Jednym z najciekawszych gości IV Festiwalu Animacji Teatralnych i Filmowych był Tadeusz Wierzbicki. Potężny mężczyzna po pięćdziesiątce, z dużą brodą i długimi włosami, jak się okazało obdarzony dużym poczuciem humoru, przyjechał do nas z Dolnego Śląska. Był już gościem poprzednich wydań FATiF, nazywany przez organizatorów jego dobrym duchem, teraz pokazał dwa projekty polegające na mistrzowskim wykorzystaniu światła i luster.
Najpierw w bocznej Sali kina „Śnieżka” rozstawił instalację dwunastu blaszanych zwierciadeł, które odpowiednio pogięte i porysowane rzucały na ekrany obrazy masek. Wystawę zatytułował „Maski światła”. Drugi projekt będący twórczym rozwinięciem pierwszego z wykorzystaniem kinetyki (a więc animacji) przedstawiony został na scenie Teatru Lalek „Rabcio”. Swój spektakl nazwał pan Tadeusz „Małe i”. Otóż owa literka – i z kropką pełni w tym przedstawieniu złożonym z ponad czterdziestu odsłon rolę człowieka wplątanego przez animatora w szereg absurdalnych sytuacji. Oprócz odpowiednio pogiętych, porysowanych i wprawianych w ruch luster o artystycznym (bardzo wysokim) poziomie tego spektaklu świadczy zredukowanie rysunku do niezbędnych, najprostszych kresek, wystarczających jednak by rozbudować wyobraźnię widzów. Tym razem artysta każdą z przygód „małego i” opatrywał własnym, bardzo dowcipnym komentarzem stosując m.in. gry słowne dadaistów, wydobywając onomatopeistyczne dźwięki składających się na nie sylab, zmieniając ich znaczenie, zabawnie je przekręcając. Publiczność znakomicie się bawiła i niemal każdą z przygód małej literki kwitowała śmiechem i oklaskami.
Kultura
