|
Człowieku ... puchu marny...  |
|
Idąc samotnie granią,
szukam spokoju i ciszy,
ciekawy co jest za nią
i czy mnie ktoś usłyszy.
Dookoła pusto i biało,
wiaterek lekko dmucha,
wokoło żywego ducha...
...że też mi się chciało.
|
|
Re: Człowieku ... puchu marny...  |
|
...Jak romantycznie się zrobiło... Ależ Ty tę zimę umiłowałeś...
Prawda... Marność nad marnościami...
|
|
Re: Człowieku ... puchu marny...  |
rolf
19:21 Sb, 25 Maj 2013 |
 |
|
,,.......a Góry nade mną jak niebo, a niebo nade mną jak....."
|
|
Re: Człowieku ... puchu marny...  |
|
.....góry. 
...a zmęczonym wędrownikom, odpocząć pozwolą muzyką....
|
|