| Soliskowa Przełęcz (Nie okreslony) |
| |
Soliskowa Przełęcz (ok. 2285 m); Solisková štrbina; dawniej
Soliskoscharte, obecnie Mittlere Soliskoscharte; dawniej Szoliszkó-csorba,
obecnie Középső-Szoliszkó-csorba. S. Szeroka, głęboko wcięta przełęcz w
środk. części Soliskowej Grani, między Skrajną Soliskową Turnią a Małym
Soliskiem.
|
|
| Soliskowe Oko (Nie okreslony) |
| |
Soliskowe Oko (ok. 2100 m). S.Maleńki stawek w Furkotnej Dolinie
na małym tarasie między Niżnim a Wyżnim Wielkim Stawem Furkotnym, a powyżej
Soliskowego Stawku i kilkanście m poniżej miejsca, gdzie spod głazów ukazuje się
po raz pierwszy Furkotny Potok. Wymiary S.O.: ok. 15 x 8 m, głęb. ok. 1
m.
|
|
| Soliskowe Turnie (Nie okreslony) |
| |
Soliskowe Turnie; Soliskové veže; Soliskotürme; Szoliszkó-tornyok.
S. Dwie wybitne turnie w pn. części Soliskowej Grani, między Pośrednim
Soliskiem a Soliskową Przełęczą. Pn. turnia to Zadnia Soliskowa Turnia (ok. 2350
m); Zadná Solisková veža; Hinterer Soliskoturm; Hátsó-Szoliszkó-torony. Pd.
turnia: Skrajna Soliskowa Turnia (ok. 2342 m); Predná Solisková veža; Vorderer
Soliskoturm; Elülső-Szoliszkó-torony.Pierwsze wejście na...
|
|
| Soliskowy Stawek (Nie okreslony) |
| |
Soliskowy Stawek (ok. 2080 m); Soliskové pliesko. S. Niewielki
stawek leżący zaraz na pn. od Niżniego Wielkiego Furkotnego Stawu, na tym samym
piętrze Furkotnej Doliny.
|
|
| Solski Ludwik (Nie okreslony) |
| |
Solski Ludwik, właśc. Sosnowski (20 I 1855 Gdów, woj. krak. - 19 XII 1954
Kraków, poch. na Skałce), przyrodni brat » Kazimierza Sosnowskiego. Słynny aktor
i reżyser, występował na scenie od 1876 do 1954.Był częstym bywalcem Zakopanego
od 1885 i odegrał znaczną rolę w jego życiu kulturalnym. Był też wielkim
miłośnikiem Tatr i wycieczek w góry. Z okazji wygranego przez pol. stronę sporu
z Węgrami o Morskie Oko, S. napisał w 1902...
|
|
| Sołtysia Płaśnia (Nie okreslony) |
| |
Sołtysia Płaśnia (ok. 1240-1255 m) lub po prostu Płaśnia, błędnie Hala
Sołtysia Wyżnia. P. Wyżej położona z dwóch rówienek na pn.-wsch. ramieniu
Przedniej Sołtysiej Kopy, powyżej Sołtysich Szałasisk. Niegdyś wchodziła w skład
dawnej Hali Kopy czyli Hali Sołtysie Kopy i stały tu past. budynki.Zapewne do
Sołtysiej Płaśni lub do Sołtysich Szałasisk odnosi się określenie Szałas Wyżni
(Szałas Wysny itp.), wymieniane w aktach z...
|
|
| Sołtysie Kopy (Nie okreslony) |
| |
Sołtysie Kopy, gwarowo po prostu Kopy. P. Trzy regle na pd. od
Wawrzeczkowej Cyrhli, między Jaworzyńskim Żlebem a dolinką Skalnite; od
Waksmundzkiej Polany oddziela je Ostry Wierch. Kolejno od pn. są to: Przednia
Sołtysia Kopa (1334, 1334 m), Średnia Sołtysia Kopa (1362, 1362 m) i Zadnia
Sołtysia Kopa (1420, 1420 m).Na pn.-wsch. ramieniu Przedniej Sołtysiej Kopy
znajdują się dwie rówienki (płaśnie), na których niegdyś stały szałasy:...
|
|
| Sołtysie Kopy, Hala (Nie okreslony) |
| |
Sołtysie Kopy, Hala, lub po prostu Hala Kopy. P. Dawna hala past.,
która obejmowała regle Sołtysie Kopy łącznie z ich stokami, ku zach. po potok w
dolince Skalnite, a ku wsch. po Łężny Potok w Jaworzyńskim Żlebie.Budynki past.
tej hali stały od dawna na dwóch rówienkach na pn.-wsch. ramieniu Przedniej
Sołtysiej Kopy: Sołtysie Szałasiska i Sołtysia Płaśnia. Po II wojnie świat.
postawiono dwa szałasy czy szopy (ściany z desek) na...
|
|
| Sołtysie Szałasiska (Hala - Polana) |
| |
Sołtysie Szałasiska (ok. 1140-1150 m) lub po prostu
Szałasiska, błędnie Hala Sołtysia Niżnia. Z dwóch rówienek (dawniej z budynkami
past.) na pn.-wsch. ramieniu Przedniej Sołtysiej Kopy jest to niżej położona,
poniżej Sołtysiej Płaśni. Obie wchodziły
niegdyś w skład Hali Kopy czyli Hali Sołtysie
Kopy. W nazewnictwie lud. była stosowana jedynie nazwa krótsza: Szałasiska. Zob. też Sołtysie Kopy, Hala.
|
|
| Somora Július (Nie okreslony) |
| |
Somora Július (21 VIII 1917 Vápeník k. Bardiowa). Słow. inż. leśnik
(studia 1936-41 w Brnie, Zagrzebiu i Bratysławie), od 1 IV 1951 pracownik nauk.
