| Międzyścienny Potok (Nie okreslony) |
| |
Międzyścienny Potok; Medzistenný potok. S.Prawoboczny dopływ
Jaworowego Potoku, do którego wpada zaraz poniżej Jaworzyny Spiskiej. Płynie z
Międzyściennej Doliny.
|
|
| Mięguszowce (Nie okreslony) |
| |
Mięguszowce (810 m); Mengusovce, dawniej Mengušovce; Mengsdorf;
Menguszfalva.S. Wieś na Spiszu, na pn. od Łuczywny, a na pd.-wsch. od
wylotu Mięguszowieckiej Doliny. Mieszk. 393 w 1940, 1122 w 1980.Wieś powstała w
XIII w. i należała do batyżowieckiego państwa. W granicach katastralnych M.
znajdowała się dawniej Mięguszowiecka Dolina.
|
|
| Mięguszowiecka Dolina (Nie okreslony) |
| |
Mięguszowiecka Dolina; Mengusovská dolina; Mengsdorfer Tal;
Menguszfalvi-völgy. S.Jedna z największych i najciekawszych dolin walnych
po pd. stronie Tatr Wys., podchodząca do stóp Mięguszowieckich Szczytów, Rysów i
Wysokiej. Zach. bok doliny tworzą Baszty, Szatan i Koprowy Wierch.
W dolinie znajduje się szereg jezior: Popradzki Staw, Hińczowe Stawy, Żabie
Stawy Mięguszowieckie i in. W dolnej części doliny powstaje rz. Poprad. Dolina...
|
|
| Mięguszowiecka Przełęcz (Nie okreslony) |
| |
Mięguszowiecka Przełęcz (2307, 2307 m) lub Mięguszowiecka Przełęcz pod
Chłopkiem, także po prostu Przełęcz pod Chłopkiem; Mengusovské sedlo;
Wildererjoch; Vadorzó-hágó. PS. Szeroka przełęcz między Pośrednim
Mięguszowieckim Szczytem a Czarnym Mięguszowieckim Szczytem.
Przejście przez M.P. - przez długi czas uchodzące za trudne i zwane
Kłusowniczą Ścieżką - stanowi krótkie i dogodne połączenie Morskiego Oka i w...
|
|
| Mięguszowiecka Przełęcz, Wyżnia (Nie okreslony) |
| |
Mięguszowiecka Przełęcz, Wyżnia (ok. 2330 m); Vyšné Mengusovské sedlo;
Chałubiński Scharte; Chałubiński-csorba. PS. Wąska, głęboko wcięta
przełęcz między Mięguszowieckim Szczytem a Pośrednim Mięguszowieckim
Szczytem.
|
|
| Mięguszowiecki Bańdzioch (Nie okreslony) |
| |
Mięguszowiecki Bańdzioch (ok. 1700-2040 m) lub po prostu Bańdzioch, także
Mięguszowiecki Kocioł. P. Wielki kocioł zawieszony wysoko ponad Morskim
Okiem, na pd.-zach. od niego, u stóp urwisk trzech Mięguszowieckich Szczytów.
Opada stromym progiem w kierunku pd. brzegu Morskiego Oka. Skrajem M.B.
przebiega ścieżka wiodąca od Czarnego Stawu na Mięguszowiecką Przełęcz.Bańdzioch
to nazwa lud. (past.); w gwarze podh. bańdzioch
|
|
| Mięguszowiecki Potok (Nie okreslony) |
| |
Mięguszowiecki Potok. S. Powstaje w środk. części Mięguszowieckiej
Doliny na wysokości ok. 1545 m ze spływu Żabiego Potoku z Hińczowym Potokiem. W
dolnej części tej doliny spływ M.P. z płynącym z Popradzkiego Stawu potokiem
Krupa daje początek rzece Poprad na wysokości ok. 1300 m.W literaturze słow.,
węg. i niem. zwykle uważa się M.P. za dolny bieg Hińczowego Potoku i nadaje mu
się nazwę tego ostatniego.
