Tradycje edukacji muzycznej pod Tatrami sięgają bardzo odległych czasów, sprzed I wojny światowej i później okresu międzywojennego. Po II wojnie światowej szkolnictwo muzyczne w Zakopanem odrodziło się 1 września 1946 roku. Wówczas powstała Miejska Szkoła Muzyczna im. F. Chopina, później przekształcona w Miejską Szkołę Umuzykalniającą przy Gimnazjum Ogólnokształcącym. Upaństwowiono ją w 1950 roku. Jako samodzielna placówka z siedzibą w Parku Miejskim rozpoczęła działalność edukacyjną w dwóch działach: dziecięcym i młodzieżowym. Prowadzono w niej naukę gry na wszystkich niemal instrumentach (w klasie fortepianu, skrzypiec, altówki, wiolonczeli, gitary, kontrabasu, fletu, klarnetu, rogu, puzonu, akordeonu, śpiewu solowego). Były też zajęcia z tańca, rytmiki, kształcenia słuchu, teorii i historii muzyki.   Powstała szkolna orkiestra symfoniczna, która występowała na wielu szkolnych oraz miejskich uroczystościach. Był to czas wielkiego rozkwitu szkoły. Działalność rozszerzono o filię, którą założono w Poroninie w 1961. W 1974 roku zainicjowano powstanie klas regionalnych, które były ewenementem w skali kraju. Młodzież uczyła się tradycyjnej muzyki góralskiej metodą beznutową. W 1975 roku przy szkole zawiązało się koło Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. Działali w nim przede wszystkim nauczyciele, którzy zaangażowali się również w organizację Ogólnopolskiego Towarzystwa Muzycznego im. Karola Szymanowskiego utworzonego w 1977 roku. Towarzystwo zainicjowało między innymi największe wówczas przedsięwzięcie muzyczne Zakopanego - Festiwal „Dni muzyki Karola Szymanowskiego”. Organizowano także liczne koncerty na rzecz zakopiańskiego środowiska.

Imię Mieczysława Karłowicza zakopiańskiej szkole muzycznej nadano 9 września 1979 r. Od 1988 roku Szkoła mieści się w budynku przy ul. Sienkiewicza 12, niedaleko willi „Lutnia”, w której mieszkał aż do śmierci Mieczysław Karłowicz /1876 – 1909/

W ciągu 70 lat zakopiańską Szkołę Muzyczną ukończyło ponad tysiąc absolwentów. Wielu z nich podjęło dalszą naukę w szkołach II stopnia oraz zdecydowało się na studia w akademiach muzycznych i wybrało zawód muzyka. Kilkanaście osób po skończeniu studiów powróciło do Zakopanego i obecnie pracuje w szkole, kształcąc przyszłe pokolenia muzyków.

Károly Bacsák – obrazy malarstwa współczesnego (instalacja jako pokaz diapozytywów)

Kazimierz Dawidek urodził się w Zakopanem. Po ukończeniu Akademii Muzycznej w Krakowie odbył studia mistrzowskie w Monachium, Freiburgu i Berlinie. W latach 1982-1991 był pierwszym oboista-solista Orkiestry Państwowego Teatru Heskiego w Wiesbaden i docentem w tamtejszej Akademii Muzycznej. Od 1992 jest wolnym muzykiem, koncertującym oboista i pedagogiem. Założył Europejska Szkole Obojowa (1997) która wykształciła ponad 100 laureatów konkursów młodzieżowych. Podróże koncertowe miały miejsce w całych Niemczech a także we Włoszech, Francji, Polsce, Finlandii, Luxemburgu, Rosyjskiej Federacji, Irlandii, W Brytanii, Ukrainie, Szwajcarii i w Chinach. Prowadzi rozległa działalność jako solista, kameralista oraz muzyk orkiestrowy z wybitnymi artystami europejskimi. Występował w znaczących salach koncertowych w Berlinie (m.in. w Filharmonii Berlińskiej), we Frankfurcie, w Monachium, Moskwie, St. Petersburgu, Londynie, Szanghaju oraz Pekinie.

Bartosz Wadiak uzyskał dyplomy jako wirtuoz skrzypcowy, dyrygent oraz kompozytor w Akademii Muzycznej w Krakowie. Po studiach wyemigrował do W. Brytanii, gdzie był m.in. członkiem English Chamber Orchestra. Jako solista koncertował w wielu krajach Europy. W latach 90-tych poświecił się całkowicie tworzeniu i produkcji materiałów muzycznych w formie elektronicznej. W latach 1990-2002 założył i kierował wydawnictwem MWMusic London, edytującym produkty elektroniczne dla potrzeb Associated Board of Royal Schools of Music. Otrzymał patent w Anglii z zakresu produkcji komputerowej (elektronicznej), Jest pionierem i wybitnym specjalista w dziedzinie dydaktyki muzycznej na obszarze sterowania procesami uczenia przez sztuczna inteligencje.

Károly Bacsák urodził się w Budapeszcie, gdzie został wykształcony przez profesorów Árpáda Szabadosa, Ferenca Banga oraz Sándora Markó. W 1975 wyemigrował do Niemiec skąd podróżował po Europie. Od 1985 jest wolnym malarzem. Swoje dzieła wystawiał m.in w Budapeszcie, oraz Frankfurcie nad Menem, Wiesbaden, oraz w Darmstadcie, Károly Bacsák operuje znakami oraz symbolami, które odnoszą się do wcześniejszych kultur. W jego obrazach mieszają się stylizowane figury z formami organicznymi. W tym celu artysta wykształcił własny, sugestywny język, który odzwierciedla marzenia i rzeczywistość. Przy czym teraźniejszość nie jest bynajmniej bez znaczenia. Károly Bacsák ociemniał niespodziewanie w roku 2010 i żyje w skromnych warunkach w swoim atelier w Messel (Niemcy), http://www.kuenstlerbahnhof.de

Prezentowane obrazy nie maja treściowo związku z wykonywana muzyka. Celem jest zapoznanie polskiej publiczności z twórczością artysty oraz inspiracja do głębszych doznań estetycznych.

Fundacja Oboe Art, założona w roku 2005 przez Kazimierza Dawidka, zajmuje się m.in. edycja wirtualnych akompaniamentów fortepianowych oraz orkiestrowych w celach dydaktycznych oraz rozwojem dalszych projektów związanych z obojem. Na ten cel zbierane są środki finansowe oraz subwencje na koncie Fundacji w Banku Pekao z numerem IBAN: PL97 1240 5165 1111 0010 6314 4786. Fundacja jest zarejestrowana w KRS pod numerem 238914. Organizatorzy będą wdzięczni za każdy datek.