Sobkowa Grań (Nie okreslony) |
|
Sobkowa Grań; Suchý hrebeň. S. Boczna zach. grań Lodowego Szczytu,
odchodząca od samego jego wierzchołka i odgraniczająca Suchą Dolinę Jaworową od
Sobkowego Żlebu. Górnym fragmentem S.G. prowadzi najłatwiejsza, dawno znana
droga z Jaworowej Doliny przez Sobkowy Żleb na Lodowy Szczyt. Niżej w S.G.
wznoszą się Sobkowe Turnie, trudniejsze do przejścia.Nazwa Sobkowej Grani i
Sobkowych Turni pochodzi od » Sobkowej Uboczy. Nazwa słow....
|
|
Sobkowa Ubocz (Nie okreslony) |
|
Sobkowa Ubocz. S. Rozległe, trawiasto-piarżyste zbocze z kępami
kosówki, po orogr. pr. (wsch.) stronie Jaworowej Doliny, między dolnymi wylotami
Sobkowego Żlebu i Suchej Doliny Jaworowej.Nazwa Sobkowej Uboczy pochodzi od
imienia Sobek (zdrobnienie od imienia Sebastian) jakiegoś jurgowskiego pasterza
czy myśliwego.
|
|
Sobkowe Oko (Nie okreslony) |
|
Sobkowe Oko (ok. 1570 m). S. Niewielki okresowy stawek w Jaworowej
Dolinie, nieco na pd.-wsch. od ujścia Żabiego Potoku do Jaworowego Potoku. Z
S.O. wypływa krótki strumyk, który wpada do Jaworowego Potoku naprzeciw ujścia
Żabiego Potoku.Nazwa Sobkowego Oka pochodzi od » Sobkowej
Uboczy.
|
|
Sobkowy Żleb (Nie okreslony) |
|
Sobkowy Żleb. S. Olbrzymie koryto skalne werżnięte głęboko w masyw
Lodowego Szczytu i spadające spod jego wierzchołka ku pd.-zach., w kierunku
Żabiego Stawu Jaworowego. Sobkowym Żlebem prowadzi najłatwiejsza droga z
Jaworowej Doliny na Lodowy Szczyt.Nazwa S.Ż. pochodzi od » Sobkowej
Uboczy.
|
|
Sobolewski Marek (Nie okreslony) |
|
Sobolewski Marek (27 IV 1925 Kraków - 7 V 1983 tamże). Historyk prawa i
politolog, od 1971 prof. nadzw. UJ, turysta, taternik, narciarz, działacz PTTK.
W czasie okupacji działał w Krakowie w konspiracji (Szare Szeregi), potem
walczył w AK.Wspinaczki rozpoczął w 1943 z Pokutnikami, od 1945 bywał w Tatrach
(m.in. z Adamem Dobrowolskim) i w tymże roku został członkiem-uczestnikiem Klubu
Wysokogórskiego PTT. Napisał artykuł związany z ideologią...
|
|
Sobota Spiska (Nie okreslony) |
|
Sobota Spiska (675 m); Spišská Sobota; Georgenberg; Szepes-Szombat,
Szepes-Szombathely; łac. Mons Sancti Georgii. S. Miasteczko na Spiszu,
bezpośrednio na pn. od miasta Poprad, do którego zostało włączone w
1945.Powstało pod koniec XII w.; po tatarskim najeździe dosiedliła się ludność
niem., potem częściowo wysiedlona w 1945. S.S. w 1412-1769 była jednym z 16
miast spiskich zastawionych Polsce. Mieszk. 2506 w 1940. Rezerwat miejski od...
|
|
Soczyński Karol Teodor (Nie okreslony) |
|
Soczyński Karol Teodor (1781 Kraków - 12 III 1862 tamże). Lekarz (Uniw.
Krak., dr med. 1808), prof. Uniw. Krak. 1815-33, senator Wolnego Miasta Krakowa.
Zajmował się też historią sztuki.
Badał źródła mineralne w Karpatach i na Podkarpaciu, m.in. na Spiszu, także w
Smokowcu i Szczawnicy ok. 1825. Zwiedzał Tatry i Podtatrze w 1823 i 1825. Już w
1823 był przy Morskim Oku i Pięciu Stawach Pol., w Zakopanem i Kościeliskiej
Dolinie, a 24 VIII...
|
|
Sokola Przełączka (Nie okreslony) |
|
Sokola Przełączka; Sokolia štrbina; Petrikscharte; Petrik-csorba.
