| Rakuska Czubka, Mała (Nie okreslony) |
| |
Rakuska Czubka, Mała (1560, 1561 m); Malá Svištovka; Kleiner Ratzenberg;
Kis-Morgás. S. Niepokaźny lesisty wierch o wierzchołku porośniętym
kosodrzewiną, na dolnym (pd.-wsch.) końcu Rakuskiej Grani. Od Rakuskiej Czuby
oddziela go Niżnia Rakuska Przełęcz.
|
|
| Rakuska Grań (Nie okreslony) |
| |
Rakuska Grań. S.Grań ciągnąca się od Rakuskiej Przełęczy najpierw
ku pn.-wsch. do wierzchołka Rakuskiej Czuby, a od niego ku pd.-wsch. przez
Niżnią Rakuską Przełęcz do Małej Rakuskiej Czubki. Oddziela środk. partie
Kiezmarskiej Doliny od środk. części Huncowskiej Doliny.
|
|
| Rakuska Przełęcz (Nie okreslony) |
| |
Rakuska Przełęcz (2023, 2018 m); Sedlo pod Svištovkou, Nižné sedlo pod
Svištovkou; Ratzenbergjoch, Ratzenbergsattel; Morgás-hágó. S. Szerokie,
najniżej położone siodło między Małym Kiezmarskim Szczytem a Rakuską Czubą,
bliżej wierzchołka tej ostatniej. Tatrzańska Magistrala (między Kiezmarską
Doliną a Łomnicką Doliną) nie przechodzi przez Rakuską Przełęcz lecz wyżej,
przez » Rakuski Przechód.Wszystkie nazwy Rakuskiej...
|
|
| Rakuska Przełęcz, Niżnia (Nie okreslony) |
| |
Rakuska Przełęcz, Niżnia (ok. 1525 m); Sedlo pod Malou Svištovkou;
Kleiner Ratzenbergsattel; Kis-Morgás-nyereg. S. Przełęcz między Rakuską
Czubą a Małą Rakuską Czubką, blisko wierzchołka tej ostatniej.Przez przełęcz tę
przechodzi znakowana ścieżka tur., która prowadzi do Łomnickiego Stawu w dół -
okrążając Małą Rakuską Czubkę - do stacji Start kolei linowej i dalej w dół do
Tatrz. Łomnicy.
|
|
| Rakuski Przechód (Nie okreslony) |
| |
Rakuski Przechód (ok. 2030 m); Sedlo pod Svištovkou. S. Płytkie
siodło w pd.-zach. grani Rakuskiej Czuby, tuż pod jej wierzchołkiem. Przez
siodło to (a nie przez niżej leżącą Rakuską Przełęcz) przechodzi Tatrzańska
Magistrala.
|
|
| Rakusy (Nie okreslony) |
| |
Rakusy, Rakuzy (704 m); Rakúsy; Rox, Roks; Rókus, Rókusz. S. Wieś
u podnóża Tatr na Spiszu, między Kiezmarkiem a Tatrz. Kotliną.Istniała już w
1288. Przez pewien czas należała do Kiezmarku i była zasiedlona przez Niemców,
ale już przed I wojną świat. osiadły tu również rodziny pol. z Zamagurza
Spiskiego.
Po II wojnie świat., po wysiedleniu Niemców, przybyli osadnicy z okolicznych
wsi oraz ze Zdziaru, Lendaku i Polski....
|
|
| ramię (Nie okreslony) |
| |
ramię. W terminologii tur. i tatern. ma kilka znaczeń: 1. boczna grań lub
grzbiet szczytu; 2. odgałęzienie doliny, żlebu itp.; 3. drugorzędne wzniesienie
w grani szczytu (np. Ramię Krywania); 4. przełęcz lub siodło (np. Ramię
Lodowego, Ramię Łomnickie). Ostatnie znaczenie (przełęcz, siodło) jest jednak
niewłaściwe i wywodzi się z poprzedniego.
|
|
| Rapf Feliks (Nie okreslony) |
| |
Rapf Feliks (11 I 1891 Tarnów - 7 III 1972 Nowy Sącz). Pedagog, taternik,
działacz tur. i społeczny. Jako nauczyciel matematyki i fizyki uczył w 1922-52 w
szkołach średnich w Nowym Sączu, w czasie II wojny świat. w tajnym
szkolnictwie.W Tatrach uprawiał turystykę i taternictwo od 1905 do 1955. Od 1908
był członkiem Tow. Tatrz. i Sekcji Tur. TT. Miał duże zasługi w rozwoju
turystyki w Beskidzie Sądeckim i Pieninach, a także turystyki z Nowego...
|
|
| Raptawicka Grań (Nie okreslony) |
| |
Raptawicka Grań. P. Długa grań biegnąca od wierzchołka
Kominiarskiego Wierchu zasadniczo ku wsch., aż po Raptawicką Turnię. Od
Żeleźniakowego Wierchu oddziela ją szerokie Raptawickie Siodło (ok.