|
|
| Mięguszowiecki Szczyt (Szczyty) |
| |
Mięguszowiecki Szczyt (2438, 2425, 2438 m), czasem też Wielki (lub Hruby)
Mięguszowiecki Szczyt; Velký Mengusovský štít; Grosse Mengsdorfer Spitze;
Nagy-Menguszfalvi-csúcs. PS.Najwyższy z Mięguszowieckich Szczytów, a drugi co do
wysokości szczyt Polski. Wznosi się między Hińczową Przełęczą a Wyżnią
Mięguszowiecką Przełęczą. Najbardziej imponująco przedstawia się od strony
Morskiego Oka, ponad które wznosi się na przeszło...
|
|
| Mięguszowiecki Szczyt, Czarny (Nie okreslony) |
| |
Mięguszowiecki Szczyt, Czarny (2404, 2398, 2410 m), dawniej też
Mięguszowiecki Szczyt nad Czarnym (tzn. nad Czarnym Stawem); Východný
Mengusovský štít; Östliche Mengsdorfer Spitze; Keleti-Menguszfalvi-csúcs.
PS.Między Mięguszowiecką Przełęczą pod Chłopkiem a Czarnostawiańską
Przełęczą. Pierwsze znane wejście: Antonina Englischowa i Karol Englisch z
przew. Johannem Hunsdorferem sen. w 1903, ale pol. turyści z zakop.
przewodnikami...
|
|
| Mięguszowiecki Szczyt, Pośredni (Nie okreslony) |
| |
Mięguszowiecki Szczyt, Pośredni (2393, 2393 m), dawniej Środkowy
Mięguszowiecki Szczyt; Prostredný Mengusovský štít; Mittlere Mengsdorfer Spitze;
Középső-Menguszfalvi-csúcs. PS. Między Mięguszowieckim Szczytem a Czarnym
Mięguszowieckim Szczytem (od tego ostatniego oddziela go Mięguszowiecka Przełęcz
pod Chłopkiem).Pierwsze wejście: Włodzimierz Boldireff i Stanisław Porębski w
1903. Zimą: Valter Delmár i Gyula Komarnicki w...
|
|
| Mięguszowiecki Śnieżnik (Nie okreslony) |
| |
Mięguszowiecki Śnieżnik (ok. 1980-2030 m).P. Największy i
najtrwalszy » śnieżnik w Tatrach Pol., w górnej części Mięguszowieckiego
Bańdziocha, u stóp urwisk Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem.M.Ś. ma
kształt trójkątny, wymiary z roku na rok zmienne, w 1982: szer. u góry (przy
ścianie skalnej) 136 m, dług. (w linii spadku) 94 m, pow. 0,64 ha. Pod M.Ś.
znajduje się wytopiony tunel (w różnych latach dług. 66-94 m),...
|
|
| Miętus (Nie okreslony) |
| |
Miętus. Nazwisko góralskie notowane na Podhalu jako Mientus i Miętus od
1608, najwcześniej w Czarnym Dunajcu, a potem także w sąsiednich wsiach i
dalszych, m.in. w Miętustwie (przy wsi Ciche), gdzie Miętusowie byli sołtysami w
XVIII w. (i wcześniej?) i posiadaczami Miętusiej Hali w
Tatrach.
|
|
| Miętusi Mur (Nie okreslony) |
| |
Miętusi Mur. P. Półkolisty, długi i wysoki mur skalny otaczający
Wielką Świstówkę w Miętusiej Dolinie., ograniczony z lewej strony Kobylarzowym
Żlebem, a z prawej Małą Świstówką.M.M. składa się (kolejno od lewej strony) z
nast. urwisk skalnych, opisanych osobno: Litworowy Ratusz, Litworowe Spady
(Litworowy Próg), Mułowy Ratusz, Mułowe Spady (Mułowy Próg), Miętusia Kazalnica,
Twarde Spady, Twarda Ściana, Turnie nad Dziurawem (te...
|
|
| Miętusi Potok (Nie okreslony) |
| |
Miętusi Potok (ok. 1145-930 m). P. Jeden z gł. prawobocznych
dopływów Kościeliskiego Potoku, płynący Miętusią Doliną. Przy wyższym stanie
wody powstaje w » Miętusim Wywierzysku (ok. 1145 m) na Wyżniej Miętusiej Równi,
a przy niższym dopiero ze źródeł na Niżniej Miętusiej Równi (ok. 1050 m), gdyż w
suchej porze wypływ z Miętusiego Wywierzyska albo całkiem ustaje, albo wsiąka w
podłoże już na Wyżniej Miętusiej Równi.M.P....