S. Między Spągą a Sokolą Turnią. Ma dwa siodła; Niżnia Sokola Przełączka
(bliżej Spągi) i Wyżnia Sokola Przełączka (bliżej Sokolej
Turni).
|
|
Sokola Turnia (Nie okreslony) |
|
Sokola Turnia; Sokolia veža; Petrikspitze; Petrik-csúcs. S.
Rozłożysta turnia między Spągą a Drobną Turnią, nad Strzeleckimi Polami w
Staroleśnej Dolinie. Pierwsze wejście: Gyula Dőri w 1900.Nazwą niem. i węg.
został upamiętniony » Lajos Petrik.
|
|
Sokoli Żleb (Nie okreslony) |
|
Sokoli Żleb. S. Długi żleb zbiegający spod Babkowej Przehyby (1505
m) ku pd.-wsch., między skałami Mnich (1460 m) i Sokół (1313 m) na wsch. stokach
Babek (1566 m). Sokolim Żlebem płynie Sokoli Potok (słow. Hrtan), który wpada do
Jałowieckiego Potoku jako jego pr. dopływ, tuż powyżej wylotu Jałowieckiej
Doliny.
|
|
Sokołowscy (Nie okreslony) |
|
Sokołowscy. Rodzina przez kilka pokoleń związana blisko z Zakopanem i
Tatrami. Związki te zaczęły się od Stanisława Sokołowskiego sen. (1865-1942),
który ożenił się z góralką zakop. Agnieszką Walczak (1866-1951), a w 1900-02
postawił w Zakopanem dom "Ornak", w którym dużo przebywał on sam i jego dzieci:
Marian (1894-1939), Adam (1898-1984), Stanisław jun. (1900-1990), Witold
(1902-1989), Jan (1904-1953) i Zofia (ur. 1909).
Wszyscy...
|
|
Sokołowska-Kulczycka Alicja (Nie okreslony) |
|
Sokołowska-Kulczycka Alicja (8 I 1936 Kraków), córka » Adama
Sokołowskiego. Botaniczka (UJ 1958, dr 1964). Pracowała w zakresie embriologii
roślin, cytogenetyki itp. przy Katedrze Anatomii i Cytologii Roślin UJ
(1958-64), w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin (1965-67), a w 1967
została adiunktem w WSP w Krakowie.
Jest autorką szeregu prac dotyczących roślin ze stanowisk tatrz.: Apomixis
in Leontopodium alpinum Cass. ("Acta...
|
|
Sokołowski Adam (Nie okreslony) |
|
Sokołowski Adam (12 IX 1898 Zakopane - 1 II 1984 Kraków), syn »
Stanisława Sokołowskiego sen. Lekarz (UJ 1926, dr, w 1947 doc.), taternik,
alpinista, działacz ochrony przyrody. W 1948-60 był zastępcą kierownika oddziału
Instytutu Reumatologicznego w Krakowie, od 1960 dyrektorem tegoż, w 1956 został
profesorem nadzw.
W 1917-18 służył w armii austr. na froncie w Albanii, w 1918 uczestniczył w
obronie Lwowa, był w Wojsku Polskim do...
|
|
Sokołowski Jan Seweryn (Nie okreslony) |
|
Sokołowski Jan Seweryn (28 VIII 1904 Lwów - 2 XII 1953 Warszawa, poch. na
starym cment. w Zakopanem), syn » Stanisława Sokołowskiego sen. Malarz (ASP w
Krakowie 1923-28), prof. ASP w Warszawie od 1946, taternik.
Do gimnazjum chodził w Zakopanem (matura 1924) i wtedy zaczął uprawiać
taternictwo, w początkach okresu międzywojennego. Dokonał jednego z pierwszych
powtórzeń przejścia pn. ściany Koziego Wierchu oraz I zim. przejścia Orlich...
|
|
Sokołowski Marian (Nie okreslony) |
|
Sokołowski Marian (22 II 1894 Wiedeń - 18 I 1939 Warszawa, poch. na
starym cment. w Zakopanem), syn » Stanisława Sokołowskiego sen. Botanik i leśnik
(UJ, dr 1924), od 1934 prof. SGGW w Warszawie, taternik i alpinista, działacz
ochrony przyrody. Specjalizował się w fitogeografii, fitosocjologii i hodowli
lasu.
W czasie I wojny świat. walczył w Legionach Polskich, potem w Wojsku Polskim
do 1921.W latach 1920. uczestniczył w pionierskiej pracy...
|
|
Sokołowski Stanisław jun. (Nie okreslony) |
|
Sokołowski Stanisław jun.(14 VIII 1900 Zakopane - 3 IV 1990 Warszawa,
poch. w Zakopanem na starym cment.), syn » Stanisława Sokołowskiego sen. Geolog
(studia na UJ i AG), prof. Instytutu Geol. w Warszawie, w młodych latach
taternik. W 1918 i 1920 jako ochotnik w Wojsku Polskim, uczestnik kampanii
wrześniowej w 1939.