1515).
|
|
| Raptawicka Jaskinia (Nie okreslony) |
| |
Raptawicka Jaskinia (1151 m). P. Najwyżej położona z trzech Jaskiń
Pawlikowskiego u stóp Raptawickiej Turni w Kościeliskiej Dolinie (ok. 120 m nad
jej dnem), naprzeciw Pisanej Skały. Dojście znakowaną ścieżką ułatwiają
łańcuchy. Zejście od wylotu jaskini do jej wstępnej komory stalową drabinką (ok.
4 m). Dług. korytarzy ok. 150 m. Deniwelacja ok. 15 m. Jaskinię pierwszy opisał
Jan Gwalbert Pawlikowski w 1887.
|
|
| Raptawicka Turnia (Nie okreslony) |
| |
Raptawicka Turnia lub Raptawica (ok. 1250 m).
P. Ostatnia ku wschodowi wybitna turnia w Raptawickiej Grani, tj. dolnej
części wsch. grani Kominiarskiego Wierchu. Opada urwistymi ścianami skalnymi ku
Kościeliskiej Dolinie, mn.w. naprzeciw Pisanej Skały.Na wierzchołku R.T. był
Stanisław K. Zaremba z towarzyszami w 1933.
Ścianami tej turni prowadzi ponad 20 dróg tatern. o dużych trudnościach
(pierwsze wejście w...
|
|
| Raptawicki Mur (Nie okreslony) |
| |
Raptawicki Mur. S. Wysokie (do 160 m wysokości)
urwisko skalne, którym Raptawicka Grań opada ku pd. Przecięte jest trawiastym
zachodem (Raptawicka Drabina). Poprzez to urwisko prowadzi ponad 50 dróg tatern.
o wielkich trudnościach. Klasyczne przejście w 1981 Szarego Zacięcia (VII+)
otworzyło nową generację dróg klasycznych w Tatrach Polskich. Przebyta tu w 1987
droga Hematytówka (IX-) była przez kilka lat...
|
|
| Rašo Ján (Nie okreslony) |
| |
Rašo Ján, pierwotnie Rášo (22 VI 1913 Pudmerice, obecnie Budmerice,
między Modrą a Tyrnawą - 26 IX 1944 w Tatrach pod Krywaniem, poch. nad
Szczyrbskim Jeziorem). Słow. powstaniec i partyzant w czasie II wojny
światowej.
Był kierownikiem oddziału słowackiej straży granicznej przy Szczyrbskim
Jeziorze do 28 VIII 1944, kiedy wraz ze swym oddziałem przystąpił do Słow.
Powstania Nar. (SNP), a następnie do oddziału partyzanckiego "Vysoké...
|
|
| ratownictwo (Nie okreslony) |
| |
ratownictwo. Górskie r. polega na niesieniu pomocy osobom, które w górach
uległy wypadkowi, zachorowały, zabłądziły lub dostały się w miejsce, skąd o
własnych siłach nie potrafią się wydostać. Ratownicy górscy różnież znoszą z gór
zabitych lub zmarłych, zwł. z miejsc trudno dostępnych.
W Tatrach do 1909 wszelkie akcje ratunkowe organizowali doraźnie turyści,
taternicy i przewodnicy, czasem przedstawiciele towarzystw tur. (TT i...
|
|
| Ratusz (Nie okreslony) |
| |
Ratusz ( 1296 m). P. Niższa z dwóch turni sterczących na pd.-wsch.
od Pisanej Polany, a na pn. od dolnej części Krakowa w Kościeliskiej
Dolinie.
|
|
| Ratuszowe Źródło (Nie okreslony) |
| |
Ratuszowe Źródło (ok. 1870 m), dawniej też Ratusz (łącznie z Małołąckim
Ratuszem). P. Źródło na pn.-wsch. stoku Czerwonego Grzbietu (w pn.-zach.
grani Małołączniaka), naprzeciw i nieco wyżej od wierzchołka Wielkiej Turni
(1847 m). Woda z R.Ź. spływa do znajdującego się zaraz poniżej niego otworu »
Małołąckiego Ratusza.
|
|
| Rautenstrauchowa Łucja (Nie okreslony) |
| |
Rautenstrauchowa Łucja, z Giedroyciów (22 VI 1798 Bobcin k. Kowna - 3 V
1886 Puławy, poch. w Warszawie na Powązkach). Literatka, autorka powieści i
wspomnień o podróżach po Europie.
Tatr dotyczą t. 1 i 2 jej książki Miasta, góry i doliny (Poz. 1844, t.
1-5); znajduje się tu ciekawy i lekko zbeletryzowany opis podróży autorki do
Pienin (Szczawnica) i w Tatry (Morskie Oko, Czarny Staw, Zakopane, Kościeliska
Dolina) w 1839. Część...
|
|
