W roku 2017 Towarzystwo Muzyczne im. Karola Szymanowskiego obchodzi jubileusz 40-lecia swojej działalności. Komitetowi Honorowemu obchodów przewodniczy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda.

Zjazd założycielski Towarzystwa miał miejsce 1 października 1977 w Zakopanem w willi Atma, gdzie kompozytor mieszkał w latach 1930-35. W skład pierwszego zarządu Towarzystwa weszli m.in. Andrzej Bachleda Curuś (prezes), Wojciech Kilar i Witold Rowicki (wiceprezesi) oraz Henryk Mikołaj Górecki i Tadeusz Żmudziński (członkowie).

Celem Towarzystwa jest popularyzacja osoby i twórczości Karola Szymanowskiego, najwybitniejszego po Fryderyku Chopinie kompozytora polskiego.

Główne uroczystości przewidziane są w dniach 1 - 4 października 2017: koncert Filharmonii Krakowskiej w rocznicę powstania Towarzystwa (1.10) i Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Karol Szymanowski w kulturze XX i XXI wieku” (2 - 4.10)

Pierwszą odsłoną obchodów jubileuszu Towarzystwa w Zakopanem będzie 40. edycja festiwalu Dni Muzyki Karola Szymanowskiego, który rozrósł się do wielkiego projektu „Karol Szymanowski i klimatyczne Zakopane. Sztuka i medycyna".

W okresie od 30 czerwca - 31 sierpnia 2017 odbywać się będą koncerty muzyki klasycznej, filmy, wystawy, spektakle teatralne, spotkania dyskusyjne, koncerty oryginalnej i twórczo przetworzonej muzyki góralskiej, by w najróżniejszych aspektach przedstawić fascynującą osobowość Karola Szymanowskiego.

Wzorem poprzednich edycji festiwal jubileuszowy skonstruowany jest wokół osi tematycznej, którą w tym roku są związki sztuki i medycyny. Rozkwit sztuki i intensywny rozwój leczenia sanatoryjnego miał miejsce w Zakopanem w czasach, gdy było ono uzdrowiskiem - o historii uzdrowiska opowiadają wystawy „Polskie Davos” w Galerii Władysława Hasiora oraz wystawa plenerowa przy górnej stacji PKL Gubałówka, zorganizowane przy współpracy z Muzeum Tatrzańskim i fundacją "Zakopiańczycy. W poszukiwaniu tożsamości”. Mecenasem wystaw są Polskie Koleje Linowe S.A.

Obchody jubileuszu Towarzystwa w Zakopanem rozpocznie otwarcie trzech wystaw.

W dniu 30 czerwca o godz. 18.00 odbędzie się wernisaż grafik Joanny Tumiłowicz w Galerii „U Wnuka”.

Cykl grafik Stabat Mater powstał w 2013 roku jako zestaw wyobrażeń niesionych przez arcydzieło Karola Szymanowskiego. Autorka jako śpiewaczka Chóru Filharmonii Narodowej wielokrotnie brała udział w wykonaniach utworu i za każdym razem była głęboko poruszona. Powstało 11. kolorowych linorytów, więcej niż Stabat Mater Szymanowskiego ma części muzycznych. Tytuły prac pochodzą bezpośrednio z tekstu polskiego przekładu słynnej średniowiecznej sekwencji autorstwa Józefa Jankowskiego - Stała matka bolejąca.

(wystawa czynna: 30 czerwca - 31 sierpnia).

W dniu 1 lipca 2017, godz.18.00 zapraszamy na otwarcie wystawy „Polskie Davos” w Galerii Władysława Hasiora.

„Polskie Davos” Galeria Władysława Hasiora | filia Muzeum Tatrzańskiego

Wystawa traktuje o historii leczenia w Zakopanem, o lekarzach, kuracjuszach, sposobach uzdrawiania. Od wodolecznictwa i klimatycznego leczenia do sanatoryjnego centrum i wiodącego ośrodka walki z gruźlicą. Od Chałubińskiego i Witkiewicza do Rzepeckiego i Szymborskiej. Sztuka medycyny, choroba i sztuka, zakopiań­skie istnienia w perspektywie choroby. Nie tylko o gruźlicy i nie tylko o Szymanowskim.

Wystawa czynna od 1 lipca do 31 sierpnia

Od 30 czerwca do 31 sierpnia czynna będzie również wystawa plenerowa „Uzdrowisko Zakopane” przy górnej stacji PKL na Gubałówce.

Fotografie składające się na ekspozycję ukazują dawne Zakopane. Przedstawiają stację klimatyczną, słynne sanatoria, lekarzy i chorych twórców czyli uzdrowisko Zakopane, w którym walczono z epidemią gruźlicy.

Wystawy przywołują i eksponują ważny wymiar zakopiańskiej historii - przypominają zapomniane dziś uzdrowisko Zakopane, miejsce gdzie trzy pokolenia Polaków szukały fizycznego i duchowego odrodzenia. Szymanowski jest ich symbolem - kompozytor cierpiał na gruźlicę i w Zakopanem bywał także po to, by się leczyć.

Popularny obraz Zakopanego to wyobrażenie miejsca prostych rozrywek, łatwego życia, banalnej egzy­stencji. Nawet dziś takie przedstawienie jest dramatycznie powierzchowne i jednostronne, a jeśli odnieść je do przeszłości - kompletnie fałszywe. Nic mocniej tego nie uzmysławia niż historia uzdrowiska Zako­pane, miejsca gdzie walczyło się o życie.

Zakopane pod koniec XIX i w pierwszej połowie XX wieku było jednym z wiodących ośrodków walki z tą straszną chorobą. Gruźlica przywiodła pod Tatry wielu znakomitych ludzi, wpłynęła na urbanistyczny kształt miasta, na jego architekturę, na społeczne przemiany. O tym wymiarze zakopiańskiej tożsamości traktują wystawy - mają uzmysławiać, że Zakopane to miasto spraw istotnych, a Karol Szymanowski to jedna z jego twarzy.