság és Alpinizmus ". Pierwszym prezesem BETE był Gyula Komarnicki ( do 1911), drugim Roman Komarnicki (1911-13).

W owych latach BETE w swej działalności tatern. było niejako odpowiednikiem polskiej STTT, a członkowie obu organizacji przyjaźnili się i współpracowali. Po I wojnie świat., wskutek zmiany granic polit., działalność członków BETE w Tatrach uległa wybitnemu osłabieniu, a na plan pierwszy wysunęło się badanie jaskiń węg. BETE zostało rozwiązane w 1948.

Zob. też Jastrzębie Kopiniaki .

---