Jako geolog był jednym z najwybitniejszych znawców Tatr i Karpat fliszowych.
Jest autorem licznych prac geol., również z Tatr i...
|
|
Sokołowski Stanisław sen. (Nie okreslony) |
|
Sokołowski Stanisław sen.(19 X 1865 Młoszowa k. Krzeszowic - 31 VIII 1942
Zakopane, poch. na starym cment.). Wybitny leśnik praktyk i naukowiec (studia w
Wiedniu 1893-96), doskonały znawca zagadnień leśnych w Tatrach, bojownik o
ochronę lasów tatrz. i o utworzenie Tatrz. Parku Nar., prof. Wyższej Szkoły
Lasowej we Lwowie 1904-19, red. "Sylwana" 1905-19, prof. UJ 1919-35, czł. PAU
1931. Był nauk. doradcą majątków leśnych PAU i Fundacji...
|
|
Sokołowski Witold (Nie okreslony) |
|
Sokołowski Witold, właśc. Gwidon Witold (12 IX 1902 Zakopane - 15 VIII
1989 w Australii), syn »Stanisława Sokołowskiego sen. Taternik.
Do gimnazjum chodził w Zakopanem (matura w 1923), potem na UJ studiował
filozofię ścisłą, ale studiów nie ukończył i został urzędnikiem Pocztowej Kasy
Oszczędności w Krakowie.
Po Tatrach chodził dużo turystycznie, ale także na wspinaczki co najmniej od
1923, z różnymi osobami, przechodząc...
|
|
Sokołowszczyzna (Nie okreslony) |
|
Sokołowszczyzna. Grupa taterników krak., skupiona wokół Mariana
Sokołowskiego: Adam Sokołowski, Karol Wallisch, Jan K. Dorawski i in. Jako grupa
byli najbardziej czynni w 1921-26. W 1924 byli współzałożycielami krakowskiej
STAZS, w której należeli potem do najaktywniejszych działaczy. Stąd lata 1921-26
w pol. taternictwie nazywa się nieraz okresem Sokołowszczyzny lub po prostu
Sokołowszczyzną.
|
|
Sokół Jakubowiański (Nie okreslony) |
|
Sokół Jakubowiański (ok. 940-970 m), lub po prostu Sokół; Sokol.
S. Rozległa polana 3,5 km na pn.-wsch. od lipt. wsi Jakubowiany, u pd.
podnóża Tatr Zach., na zach. od wylotu Wąskiej Doliny, a na wsch. od ujścia
Tarnowieckiej Doliny (ściślej: między wylotami Kamiennego Żlebu i Kobylego
Żlebu). Stały tu od dawna szałasy i wypasano owce. Górnym (pn.) brzegiem tej
polany przechodzi znakowany szlak tur. zwany » Drogą nad
Łąkami.
|
|
Sokół Jałowiecki (Nie okreslony) |
|
Sokół Jałowiecki (1320, 1313 m) lub po prostu Sokół; Sokol. S. Pas
skał na pd.-wsch. stokach Babek (1566 m), po orogr. pr. stronie Sokolego Żlebu.
Ścisły rezerwat.
|
|
solisko (Nie okreslony) |
|
solisko i solnisko. Są to terminy, które znaczą
to samo: miejsce, gdzie wykłada się sól (zasadniczo w bryłach) dla bydła, owiec
czy zwierzyny, do lizania. Oba te terminy spotyka się w nazwach geogr.: Solisko
i Solnisko. Częstsze jest Solisko, które występuje na dużym obszarze Karpat
Zach. w gwarach polskich, słowackich i ruskiej (łemkowskiej). Rzadsze Solnisko
pojawia się w nazwach geogr. na Podhalu, gdzie również...
|
|
Solisko, Furkotne (Nie okreslony) |
|
Solisko, Furkotne (ok. 2320 m); Furkotské Solisko; Döllerturm;
Döller-torony. S. Drugorzędny szczyt w pd. części Soliskowej Grani,
uważany dawniej za niższy wierzchołek Małego Soliska, a obecnie za samodzielny
szczyt. Małe Solisko jest oddzielone Wysoką Ławką od Furkotnego Soliska.Pierwsze
wejście na F.S.: Günter O. Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt w 1906. Zimą: Julius A.
