Wieczór ten, upamiętniając I rocznicę śmierci ofiarodawczyni, zakończy cykl spotkań, towarzyszących wystawie ”Kobierców wschodnich z kolekcji Włodzimierza i Jerzego Kulczyckich - daru Anny Piotrowicz - Kulczyckiej”. Wspomnienia, refleksje nad życiem i jego prawdziwą wartością, umiłowanie Ojczyzny to przewodnie motywy ballad osnutych na tle ludowych opowieści zasłyszanych w dzieciństwie. We wspomnieniach często przewija się tęsknota za ukochanym rodzinnym miastem Lwowem i jego specyficzną atmosferą, zapisana w duchu epoki romantyzmu, jaki towarzyszył studiom polonistycznym Anny Piotrowicz. To wszystko pozwoli odkryć nieznaną osobowość donatorki i „strażniczki”, ukrytej skromnie w cieniu teścia i męża, tworzących kolekcję kobierców.

Anna Piotrowicz Kulczycka urodziła się w 1919 r. Studia polonistyczne ukończyła na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Drugą wojnę światową oraz następne dziesięć lat spędziła we Lwowie, który stał się częścią ZSRR. Walczyła jako łączniczka w szeregach Armii Krajowej. Dopiero po XX zjeździe KPZR mogła wyjechać do Polski. Po przejściu męża na emeryturę, zamieszkali razem w Murzasichlu. W 1977 r., po śmierci męża, ofiarowała kolekcję kobierców wschodnich Muzeum Tatrzańskiemu i została jej dożywotnim kustoszem.

Zmarła 25 lutego 2012 r.