Kleszczyński Zdzisław (14 VII 1889 Warszawa - 6 IV
1938 tamże).
Literat (poeta, autor powieści, nowel, komedii i felietonów), publicysta,
tłumacz. W 1920 walczył na froncie jako ochotnik. W 1924-38 był członkiem
redakcji "Kur. Warsz.", a w 1926-31 redaktorem nacz. tygodnika "Radio".
Był częstym bywalcem Zakopanego i dużo chodził po Tatrach turystycznie, a dorywczo także
taternicko: uczestniczył w 1911 w I wejściu zach. granią Zamarłej Turni (z Januszem Chmielowskim i Mieczysławem Świerzem ). Wspomnienie z
wycieczki z Jerzym Lande przez Niewcyrkę , Furkot i Hruby Wierch do Szczyrbskiego Jeziora i przez Mięguszowiecką Przełęcz
ogłosił pt. Z gór ("Wędrowiec" 1911, nr 2),
a potem felieton Wiosna na Gubałówce (tamże 1912).
Tematyka tatrz. pojawia się następnie w jego poezji, w zbiorze Pogrzeb
lalki (Wilno 1913); tu cykl wierszy Z gór, m.in. Zamarła Turnia i
Halny wiatr. Niektóre z tych wierszy przedrukował potem w zbiorach Rewja,
satyry i pamflety (Wa.1916) i Poezje (1917, t. 1).W latach międzywoj.
często pisał o Zakopanem i Tatrach w swych felietonach ogłaszanych od 1924 w
"Kur. Warsz." w rubryce Sztychy pod pseudonimem Sęk, a pod własnym
nazwiskiem w serii pt. Od Halnego do Orawskiego (w 1931), a także w "Tyg.
Ilustr." (w 1924) lub w zbiorze felietonów o podróży samochodem: Benzynowa
eskapada (Wa.1928). W jego zbiorze opowiadań Miss Ket, morderca
(Wa.1926) jedno jest zakopiańskie: Rosłan wśród dam.Ogłosił też
wspomnienie pośmiertne o inż. Zdzisławie
Kalinowskim , projektancie murowanego schroniska na Gąsienicowej Hali
("Tyg. Ilustr." 1926, nr 33).