|
|
| Miętusi Przysłop (Nie okreslony) |
| |
Miętusi Przysłop (1187, 1189 m). P. Szerokie siodło między Hrubym
Reglem a Skoruśniakiem. Przez M.P. przechodzi Ścieżka nad Reglami, z Doliny
Małej Łąki do Miętusiej Doliny. Z samego siodła odchodzą też ścieżki na
Jaworzynkę Miętusią i przez Kobylarz na Czerwone Wierchy.Tuż poniżej M.P. po
stronie Miętusiej Doliny stał niegdyś szałas past., a nieco dalej małe
schronisko tur., prowadzone przez wiele lat po II wojnie świat. przez...
|
|
| Miętusia Dolina (Nie okreslony) |
| |
Miętusia Dolina. P. Duża dolina stanowiąca odnogę Kościeliskiej
Doliny, od której odgałęzia się zaraz powyżej Wyżniej Miętusiej Kiry. Biegnie w
górę zrazu na wsch., a potem na pd., pod Czerwone Wierchy, w które wcina się
swymi końcowymi, wysoko zawieszonymi odnogami, Mułową Doliną i Litworową Doliną.
Obie opadają b. stromymi i wysokimi progami skalnymi do kotła Wielka Świstówka
na dnie gł. gałęzi M.D.Poniżej tego kotła dno...
|
|
| Miętusia Hala (Nie okreslony) |
| |
Miętusia Hala. P. Dawna hala past. obejmująca niegdyś Miętusią
Dolinę z jej stokami (bez Litworowej Doliny i Mułowej Doliny), a pierwotnie
również dolną część Kościeliskiej Doliny z Wyżnią Miętusią Kirą i Niżnią
Miętusią Kirą.Szałasy i szopy past. stały w Miętusiej Dolinie w różnym czasie w
następujących miejscach: Zahradziska, Niżnia i Wyżnia Miętusia Rówień, Miętusi
Przysłop, Ogon (w jego dolnej części),...
|
|
| Miętusia Jaskinia (Nie okreslony) |
| |
Miętusia Jaskinia (1273 m). P. Otwór w Miętusiej Dolinie na zach.
brzegu Wantul, na wsch. od wylotu Małej Świstówki, poniżej stoku Dziurawe i
Piwnicy Miętusiej. Większą część jaskini można zwiedzić tylko w zimie, gdy opada
w niej poziom wody w syfonach. Przejście jest b. trudne i wymaga specjalnego
ekwipunku, także do nurkowania w syfonach.
Według stanu badań z końca 1993 jest to w Tatrach i w Polsce trzecia co do
długości...
|
|
| Miętusia Jaskinia, Wyżnia (Nie okreslony) |
| |
Miętusia Jaskinia, Wyżnia (1393 m). P. Dawniej również Jaskinia w
Małej Świstówce. W Miętusiej Dolinie, w zach. stoku dolnej części Małej
Świstówki. Wg stanu badań z końca 1998: dług. korytarzy ok. 900 m, deniwelacja
142 m (-108, +34).
Otwór i wstępna salka zostały poznane przez Stefana Zwolińskiego w latach
1930. W 1949 Wacław Szymczakowski, po odgruzowaniu przełazu, wyeksplorował cały
główny ciąg jaskini. W1950...
|
|
| Miętusia Kazalnica (Nie okreslony) |
| |
Miętusia Kazalnica (1805 m). P. Opada ona swą pn.-wsch. ścianą
(320 m wysoką) do pd.-zach. kąta Wielkiej Świstówki w Miętusiej Dolinie,
bezpośrednio na prawo od Mułowych Spadów, tj. progu Mułowej Doliny. Wierzchołek
M.K. to po prostu najdalej ku wsch. wysunięty róg Szerokiego Upłaziańskiego, ok.
500 m na wsch. od Chudej Turni.Pn.-wsch. ścianą wiedzie kilka dróg tatern. o
wielkich trudnościach; pierwsze wejście: Leszek Nowiński i...
|
|
| Miętusia Piwnica (Nie okreslony) |
| |
Miętusia Piwnica (1392 m). P. Jaskinia w dolnym pn.-zach. rogu
Dziurawego w Miętusiej Dolinie, blisko wylotu Małej Świstówki. Otwór zwrócony ku
pn.-wsch., na dość stromym stoku wśród typowych żłobków krasowych. Długość
jaskini 196 m, deniwelacja 16,3 m ( -6,1, +10,2).
