E-mail Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Zakopane
Zakopane
AktualnościAktualności
Turystyka, wypoczynek Turystyka, wypoczynek
   Spacery po ZakopanemSpacery po Zakopanem
   Aktywny wypoczynekAktywny wypoczynek
   Wycieczka wirtualnaWycieczka wirtualna
   Ciekawe miejsca Ciekawe miejsca
      ZabytkiZabytki
      MuzeaMuzea
      GalerieGalerie
      KościołyKościoły
      PozostałePozostałe
      PomnikiPomniki
   Kalendarz wydarzeńKalendarz wydarzeń
   Imprezy kulturalneImprezy kulturalne
   Imprezy sportoweImprezy sportowe
   Kamera na GiewontKamera na Giewont
   Kamery on-lineKamery on-line
Miasto Zakopane Miasto Zakopane
   Historia Historia
   Dojazd do ZakopanegoDojazd do Zakopanego
   KlimatKlimat
   FolklorFolklor
   KulturaKultura
   ArchitekturaArchitektura
   Powiat tatrzanskiPowiat tatrzanski
   Urzad miastaUrzad miasta
   StatystykaStatystyka
   Galeria zdjecGaleria zdjec
Informator turysty Informator turysty
   Plan ZakopanegoPlan Zakopanego
   AptekiApteki
   KościołyKościoły
   Banki / BankomatyBanki / Bankomaty
   Stacje paliwStacje paliw
   PKS/BUS/TAXIPKS/BUS/TAXI
   Telefony / InstytucjeTelefony / Instytucje
   Gdzie dobrze zjeśćGdzie dobrze zjeść
   Gdzie się zabawićGdzie się zabawić
   Gdzie spaćGdzie spać
   Kino / TeatrKino / Teatr
   Sport / RekreacjaSport / Rekreacja
Forum dyskusyjneForum dyskusyjne

Zakopane, Tatry, Podhale
E-mail
Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Zakopane


zapamiętaj numer alarmowy w górach!!!
0 601 100 300
 nawigacja:  Z-ne.pl » Zakopane» Miasto Zakopane» Architektura

Architektura


  
Budynek dawnej dyrekcji
huty w Kuźnicach
(fot. Andrzej Samardak)
Kuźnice - tablica pamiątkowa
(fot. Andrzej Samardak)
Park dworski w Kuźnicach
(fot. Andrzej Samardak)

Zakopane jest miejscowością stosunkowo młodą: najstarsze zachowane zabytki mają niewiele ponad 150 lat. Ośrodkiem, stanowiącym zespół zabytkowy dawnego założenia dworskiego o charakterze osady przemysłowej są Kuźnice - dziś przysiółek Zakopanego, znany głównie z tego, że jest tam dolna stacja kolejki linowej na Kasprowy Wierch oraz początek wielu tras turystycznych. W początkach i połowie XIX stulecia tętniło tam jednak życie - stały zabudowania huty żelaza, obok dwór właścicieli dóbr zakopiańskich i budynki gospodarcze. Do dziś zachowało się tylko kilka obiektów, pamiętających czasy świetności kuźnickiej huty - w połowie XIX w. największego ośrodka metalurgicznego w Galicji. W budynku dawnej dyrekcji huty dziś mieści się sanatorium młodzieżowe, w wozowni - budynek techniczny, w dawnej karczmie - warsztat. Nieopodal wozowni - ozdobna krata, niegdyś otaczająca fontannę, wykonana z tatrzańskiego żelaza.

Budownictwo góralskie. Początki XIX w. pamięta w Zakopanem także kilka najstarszych chałup na Bystrem i Kozińcu. Nieco młodsza jest zakopiańska "starówka" - zespół góralskich domów przy ul. Kościeliskiej, pochodzących przeważnie z połowy XIX wieku. Klasyczny dom góralski jest oczywiście drewniany, budowany ze świerkowych, rzadziej modrzewiowych lub jodłowych "płazów" - pni drzewnych, przeciętych wzdłuż i zestawionych "na zrąb". Szczeliny między belkami uszczelnione były mchem, w późniejszych czasach wełnianką - plecionką z drewnianych wiórów. Dach stromy, kryty gontem, kryjący w środku strych, będący zarazem miejscem przechowywania siana. Dom taki miał dwie izby - "czarną", w której była zarazem kuchnia (najpierw bez komina, a więc dym pokrywał ściany czarnym nalotem, stąd nazwa) i sypialnia oraz "białą" - bez pieca, wykorzystywaną do przechowywania cenniejszych sprzętów, "świętych" obrazów, dokumentów - a zarazem będącą miejscem większych uroczystości rodzinnych. Obie izby oddzielała sień, z tyłu często przylegała do niej komora na sprzęty domowe. Od zachodu, by osłonić chatę od zimnych wiatrów, pod kątem prostym w stosunku do budynku mieszkalnego, usytuowane były zabudowania gospodarcze: obora, stodoła, składzik. Budynek gospodarczy wznoszony był z gorszego gatunku drewna i kryty nie gontem, tylko "dranicami" - nieheblowanymi deskami.