Hefty i Lajos Rokfalusy w 1913.
|
|
Solisko, Małe (Nie okreslony) |
|
Solisko, Małe (2336 m); Malé Solisko; Kleiner Solisko, dawniej
Martinturm; Kis-Szoliszkó, dawniej Martin-torony. S. Najwyższy szczyt w
pd. części Soliskowej Grani, bezpośrednio na pd.-wsch. od Soliskowej Przełęczy.
Dawniej uważano, że Małe Solisko ma dwa wierzchołki: pn.-zach. (2336 m) i
pd.-wsch. (ok. 2320 m), ale potem uznano ten ostatni za odrębny szczyt: »
Furkotne Solisko. Rozdziela je Wysoka Ławka.Pierwsze wejście na Małe Solisko:...
|
|
Solisko, Młynickie (Nie okreslony) |
|
Solisko, Młynickie (2301 m); Mlynické Solisko; Südostgipfel des Csorbaer
Solisko; Csorbai-Szoliszkó délkeleti orom. S. Szczyt w pd. części
Soliskowej Grani, między Szczyrbskim Soliskiem a Skrajnym Soliskiem. Dawniej
M.S. było uważane za niższy (pd.-wsch.) wierzchołek Szczyrbskiego
Soliska.
|
|
Solisko, Pośrednie (Nie okreslony) |
|
Solisko, Pośrednie (ok. 2400 m); Prostredné Solisko; Mittlerer Solisko,
dawniej Annaspitze; Középső-Szoliszkó, dawniej Anna-csúcs. S. Drugi na
pd. od Bystrego Przechodu wybitny szczyt w Soliskowej Grani, zaraz na pd. od
Wielkiego Soliska. Dawniej był uważany jedynie za pd. wierzchołek Wielkiego
Soliska, jest jednak całkiem samodzielnym szczytem.Pierwsze wejście: Karol
Englisch i przew. Paul Spitzkopf sen. w 1903. Zimą: Adam Karpiński i...
|
|
Solisko, Skrajne (Nie okreslony) |
|
Solisko, Skrajne (2119, 2093 m); Predné Solisko; Vorderer Solisko;
Elülső-Szoliszkó-kúp. S. Od pd.-wsch. jest to pierwszy szczyt Soliskowej
Grani, od Młynickiego Soliska oddzielony Smrekowicką Przełęczą. Długi pd.-wsch.
grzbiet S.S. opada nad pn. brzeg Szczyrbskiego Jeziora.Na grzbiecie tym, na wys.
1815 m, znajduje się górna stacja wyciągu krzesełkowego (dolna stacja jest zaraz
na pn. od skoczni narc. przy Szczyrbskim Jeziorze). Nieco...
|
|
Solisko, Szczyrbskie (Nie okreslony) |
|
Solisko, Szczyrbskie (ok. 2320 m); Štrbské Solisko; Csorbaer Solisko;
Csorbai-Szoliszkó. S. Jeden z wybitniejszych szczytów pd. części
Soliskowej Grani, od Furkotnego Soliska oddzielony Szarą Ławką, a od Młynickiego
Soliska odgranicza go Niska Ławka. Dawniej Młynickie Solisko było uważane za
pd.-wsch. wierzchołek Szczyrbskiego Soliska.Pierwsze znane wejście: Günter O.
Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt w 1906. Zimą: Julius A. Hefty i Lajos...
|
|
Solisko, Wielkie (Nie okreslony) |
|
Solisko, Wielkie (2414, 2404 m) lub po prostu Solisko; Velké Solisko;
Grosser Solisko; Nagy-Szoliszkó. S.Najwyższy szczyt, pierwszy od
pn.-zach., w Soliskowej Grani, między Młynicką Doliną a Furkotną Doliną. W.S.
jest oddzielone Bystrym Przechodem od Furkotu.Pierwsze wejście: Karol Englisch i
przew. Paul Spitzkopf sen. w 1903. Zimą: Julius A. Hefty i Lajos Rokfalusy w
1912.Nazwa Solisko (od słowa » solisko) dotyczyła pierwotnie pewnego...
|
|
Soliskowa Grań (Nie okreslony) |
|
Soliskowa Grań lub Grań Soliska; hrebeň Soliska, Soliskový hrebeň;
Soliskograt; Szoliszkó-gerinc. S.Długi skalisty grzbiet oddzielający
Młynicką Dolinę od Furkotnej Doliny. Ciągnie się od Bystrego Przechodu (który go
odgranicza od Furkotu) ku pd.-wsch., tworząc długi szereg szczytów i turni, aż
po Skrajne Solisko (2119 m), ponad pn. brzegiem Szczyrbskiego Jeziora.
Najwyższym szczytem S.G. jest Wielkie Solisko (2414, 2404 m), zwane też...
|
|