Urodzony 26 lutego 1919 r. w Futomie koło Rzeszowa, zmarł 26 stycznia 1980 r. w Zakopanem, rzeźbiarz, pedagog. W 1938 r. otrzymał z powiatu i gminy jednorazowe stypendium, osiadł w Zakopanem i podjął naukę w Szkole Przemysłu Drzewnego, przerwaną przez wojnę. Namówiony przez Antoniego Kenara powrócił do Zakopanego, ukończył naukę w 1952 r. w Liceum Plastycznym i zaraz potem został tamże zatrudniony jako nauczyciel. W Liceum pracował do 1973 r. Był uczniem, potem współpracownikiem i przyjacielem A. Kenara. Od 1954 r. prezentował swoje prace na różnych wystawach krajowych i zagranicą. Rząsa w latach 60-tych XX w. stał się jednym z najbardziej znanych polskich rzeźbiarzy. Główną tematyką jego rzeźb było męczeństwo Chrystusa i człowieka. Rzeźbił także sprzęty użytkowe. W 1976 r. w jego domu przy ul. Bogdańskiego otwarto galerię (obecnie prowadzoną przez jego syna, Marcina). Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Poznaniu, w Muzeum Wojska Polskiego oraz w zbiorach prywatnych w USA, Belgii, Danii, Francji, Włoszech i Watykanie. Pochowany na Starym Cmentarzu.