Najstarsza chata góralska
w Zakopanem - "Tea"
ul. Bulwary Słowackiego 39
(fot. Andrzej Samardak)
   
Tablica na zagrodzie
Gąsieniców "Nawsiów"
(fot. Andrzej Samardak)
 
   
Zagroda Gąsieniców "Nawsiów"
ul. Kościeliska 12
(fot. Andrzej Samardak)
 

Część mieszkalna była skromna, ale bardzo estetyczna, bogato zdobiona motywami roślinnymi i geometrycznymi. Budynki takie zachowały się do dziś w rejonie starego kościoła zakopiańskiego i przy drodze w kierunku Doliny Kościeliskiej. Tutaj było niegdyś centrum osady, tutaj też zatrzymywali się pierwsi goście i kuracjusze, przyjeżdżający do Zakopanego. Część starych chałup góralskich została znacznie przebudowana nie tylko we wnętrzu, ale i na zewnątrz. Te najbardziej zabytkowe przyozdobiono drewnianymi tablicami, informującymi o ich wieku i właścicielach. Pozostają one pod opieką konserwatora zabytków.

Dom Kasprusia
pod koniec XIX w.,
współcześnie "Atma"
(fot. archiwum MT)
   
Willa "Korwinowka"
poźniej "Oksza" w 1896 r.
(fot. archiwum MT)
 
   
Willa "Koliba" w 1900 r.
przed rozbudową
(fot. archiwum MT)
 

"Atma" na początku XXI w.
ul. Kasprusie 19
(fot. Andrzej Samardak)
   
Willa "Oksza"
ul. Zamouskiego 25
(fot. Andrzej Samardak)
   
Willa "Koliba"
ul. Kościeliska 18
(fot. Andrzej Samardak)

  
Willa "Czerwony Dwór"
w 1903 r.
(fot. archiwum MT)
Willa "Czerwony Dwór"
ul. Kasprusie 27.
Dom w stylu zakopiańskim.
(fot. Andrzej Samardak)

Styl zakopiański. Na kanwie budownictwa i zdobnictwa podhalańskiego Stanisław Witkiewicz (ojciec) stworzył w latach 90. XIX wieku specyficzny styl w architekturze i sztuce użytkowej, cechujący się pewnym zuniwersalizowaniem motywów ludowych, rozszerzeniem ich i dostosowaniem do wymagań osób o większych potrzebach estetycznych i cywilizacyjnych. Pierwszym domem, wybudowanym wg projektu Witkiewicza w stylu zakopiańskim (w 1893 r.) jest willa "Koleba" (potem - "Koliba"), wzniesiona dla rodziny Gnatowskich przy ul. Kościeliskiej.

Domy w stylu zakopiańskim to przeważnie wille lub spore pensjonaty, budowane na zrąb z drewnianych płazów, zazwyczaj usytuowane na skarpie, na wysokiej podmurówce z łamanych kamieni. Budynek był jedno- lub dwutraktowy, piętrowy, przy czym piętro sytuowano szczytem do frontu części parterowej. Z połączenia wysokiej, często rzeźbionej kalenicy ze szczytem strzelały w niebo drewniane pazdury, w formie kielichów kwiatowych. Elementem charakterystycznym była usytuowana pod okapem od południa odkryta weranda, zwana przyłapem. W połaci dachowej lokowano małe facjatkowe pokoiki - wyględy. Projekty Witkiewicza zachowywały wszystkie tradycyjne zdobienia góralskie (rysie, psy, słonecka) i wprowadzały wiele nowych, wymyślonych przez artystę.


źródło:
Archiwum Muzeum Tatrzańskiego
1 2 











Jeżeli znalazłeś/aś błąd, nieaktualną informację lub posiadasz materiały (teksty, zdjęcia, nagrania...), które mogą rozszerzyć zawartość tej strony i możesz je udostępnić - KLIKNIJ TU »»

ZAKOPIAŃSKI PORTAL INTERNETOWY Copyright © MATinternet s.c. - ZAKOPANE 1999-2024