Mieczysław Król-Łęgowski urodził się w 1951 roku w Zakopanem. Absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Oświęcimiu. Kształcił się w rodzinnej pracowni kowalskiej uzyskując status czeladnika kowalskiego (1973). W 1978 roku rozpoczął działalność rzeźbiarską. Po uzyskaniu wielu wyróżnień został przyjęty do Stowarzyszenia Twórców Ludowych (1982). W latach 1985-93 pracował przy rekonstrukcji willi „Koliba”, odtwarzając detale ozdobne i architektoniczne tego zniszczonego latami niewłaściwej eksploatacji budynku. Od 1985 roku jest aktywnym członkiem Związku Podhalan, a w roku 2000 uhonorowany został jako zasłużony dla kultury Podhala. Za działalność literacką w poezji gwarowej otrzymał w 2000 roku I nagrodę im. Tadeusza Staicha (Jesień Tatrzańska 2000). Obecnie wykonuje spinki góralskie między innymi według tradycyjnych wzorów, a także ratuje resztki kunsztu kowalskiego. Prace artysty znajdują się w Austrii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych i Brazylii, a także w polskich muzeach i w zbiorach prywatnych.

Rozwój osobowości artystycznej Mieczysława Króla-Łęgowskiego to pouczający przykład do czego można dojść dzięki pracowitości i samozaparciu, popartym ogromną dozą niekwestionowanego talentu. Z natury żywiołowy, pełen pomysłów i fantazji, o duszy dwudziestolatka, uważnie śledzący co dzieje się wokół niego, raczej nie narzucający swoich poglądów, ani wizji artystycznych otoczeniu. Artysta skupia się wyłącznie na tym, co go w danym momencie interesuje. Jest człowiekiem, który swoją drogę artystyczną zaczął od płaskorzeźby i rzeźby pełnej, a z chwilą gdy ciężka choroba nowotworowa wykluczyła go z tej drogi odkrył urok misternej dekoracji spinki góralskiej. W spinkach obok tradycyjnych wzorów stworzył swoisty repertuar własnych. Nie poprzestał na tym, zważywszy na fakt, że jest osobą wiecznie poszukującą, broniącą się przed nudą. W chwili gdy po tragicznie zmarłym wujku, u którego nota bene praktykował pozostała kucizna zajął się metaloplastyką. Mieczysław Król-Łęgowski, który od zawsze szczególnym szacunkiem darzył stare przedmioty, nie mógł tak po prostu oddać wytworzonych wielkim wysiłkiem elementów kowalskich na złom, przetopić. Oglądał je z pietyzmem i jak zwykle nie zawiodła wyobraźnia, niezwykły dar doszukiwania się kształtu. Zaczął dopasowywać z pozoru nieużyteczne podkowy, ozdobne siekierki, klamki, elementy do wozu i pługu, widły, motyki. W jego umyśle jak w kalejdoskopie jawiły się postaci, zwierzęta, stwory fantastyczne. I jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki jego harendziańską pracownię zaczęły zapełniać sylwetki narciarzy, muzykujących przodków Łęgowskich, tancerzy, zwierząt, itd. Inspiracje znajdywał wszędzie, dostarczał mu ich świat jak najbardziej realny, ten na wyciągnięcie ręki. W wykreowanych przezeń rzeźbiarskim świecie pojawiają się wspomnienia lat beztroskiej młodości, rzeczywistości rozwijającej się tuż obok niego - rodzina, przyjaciele, muzyka góralska, fascynacje sportowe. Jego oeuvre artystyczny zaskakuje różnorodnością rozwiązań formalnych i tematyki. Odmienność tę dyktuje z pewnością tworzywo, bo drewno podpowiada przy uważnym przysłuchaniu się kompozycję intrygując ciekawym układem słoi, strukturą, kształtem. Spinka z alpaku, mosiądzu - szalenie plastyczna wymaga zaś złotniczej precyzji. Natomiast metaloplastyka - udziału przede wszystkim ogromnego potencjału wyobraźni, by umiejętnie zespolić istniejące już elementy w inną całość pełną wigoru i ruchu.

Wszystkie znaki plastyczne, które artysta wprowadza w ściśle określoną przestrzeń swych prac mają zakodowaną treść, odnoszącą się do konkretnych spraw, które rodowód mają w życiu i wyobraźni artysty. Jest to z pewnością sztuka przedstawiająca, posługująca się zestawem prostych kształtów i znaków czytelnych dla każdego. Aby o tym się przekonać serdecznie zapraszam na wystawę Sercem ryzowane. 25 lat twórczości artystycznej Mieczysława Króla-Łęgowskiego do Galerii Hasiora przy ulicy Jagiellońskiej 25. Ekspozycja czynna jest od 9 XI - 31XII br.