Hradský Jozef, w publikacjach węg. i niem.:
Hradszky József (26 II 1827 Krompachy k. Nowej Wsi Spiskiej - 6 XI 1904
Podegrodzie Spiskie). Ksiądz kat., historyk. Uważał się za Słowaka, ale wydawał
swe prace prawie wyłącznie po węg. i niem. W 1851-93 był proboszczem w różnych
miejscowościach na Orawie , Liptowie i Spiszu (najdłużej w Żakowcach), a w
1893-1904 kanonikiem przy Kapitule Spiskiej.
Badaniami hist. zajmował się z zamiłowania i stał się
jednym z czołowych historyków Spisza i diecezji spiskiej. Z jego licznych prac
hist. niejedna dotyczy częściowo Podtatrza
, np. A XXIV királyi plébános testvérelete (XXIV
Regalium Plebanorum Fraternitas) és a reformáczió a Szepességen (Miskolcz
1895) oraz Initia, progressus ac praesens status Capituli ad Sanctum Martinum
E.C. de Monte Scepusio... (Szepesváralja 1901).
Bezpośrednio Tatr dotyczy m.in. jego rozprawka o pochodzeniu ich nazwy pt.
Ursprung der Namen "Karpathen" und "Tatra" ("Jahrb. UKV" 1874) oraz jedna
z pierwszych szczegółowych prac o jeziorach tatrz.: Die Seen in den
Central-Karpathen (tamże 1876). Cenne też są jego prace o toponimii Spisza,
np. zestawienie dawnych nazw miejscowości: Szepesmegye helségnevei
("Szepesmeg. Tört. Társ. Évk." 1886 i 1887). Ogłosił pierwszy artykuł o
pszczelarstwie na Podtatrzu: Allgemeiner Umriss der Bienenzucht in den
Central-Karpathen und deren Umgebung ("Jahrb. UKV" 1874). Jest też autorem
pierwszego węg. podręcznika pszczelarskiego i omawia w nim metodę pszczelarstwa
Jana Dzierżonia.