TANAPu, w 1953-63 pierwszy kier. jego stacji nauk. (Výskumná stanica Správy
TANAP), w 1957-66 pierwszy red. rocznika nauk. TANAPu ("Sborník Prác o
Tatranskom Národnom Parku", t. 1-9).
Prowadził badania nad drzewami i lasem w Tatrach, m.in. nad górną granicą
lasu i kosodrzewiny oraz nad...
|
|
| sonda lawinowa (Nie okreslony) |
| |
sonda lawinowa. Parometrowy pręt metalowy (w jednym kawałku lub
składający się z kilku części, które można połączyć), służący do poszukiwania
osób zasypanych przez lawinę śnieżną. Sondę lawinową wbija się pionowo w
lawinisko i w razie natrafienia na większy opór wykopuje się łopatami w tym
miejscu jamę, by sprawdzić, czy nie leży tam zasypana osoba.
|
|
| Sonelski Wacław (Nie okreslony) |
| |
Sonelski Wacław (23 II 1947 Bytom). Taternik, alpinista, grotołaz, inż.
elektrotechnik (Politechn. Śląska 1971, dr 1980).Taternictwo (także jaskiniowe)
uprawiał od 1968. Początkowo był członkiem Akad. Klubu Grotołazów w Gliwicach,
potem Klubu Wysokogórskiego tamże. Brał udział w wyprawach alpin. w Himalaje: na
Makalu w 1982 i na Dhaulagiri zimą w 1984-85.Jest redaktorem czasopisma »
"Bularz" od 1982, autorem podręcznika Zasady...
|
|
| sosna reliktowa tatrzańska (Rośliny) |
| |
Szczególna tatrz. forma biologiczna zwykłej sosny
(Pinus silvestris), dotychczas jeszcze niewystarczająco zbadana. Podobna jest do
zwykłej sosny, ale mniejsza, drobniejsza, zwykle o ciemnej (nie czerwonawej)
korze. Jest reliktem z okresu polodowcowego, kiedy rosła obficie w Tatrach,
póki, wraz z ocieplaniem się klimatu, nie wyrugował jej świerk, zajmując cały obszar aż po górną granicę lasu. S.r. pozostała wtedy tylko
na...
|
|
| sosna zwyczajna (Rośliny) |
| |
Zasięg s.z. w Polsce kończy
się pod Nowym Targiem, gdzie przebiega pd. granica tego zasięgu. Co prawda
ostatnio wysunięto przypuszczenie, że i las nowotarski jest, być może,
zbiorowiskiem sosny reliktowej, inni jednak uważają, że jest to sosna typu
Subcarpatica. W samych Tatrach Pol. sosna występuje w formie reliktowej. Duże
sosny, które rosną w Zakopanem przy drodze
do Kuźnic, koło Domu Chałubińskiego, przy Rondzie, przy Drodze pod Reglami...
|
|
| Sosnowski Kazimierz (Nie okreslony) |
| |
Sosnowski Kazimierz (15 IX 1875 Niepołomice - 15 XII 1954 Kraków, poch.
na cment. salwatorskim), przyrodni brat aktora » Ludwika Solskiego. Jeden z
najwybitniejszych działaczy pol. w dziedzinie turystyki i krajoznawstwa, z
zawodu nauczyciel w szkołach średnich (studia: polonistyka na UJ).
Szczególnym zainteresowaniem darzył Beskidy Zach. i wybitnie przyczynił się
swoją działalnością organizacyjną i pisarstwem do rozwoju turystyki pol. w...
|
|
| Sowa (Nie okreslony) |
| |
Sowa (ok. 1050 m). P. Niewielka skałka stercząca na lesistym
zboczu Kościeliskiej Doliny nad zach. brzegiem Kościeliskiego Potoku, nieco na
pn. od Pisanej Polany. Nazwa pochodzi od kształtu górnej części tej
skałki.
|
|
| Sowa Marian Edward (Nie okreslony) |
| |
Sowa Marian Edward (12 XII 1921 Zakopane). Przewodnik tatrz., instruktor
narc., ratownik górski, fotograf tatrz., przodownik GOT i GON.
W czasie II wojny świat. pracował m.in. w hotelu na Kalatówkach, potem w
Krakowie i na Ziemiach Zach. Po wojnie wrócił do Zakopanego w 1948 i szkolił się
na instruktora narc. i przewodnika tatrz.
Pomocnikiem instruktora narc. został w 1949, a instruktorem narc. PZN w 1952.
W 1962 był jednym z...
|
|
| sowy (Zwierzęta) |
| |
Nocne ptaki drapieżne, odznaczające się świetnym
wzrokiem i słuchem. Ogromne oczy o żółtych lub pomarańczowych tęczówkach
otoczone są szczególnie ułożonymi piórkami, tworzącymi tzw. szlarę. Pęczki piór
na głowie u niektórych sów imitujące uszy, nie mają nic wspólnego z uszami,
które stanowią duże szpary po bokach głowy wśród pierza.
S. są b. pożyteczne, żywią się głównie chrząszczami, myszami i nornicami,
połykając je...
|
|