W głębi zimują nietoperze.M.P. była od dawna znana pasterzom, zbieraczom
mleka wapiennego i poszukiwaczom skarbów (na ścianie przy otworze napisy, w
głębi...
|
|
| Miętusia Rówień, Niżnia (Nie okreslony) |
| |
Miętusia Rówień, Niżnia (ok. 1100-1120 m) lub krótko Niżnia Rówień.
P. Rozległa polana na dnie Miętusiej Doliny, ciągnąca się w górę od
miejsca, gdzie dolina zakręca poniżej Miętusiego Przysłopu.
|
|
| Miętusia Rówień, Wyżnia (Nie okreslony) |
| |
Miętusia Rówień, Wyżnia (ok. 1140-1200 m) lub po prostu Wyżnia Rówień.
P. Obszerna, bezleśna rówień na dnie górnej części Miętusiej Doliny,
bezpośrednio poniżej Wantul. Od Niżniej Miętusiej Równi oddziela ją kawałek
rzadkiego lasu. Na W.M.R. stał niegdyś szałas, na zach. stoku.
|
|
| Miętusie Wywierzysko (Nie okreslony) |
| |
Miętusie Wywierzysko (ok. 1145 m). P. Wywierzysko (głęb. 1,0 m) na
Wyżniej Miętusiej Równi w Miętusiej Dolinie, nieco poniżej dolnego końca Wantul.
Wydajność do kilkudziesięciu litrów wody na sek., ale funkcjonuje tylko
okresowo, a zanika w suchej jesieni i w zimie. M.W. daje początek » Miętusiemu
Potokowi.
|
|
| Miętustwo (Nie okreslony) |
| |
Miętustwo (686 m). P. Wioska na Podhalu, obecnie dolna (pn.) część
wsi Ciche, na pd.-zach. od wsi Stare Bystre, a na pd.-wsch. od wsi Czarny
Dunajec. Z M. pochodziło wielu tatrz. baców i juhasów.Nazwa M. wywodzi się od
nazwiska » Miętus jego dawnych osadników i sołtysów.
|
|
| Mihulcza Czuba (Nie okreslony) |
| |
Mihulcza Czuba (1203 m), błędnie Siodło lub Mihulcze; Sedlo, Mihulčie.
S. Niewybitne wzniesienie (właściwie tylko zwornikowe załamanie grzbietu
ku dołowi) na wsch. końcu polany tworzącej » Mihulcze Siodło.
|
|
| Mihulcza Dolina (Nie okreslony) |
| |
Mihulcza Dolina; Mihulčia dolina. S. Zaczyna się nieco na pd. od
Orawic i biegnie w górę ku zach. pod przełęcz Borek. Odgranicza Tatry Zach.
(grupę Osobitej) od znajdujących się na pn. od nich Skoruszyńskich
Wierchów.
|
|
| Mihulcze (Nie okreslony) |
| |
Mihulcze, gen. Mihulcza (ok. 840-1200 m); Mihulčie. S.Część pn.
stoków Osobitej, nad Mihulczym Potokiem.
|
|
| Mihulcze Siodło (Nie okreslony) |
| |
Mihulcze Siodło (ok. 1200 m) albo po prostu Mihulcze lub Siodło, także
Polana Siodło; Sedlo, Mihulčie. S. Rodzaj prawie poziomej polany na
jednym z bocznych grzbietów masywu Osobitej, w miejscu gdzie opadając od górnej
(pd.) części Rzędowych Skał ku pn.-wsch., a potem ku wsch., grzbiet ten na dużym
odcinku jest mn. w. poziomy i szeroki i tworzy ową polanę.Przy jej wsch. końcu
jest niepozorne wzniesienie, » Mihulcza Czuba (1203 m),...
|
|
| Mihulczy Potok (Nie okreslony) |
| |
Mihulczy Potok; Mihulčie. S. Płynie spod przełęczy Borek ku
wschodowi Mihulczą Doliną, po czym powyżej Orawic uchodzi od lw. strony do
Bobrowieckiego Potoku.
|
|
