Muzeum Tatrzańskie, Wydawnictwo Czarne oraz Fundacja „Zakopiańczycy. W poszukiwaniu tożsamości” zapraszają na promocję książki Angeliki Kuźniak „Stryjeńska. Diabli nadali”. Rozmowę z autorką poprowadzi Maciej Krupa.

Zofia Stryjeńska była malarką na śmierć i życie, budziła podziw i zazdrość, zaznała wielkiej sławy i nędzy. A w tle jej życia krótka, chwiejna niepodległość, elity kulturalne międzywojenne Polski – Iwaszkiewicz, Lechoń, Tuwim, Pawlikowska-Jasnorzewska, Boy, Witkacy, a zaraz potem Hitler i Stalin.

O czym rozmawiała cyganeria warszawska, krakowska, zakopiańska, paryska? Co ich łączyło z Zofią Stryjeńską? Z kim się artystka przyjaźniła? Czego się bała? Dlaczego wyszła za Karola Stryjeńskiego? Gdzie bywała w Zakopanem i na Podhalu? Dlaczego mąż zamknął ją w szpitalu psychiatrycznym? Angelika Kuźniak zadaje te i wiele innych pytań, następnie poszukuje na nie odpowiedzi. Pokazuje Zofię Stryjeńską jako człowieka z krwi i kości, kobietę wrażliwą i utalentowaną, ale zarazem samotną i skrzywdzoną przez ludzi i los.

Wydana w grudniu ubiegłego roku nakładem Wydawnictwa Czarne książka, już po kilku tygodniach wspięła się na ogólnopolskie listy bestsellerów. Znacząca część życia Zofii to związek z Karolem Stryjeńskim, a poprzez niego z Zakopanem, Tatrami, miejscową kulturą i góralskim folklorem. Nieprzypadkowo spotkanie z Angeliką Kuźniak odbędzie się w willi Oksza – Galerii Sztuki XX wieku, należącej do Muzeum Tatrzańskiego. Tam właśnie wiszą prace Zofii Stryjeńskiej, obok obrazów i rzeźb jej przyjaciół i innych współczesnych jej artystów.

Angelika Kuźniak jest autorką reporterskich opowieści o Marlenie Dietrich „Marlene” (Wydawnictwo Czarne 2009), o cygańskiej poetce Bronisławie Wajs „Papusza” (Wydawnictwo Czarne 2013) oraz o Ewie Demarczyk „Czarny Anioł” (wraz z Eweliną Karpacz-Oboładze, Wydawnictwo Znak 2014). Trzykrotnie otrzymała nagrodę Grand Press; za wywiad z Hertą Müller została uhonorowana w 2010 roku Nagrodą im. Barbary Łopieńskiej. W Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów Melchiory 2014 otrzymała nagrodę w kategorii Inspiracja Roku „za reportaże o powinności artysty, o obowiązku, jaki ma się wobec własnego talentu, wobec świata, wobec Tego, kto nam ten talent podarował”.